İz bırakanlar

Ben bu _ekilde devam ediyorum . Siz insanlardan devam edebilirsiniz.

İzmir karayoları 2 bölge müd mühedisi emekli sayın Sadık dörtfidan.
Her yönlü insanlığıyla gönlümde iz bırakmıştır.

Bende genelde iz bırakanlar mutlaka bir şeyler aldılar ama aldıkları kadarda verdiler.Ama iz bırakmak acıdır diye düşünyorum.Mutsuz olduğum kadarıyla yetine biliyorum bu da beni yoruyor.Üzülmenin sadece karşı tarafından kaynaklandığını düşünmüyorum.Belkide beklentilerimiz çok; katılan var mı bilmiyorum?Çünkü ümitse ;ben alıyorum karşı taraf vermiyor vermedi,ben aldım söylediğim gibi beklentilerim çok fazlaydı..

Recep Tayyip Erdoğan çok iz bıraktı bende hayatımda ilk küfürü neredeyse sesli olarak ediyordum yakaladım. Adrenalim fırladı sinirim zıpladı. Pinokyo gerçek olsaydı keşke dedim hatta burnu sayesinde odun sorunu kalmazdı. Dini duyguları zıplattı akıllıları hoplattı ülkede uzun yıllar silinmeyecek izden öte yara bıraktı...

Ben de iz bırakanlar ansızın hayatımdan başka dünyalara cekip giden tüm sevdiklerim.daima da hatırlayacagım sizleri...

Alıntı:

---

Av.Dilek Kuzulu Yüksel rumuzlu üyeden alıntı

Hani hepimizin hayatında bazı özel insanlar vardır ya, bir şekilde hayatımıza girmiş, iz bırakmıştır; aklımıza her geldiğinde iyi ki hayatıma girmiş dediğimiz, minnet duyduğumuz... İşte bu forumda hayatımızın belki de dönüm noktalarında başrol oynayan bu insanlardan bahsedelim istedim, siz etmeseniz de ben edeceğim, çünkü O'nu çok özledim... :)


Kırşehir Cacabey İlköğretim Okulu, sene 1983-1988,

Canım Öğretmenim Namık Erol, bana hayatta dimdik durmayı, insan olmayı öğrettiğin için sana minnettarım. Mezun olduktan sonra, ben ayrı şehire gitmek zorunda kalsam da, ne güzel mektuplaşıyorduk ama zamanla senden haber alamaz oldum. Derken internet denilen şu nimetten faydalanarak okulun web sitesini, mail adresini buldum, öğretmenimin iletişim bilgilerini nolur bana gönderin diye yalvardım, ama ne yazık ki cevap gelmedi, belki de gelmemesi daha iyiydi... Canım öğretmenim, haberleşemesek de benim sevgi ve saygımı hissettiğini biliyorum. Canım öğretmenim, seni çok seviyorum...

---

Bu konuyu açalı 1 seneyi geçmiş ve öğretmenimden ayrılalı 20 sene olmuş, dile kolay...

Dün akşam, eşimin telefonu çaldı, eşim "Bakın telefonu kime veriyorum..." diyerek uzattı bana... Aldım, telefondaki ses kendisini tanıttığında kalbim duracak sandım, inanılmaz heyecenlandım... Bir müddet kendime gelemedim, şaşkınlığın ve şokun etkisi ile konuşamadım, mutluluğumu dışa vuramadım...

Konuşmaya devam ettikçe, 20 sene öncesine gittim, Kırşehir Cacabey İlköğretim Okulu'nun bahçesine, B şubesine, sıralara, öğretmenim Namık Erol'un derslerine, okul bahçesinde yaptığımız resim derslerine, okul gezilerimize, pikniklerimize, sınıf başkanı seçimlerimize, kol başkanları seçimlerimize, kitap sunumlarımıza, yağ satarım bal satarım oyunlarına, yerli malı haftalarımıza, aşı günlerimize...

Evet, arayan canım öğretmenin Namık Erol'du... Beni O bulmuştu... Hem de bu forum sayesinde biliyor musunuz?..

Nasıl mutluyum anlatamam, artık hep görüşeceğiz öğretmenimle, anlatacak o kadar çok şey var ki O'na...

Bir kez daha beni hayata hazırlayan öğretmenime sonsuz sevgi ve saygılarımı sunuyorum...

Tebrikler Sayın Av.Dilek Kuzulu Yüksel,

Gerçekten de bu tür anların yaşanmışlığını sözcüklere sığdırmak mümkün değil, bu son iletinizle bizlere de 'o an'ı yaşatmış oldunuz; gözlerim doldu , tuhaf bir duyguya kapıldım, kısacası en az sizin kadar mutlu oldum.

Bu mutluluğunuzu bizlerle paylaştığınız için kendi adıma çok teşekkür ediyorum. Buradan size ve Sevgili öğretmeni(m)nize, saygılarımla birlikte, kucak dolusu sevgilerimi gönderiyorum.