Çocuklarımın velayetini nasıl alırım?

Çok değerli Avukat ve uzman arkadaşlar,

1 aydır bekliyordum. Eşimi babasının evine bırakalı 1 ay oldu. Dün hem eşimle hem de kayın pederler konuştuk. Anladığım şu ki, herşey aynı hiç bir değişiklik yok. Onlar için tek boşanma gerekçesi namussuzluk. Anlaşamamak, hayatlarımızın zehir olması, mutlu olup, mutlu edememek gibi tabirler ve düşünceler onlar için birşey ifade etmiyor.

Gene şunu anladım ki sırf bana gıcıklık ve zorluk olsun diye inadına boşanmamakta ısrar edecekler. Dava esnasında da maddi olarak ellerinden geldiğince zarar vermeye çalışacaklar.

Lütfen şu konularda beni aydınlatır mısınız?

1. Nafaka ve takılar haricinde benden herhangi bir şekilde tazminatımsı birşeyler alma durumları olabilir mi? (Hiç bir malvarlığım veya gayrimenkulüm yok, tek gelirim 700 YTL maaşım)

2. Ben dava açtığım zaman eşim boşanmamakta ısrar edecek, duyumuma göre 1.5 yıl ayrı yaşandığı zaman veya mahkeme uzadığı zaman 1.5 yılın sonunda hakim otomatik olarak boşanmaya karar veriyormuş! Bu doğru mu veya doğrusu ne?

3. Boşanma meraklısı ya da heveslisi değilim. Ama bu dillerde sakız olacak veya gereksiz yere uzatıp herkes açısından daha zarar verici bir hal almasın diye iyi niyetimle çaba gösteriyorum. Fakat anlatamıyorum.
Acaba dava açıp o şekilde mi beklemek doğru olur yoksa davayı bir süre erteleyip bazı gerçekleri ve kararlılığımı anlamaları için zaman vermek mi?

4. Açıkcası hiçbir birikimim yok. Dava açmak için ne kadar masraf gider. Avukat ücretleri ortalama ne durumda?

Çok teşekkür ederim...

Alıntı:

---

kandalf rumuzlu üyeden alıntı

1. Nafaka ve takılar haricinde benden herhangi bir şekilde tazminatımsı birşeyler alma durumları olabilir mi? (Hiç bir malvarlığım veya gayrimenkulüm yok, tek gelirim 700 YTL maaşım)
2. Ben dava açtığım zaman eşim boşanmamakta ısrar edecek, duyumuma göre 1.5 yıl ayrı yaşandığı zaman veya mahkeme uzadığı zaman 1.5 yılın sonunda hakim otomatik olarak boşanmaya karar veriyormuş! Bu doğru mu veya doğrusu ne?
3. Boşanma meraklısı ya da heveslisi değilim. Ama bu dillerde sakız olacak veya gereksiz yere uzatıp herkes açısından daha zarar verici bir hal almasın diye iyi niyetimle çaba gösteriyorum. Fakat anlatamıyorum.
Acaba dava açıp o şekilde mi beklemek doğru olur yoksa davayı bir süre erteleyip bazı gerçekleri ve kararlılığımı anlamaları için zaman vermek mi?
4. Açıkcası hiçbir birikimim yok. Dava açmak için ne kadar masraf gider. Avukat ücretleri ortalama ne durumda?

---

1. Boşanmadan zarar görecek olan az kusurlu taraf, çok kusurlu taraftan maddi manevi tazminat alabilir. Bunu takdir edecek hakimdir. Karar hakim tarafından ne kadar kusurlu bulunduğunuza göre belirlenecektir.
2. Duyduklarınız yanlış. Sadece bir kişinin boşanma davası reddedilirse, red kararı kesinleştikten sonra 3 yıl taraflar bir araya gelmezse yeniden açacağı boşanma davasından boşanma kararı çıkar. KArşı tarafın kusurlu olduğunu ispatlaması gerekmez.
3. Davayı açmadıkça 2. maddedeki durum da gecikecektir. Doğrusu ne olur siz takdir edeceksiniz.
4. Bulunduğunuz şehirdeki baronun açıkladığı asgari ücret tarifesine göre boşanma davaları için talep edilen asgari ücret 1500-3000 YTL arası olabilir.

