Anlaşmalı boşanma

öncelikle cevabınız için teşekkür ederim.

cuma günü eşimle birlikte dilekçe ve prtokolümüzü yazarak adliyeye gittik.sonunda boşanmayla ilgili günümüzü verdiler.fakat ikimizde bu kadar çabuk olacağını sanmıyorduk ve şok olduk.07.11.2006 tarihinde saat 11.10 da bu iş bitecekti.
benim sorunum kayınvalidemleydi.aynı binada oturuyoruz ve tartışmalarımız sürekli onun yüzünden çıkıyor eşim ise aynı binadan taşınmak istemiyordu.bu yüzden böyle bir karar almıştık.
mahkemeye 3 gün kaldı.şimdi ise eşim çıkıcam burdan bana biraz zaman ver salı günü mahkemeye gelme diyor.ben ise böyle birşeyi kabul edemiyorum.benim merak ettiğim şey şu mahkeme gününü uzatmak için ne yapabiliriz.tekrar bir dilekçe vermeden bir ay gibi bir süre davayı uzattırabilirmiyiz.ikimizde boşanma taraftarı değiliz ama farklı muhit olmadığı sürece bunu kabul etmiyorum.ben yada o gitmezse ne olur.konuyla ilgili yardımlarınızı bekliyorum.

merhabalar.
diğer konuma bir yanıt alamadım ama başka bir sorum daha var.
bir arkadaşım boşanmak üzere bir kızları varmış fakat avukat yeni yasanın şöyle olduğunu söylemiş.
kız çocuk sütten kesildiği zaman babaya verilirmiş.böyle birşey varmı?
syg.

Sayın Kutup
Davanın sonuçları hakkında buraya bilgi vermeyi ihmal etmeyin lütfen
Saygılarımla

boşanamadık...........................

07.11.06 tarihinde ikimizde ordaydık.fakat ayrılmak istemediğini tekrardan denemek istediğini söyleyim durdu.aslında bende istiyordum ama dedimya daha önce hep kavgalarımız annesi yüzünden çıkıyordu.bana seçenekler sundu: kimse senden selam beklemiyor gitme gelme konuşma diye.fakat düşünsenize aynı binadayız ben işe gidip gelicem hiçmi karşılaşmıycam.bayramlarda gidelim istiycek yine yüz göz olunacak.ayrı eve çıkmayı kabul etmediği sürece bende oraya dönmiyeceğimi söyledim.
bir avukat çocuğunuz çok küçük psikolojisi bozulacak milletine faydalı bir insan olamıycak diyor.bende bunun üstünde çok durdum.
sonunda bizim sıramız geldi ve hakim sordu:boşanmak istiyormusun ben evet dedim.eşim o an çok kötü oldu böyle birşey beklemiyordu ve eşim benden boşanmak istiyor diye bunu kabul ettim.aslında bizim hiç bir sorunumuz yok doğumdan yeni çıktığı için böyle düşünüyor dedi ve hakim kararı verdi.sizi bilirkişiye gönderiyorum dedi.paramızı ödedik.ayın 29 gün verdiler artık ne olur bilemiyorum.
syg.

Sayın Kutup...,
Her ne kadar bu sitede hukuki bilgi vs. danışma amacı ile bulunmakta iseniz de tüm forum sahifenizi baştan sona okursanız eğer sizin hukuki bilgi ve destekten ziyade psikolojik desteğe ihtiyacınız olduğu ortaya çıkacaktır. Zira gerek yaşanan olumsuzluklar gerekse hayatınızı her iki aile bireylerinin müdahaleleri ile idame ettirmenizden kaynaklanan nedenlerle kendiniz, çocuğunuz ve hatta eşiniz hakkında sağlıklı karar veremiyorsunuz. Ayrılmak o kadar da büyük çözümler sağlamayabilir hayatınızda. Diğer yandan evliliğin devamı da yaşamınıza katkıda bulunmayabilir. Kendiniz ve çocuğunuz adına işte bu iki alternatif arasına sıkışmışsınız. Doğru ne tam olarak karar verememişsiniz. Evliliğinizi özel ve saygın bir düzeye de taşıyamamışsınız. Çünkü her iki aile bireylerinin söylemlerini çok fazla önemsiyorsunuz. Eşinizden şiddet görmüşsünüz. Ancak bu şiddete neden olarak eşinizin kendisini değil de ailesini suçlamaktasınız. Bu da eşinize halen önem verdiğinizi göstermektedir. Ama her halükarda bence kendiniz eşiniz ve çocuğunuz için bir yardım alın. Tek siz de değil eşiniz ile birlikte psikolojik destek alın.
Ben boşandım. Boşanmak adına büyük bir mücadele verdim. Bu süreçte annem şöyle diyor, ailesi şunu söyledi, acaba dönsem mi? gibi sorularım kafamda hiç olmadı. Çünkü amacım sadece ve sadece boşanabilmekti.
Boşandıktan sonra da bir birey olarak fikren, ruhen hatta madden özgür olmak önemli. O pozisyonu yakalayamıyor iseniz bu kere yaşamınıza bir sürü müdahale eden insanlar olacaktır. Ki bunlar en yakınlarınız olacaktır.
Evlilik sürecinde ayrılmalar kopmalar ile sonuçlanan olaylar tekrar birleşmelerde tabii ki kişilerin birbirlerine olan sıcaklığında yakınlığında yaralanmalara neden olacaktır. Ancak yaşam geçmişin yükünü sırtta taşımak değildir. Yaşam kendin, çocuğun hatta eşin adına geleceğe bakmak, üretmek, fayda sağlamaktır. Bir kenarda surat asan, mutsuz, KARARSIZ, olumsuz bir anneyi inan ki çocuğunuz da haketmiyor. Siz kendinize olan güveninizi, sağlıklı karar verebilme olgunluğunuzu, içsel mutluluğunuzu yakalamak zorundasınız.Bunun için de mutlaka eşiniz ve kendiniz birlikte psikolojik destek alınız.
Kaldı ki hakim de aynı düşünce ile sizi bilirkişiye yönlendirmiş.