Atatürk, kendisinin insanüstü bir varlık olduğunu söylemelerini hiç hoş karşılamazdı. çocukluk arkadaşı Nuri Conker'in sert şakalarını büyük bir neşe ile dinler ve hepimizin önünde tekrarlatırdı.
bir gün sofradakilerden biri:
- paşam, demişti, kimbilir çocukluğunuzda ne müstesna bir insandınız. kimbilir ne eşsiz anılarınız vardır.
Atatürk güldü ve Conker'e döndü:
- Nuri anlatsın, dedi.
Nuri bey her zamanki şakacı diliyle:
- bakla tarlasında karga çobanlığı ederdi, yanıtını verdi. deminki soruyu soran kişi, sözün bu yola dökülmesinden fena halde ürktü. soruyu ortaya attığına bin kez pişman oldu.
- aman efendimiz, diyecek oldu, Atatürk hemen sözünü kesti:
- bana, insanlar üstünde bir doğuş atfetmeye kalkışmayınız, `doğuşumdaki tek olağanüstülük Türk olarak dünyaya gelmemdedir`.