Bu arada karşı tarafın kusurunu ortaya koyacak elinizde ciddi kanıt ve tanıklar yoksa boşanma davası açmanın bir anlamı yok. Kusuru ispatlayamazsanız dava reddolunur.

Verdiğiniz bilgiler için çok teşekkür ederim. Ama eşimle anlaşamamızı, hayat görüşlerimizin bambaşka oluşunu, karşılıklı birbirimizi mutlu edemediğimiz nasıl veya ne şekilde ispatlayabilirim. Ancak akraba ve çevremden şahit gösterme durumu mümkün olabilir. Ama bu şahitlikten de herkes kaçacaktır. Bizim yüzümüzden olacak bu ve bize laf söyleyecekler diye.

Nasıl ispatlarım ki? Delil olarak ne sunabilirim? Şu an aklıma geldi zaman zaman psikolojim bozuldu ve Doktora gittim depresyon ilaçları kullandım sağlık karnemdeki bu sayfaların fotokopileri bir delil olabilir mi?

Önerileriniz nelerdir?

Alıntı:

---

kandalf rumuzlu üyeden alıntı

Şu an aklıma geldi zaman zaman psikolojim bozuldu ve Doktora gittim depresyon ilaçları kullandım sağlık karnemdeki bu sayfaların fotokopileri bir delil olabilir mi?

---

Sizin depresyonda olmanız ile eşinizin kusurları arasında bir bağlantı kurulması lazım. Daha önceki mesajlarınızı ve verilen cevapları okudum. Söylenecek herşey söylenmiş. Siz de birinci sayfadaki cevapları bir daha okuyun.

Yeni olan tek şey 1 ay önce eşinizin evden ayrılması. Evi terk etmesinden sonra 4 ay bekleyip mahkeme kanalıyla eve dön çağrısı yapabilirsiniz. 2 ay içinde dönmez veya dönmemek için haklı bir neden öne sürmez (mesela kocam eve dönmemi engelliyor gibi) ise kusurlu sayılır ve boşanabilirsiniz. (Muhtemelen eve dönecektir, değil mi?

Bunun dışında boşanabilmenin bir yolu görünmüyor. Çünkü eşinize atfedilecek bariz bir kusur yok. Kusurlu olmayan eşe karşı açılan boşanma davasının reddedilmesi kesindir.

Evet eşim evi teretmedi ben onu babasının evine bıraktım. Şuan gel desem gelir.
Anlıyamadığım nokta eşimin beni mutlu etmek ve huzur vermek yerine sürekli sorun ve sıkıntı, dert üretmesi buna bağlı olarakda benim kendi sağlığımdan bile endişe eder olmam nasıl olurda boşanma nedeni görülmez.

Diyelim ki dava açtım ve hakim boşamadı. Eşimle beni mahkeme kararıyla aynı evde yaşamaya mecbur tutabilir mi?

Diyelimki böyle bir yetkisi var ve aynı evde yaşamaya başladık, akabinde benim ciddi bir sağlık sıkıntısı geçirmemden dolayı hukuk kendini sorumlu tutmayacak mı?

Anlam vermekte güçlük çekiyorum. Bırakın eş, kadın gibi bile göremediğim ve 6 yılımı bana zehir eden birisini ben bir ömür boyu çekmek zorunda mıyım? Adalet anlayışı bu mu?

Bİr insan kendi kusuruna dayanarak boşanma davası açamaz.
Hiçbir mahkeme aynı evde yaşamaya sizi zorlayamaz.
Ama dava sırasında ve sonrasında tedbir nafakası bağlanacaktır.

Açtığın davanın kesinleşmesi 1 yıl sürse, ondan sonra 3 yıl beklesen ve 6 ay da o dava sürse yaklaşık 4-5 yıl sonra boşanabilirsin. Bu sürede eşine ve çocuklarına nafaka ödersin. Boşandıktan sonra da -kusurlu olacağından- nafaka ödemeye devam edersin.

Verdiğiniz bilgiler için ve zaman ayırdığınız için çok teşekkürler. Ama hala benim kusurum nedir onu anlamış değilim. Mutluluk istemek, huzur istemek kusur galiba :)

Hayırlısı ne ise o olsun diyelim. Teşekkürler.

Boşanmanın yolu karşı tarafın az da olsa boşanmaya neden olacak bir kusurunu ispatlamaktır. Böyle bir kusur yoksa, alınan boşanma kararı keyfidir.
Evlilik ciddi bir müessesedir, bunu ciddiye almadan keyfi olarak boşanmayı talep eden de kusurlu olur.

Bilmem anlatabildim mi?

Alıntı:

---

kandalf rumuzlu üyeden alıntı

Verdiğiniz bilgiler için ve zaman ayırdığınız için çok teşekkürler. Ama hala benim kusurum nedir onu anlamış değilim. Mutluluk istemek, huzur istemek kusur galiba :)

Hayırlısı ne ise o olsun diyelim. Teşekkürler.

---

Sizi çok iyi anlıyorum. Ama hukuku anlayamıyorum. Benim duygu, düşünce ve huzursuzluğum hiçbir şey ifade etmiyor demekki. Bu keyfi olarak algılanıyor.

Hukuk bana şunu mu diyor yani;

Sen her halukarda onlara nafaka vereceksin ( elbette vereceğim bu ayrı bir olay ) ne yap et eşinin boşanmayı istemesini sağla, bunu ister ona zulmederek, ister döverek yap. ama yap.... Değilse boşanamaz ve ömür boyu mutsuzluğa mahkum kalırsın.

Kusura bakmayın ama ben böyle birisi değilim. Bu tür yollara başvurmak kendimi alçaltmak olur. Ben alçak birisi değilim. Boşanma isteğimi %100 haklı buluyorum. İnşallah hakim de benimle bu görüşü paylaşır.

Herşey için teşekkürler... Yaşasın Doğruluk ve İyilik... İyi niyetimi sonuna kadar korumaya çalışacağim.

Saygıdeğer Avukat, Yönetici ve kıymetli üye arkadaşlar,

Haftasonu köye çocuklarımı görmeye ve konuşmaya gittim. Eşim değiştiğini iddia edip bir şans daha istiyor ama açıkcası ben değiştiğine pek inanmıyorum. Asıl önemli olan nokta çocuklarım perişan bir halde.

Kayınpederin evinde resmen işknce çekiyorlar. Saçları bitlenmiş, hertaraflarını böcekler ısırmış, rezil kepaze bir haldeler. Yemek ve yiyecek konusunda da bir çok şeye hasret kalmışlar. Ağızları ve ahlakları 1,5 ayda bozulmuş. Daha da acısı 10-11 yaşlarında teyzeleri ve dayıları var onlarda dahil olmak üzere hemen hemen herkesten hem psikolojik baskı hem de şiddet görüyorlar.

Bir çok kişi benle konuşmaya geldi. Eş-dost-akraba, hepsi çocuklar rezil durumda bir şans daha ver şeklinde görüş bildirdi.

Çocuklarımın elbette yanımda oldukları kadar rahat edemiyeceklerini biliyordum. Ama bu kadar acımasızlığa ve vijdansızlığa maruz kalacaklarını da tahmin etmiyordum.

Çok uzatmadan soruma geçeyim.

2. mesajımda da benzeri bir soruyu sormuştum ama mutlaka buna bir çare bulmalıyım. Şimdi eşime 2. bir şans vermeyi düşünüyorum AMA;
%90 hiçbirşey değişmeyecek ve bu şansı değerlendiremeyip, değişemeyip biz gene boşanmaya gideceğiz. Bunun için bazı şeyleri garantiye almam lazım. Boşanma durumu sözkonusu olduğunda Çocuklarım bende kalmalı ve eşim zorluk çıkarmamalı. Bunu eşime şans tanımaya başladığım da nasıl garantiye alabilirim? (El yazılı ifade, noter tastikli ifade, ses ve viğdeo kaydı, avukat huzurunda ifade hatta savcılığa ifade... v.s....)

Yok mu bunun bir çaresi? Çocuklarımın geleceğini BENDEN başka düşünen yok. Ne yapmalıyım? Lütfen yardımcı olun. Kendimi ilk defa hayatta çaresiz hissediyorum...