Terk eden eşin dava açması

Öncelikle hukukçu değilim. Mesajımı bu nedenle dikkate almayabilirsiniz.


Sizin anlattıklarınıza göre siz kusursuzsunuz. Eşiniz yukarıda açıkladığınız gerekçelere dayalı bir boşanma davası açarsa kaybeder sizden boşanamaz. Avukat üyede belirtmiş zaten. Ama boşanamama durumu onun eve geleceği ve evliliğinizin kaldığı yerden devam edeceği anlamına gelmez. Yani eşinize sizinle yaşamayı, eş olarak görevlerini yerine getirmeyi hiçbir mahkeme emredemez. Zaten boşanma davasını kaybettikten 3 yıl sonra tekrar dava açar ve kazanır.
Şimdi bu durumu bir irdeleyin.
1. Eşinizin ilk boşanma davasında boşanma olmayacağı için sizinde bir tazminat hakkınız olmaz.Hukukçu üyeler yanlışsam düzeltsin ama tazminat mal paylaşımı gibi konular için boşanmaya karar verilmesi gerekiyor.
2. Eşinizin ikinci davasından sonra boşanırsınız. Tazminat alırsınız.
3. İki boşanma davası 3 yıl ayrılık süresi istinaftır temyizdir derken bu süre ortalama 7-8 yıl sürer. Yani tazminatınızı en erken 8 yıl sonra alırsınız.
4. Alacağınız tazminatın beklentinizi karşılamayabilir. Hatta bu süreçte yapacağınız mahkeme ve avukatlık masraflarına yetmeyebilir.
5. Üç yıllık evli olmanıza bakarak genç bir insan olduğunuzu varsayıyorum. Bu yaklaşık 8 yıllık süre boyunca evliliğiniz hukuken sürdüğü için sadakat yükümlülüğünüz devam eder. Yani başkasıyla bir ilişki yaşayamazsınız. Olur da böyle bir ilişki yaşarsanız eşiniz yeni bir dava açabilir. Kendinizi hem boşanmış hemde tazminat öderken bulabilirsiniz.
6. Ben öyle şey yapmam diyorsanız, hukuken ve vicdanen kesin kazanacaksınız. Tabi bu süre içinde özel hayatınızın tamamen ortaya saçılacağını, sizin kusur saymadığınız ama kusur olarak kabul edilebilecek bir çok şey olduğunu da öğreneceksiniz.


Yine hiç bir kusurunuz olmadığı varsayımıyla şunu söylemek istiyorum. Siz ne kadar şanslı bir insan olduğunuzun farkında mısınız? Eşiniz mutsuz olmuş bunu fark etmiş medeni bir şekilde ayrılmak istemiş. Üstelik çocukta yok anladığım. Başka ne yapabilirdi. Mesela evde kalıp size hayatı zindan edebilirdi. Sinsice damarınıza basıp, herkesin yanında ona kötü söz söylemenizi vb. sağlayıp bir sürü tanık elde edebilirdi. Mutsuzum madem mutluluğu başkasında arayayım deyip sizi aldatabilirdi. Çok mutsuzum deyip talepleriyle sizi borçlandırabilirdi. Bütün bunlar olmamış. Tabi ki sevdiği birini kaybetmek zor, kabullenmek acı vericidir. Ancak sizi sevmeyi seçen kişi sevmekten de vazgeçebilir. Evlenen boşanabilir.
Hukukçu olmayan birinden tavsiye almasanız da size tavsiyem,
1. Eşinizi eve dönmek için ikna etmeye çalışın. Aile terapistine gidin. Anlık bir bunalımla böyle bir karar alıp almadığına emin olun.
2. Eşiniz kararlıysa anlaşmalı boşanın. Anlaşmalı boşanırken ondan uğradığınız zarara karşılık tazminat isteyebilirsiniz zaten.

Sayın gecem1970 adlı üyenin mesajının altına imzamı atıyorum. Yaşadığınız durum duygusal olarak çok zorlu bir süreç ki, ben kesinlikle psikolojik destek almanızı öneririm. Bu ne utanılacak bir şey, ne de es geçilecek bir şey. Özellikle intiharlık oldum diyorsanız, çok daha önemli bir şey.

Gelgelelim, eşiniz gerçekten medeni bir davranışta bulunuyor. Sizin de buna medeni bir karşılık vermeniz en "vicdani" durumdur. Bir kişiyi istemediği bir evliliğe devam ettiremezsiniz. Sizden üç yılınız sizin deyiminizle "çalındıysa", mahkemenin hükmedeceği bir tazminat alırsınız. Ancak şunu lütfen unutmayın ki hiç bir evlilik, bir kişiye ömür boyu sizi sevme, sizinle olma vs. sorumlulukları yüklemez. Eşinizi dövmemiş, aldatmamış olmanız sizin iyi ve örnek bir insan olduğunuzu gösterir ve böyle bir kişi ileride mutlu olabileceği başka evlilikler yapabilir. Ancak bu durum şu anki eşinize sizi sevme görevi yüklemez.

Kısacası, sizi sevmeyen biri için ne olur üzülmeyin. Dertlerini size açmaktan çekinmiş, iletişim yollarını kapamış biri için kendinize zarar vermeyin. Benim önerim anlaşarak boşanıp kurtulun ve hayatınıza devam edin. Hayat öyle daha kolay.

Hocam benim derdim zaten boşanmamak falan değil... Bunu planlı bir şekilde yapması ve bana bunları hiç hissettirmemesi.. Ben buna takılıyorum kandırılmış hissediyorum kendimi.. Elimde bunlarla ilgili ciddi yazışmalar var.. Bana söyleyemediklerini kardeşime söylemiş.. Şok olduk kardeşim de ben de... Amacım kesinlikle zorla tutmak değil.. Zaten öyle yapıda bir insan değilim burda herşeyi hukuka bırakıcam zaten.. Karar neyse amenna diyeceğim.. Zorla tutmak hiç tarzım da değil.. Benim boşanmak veya bırakmak gibi herhangi bir düşüncem yokken onun benden habersiz plan yapmasını, soğumasını, artık sevmiyorum demesi adaletsizlik olarak görüyorum vicdanen..

Adalete güvenim sonsuz..

- - - Updated - - -

Ayrıca bu benim ikinci evliliğim.. İlk eşimden anlaşarak boşandık çekişmeli değil yani anlaşmalı... Ama şu anki evliliğimde bir anlaşma olmadı.. Dediğim gibi plan yaparak bunu yapmış.. Ben ne bana sevgisinin bittiğini ne de bendrn soğuduğunu farkedemedim.. İyi rol oynamış yani.. Bana bunları vakti zamanında anlatmış veya belli etmiş olsaydı aile terapistine de giderdim olmadı anlaşmalı da boşanırdım ama burda ağır bir haksızlık var.. Kendisi dr bunun farkında ama işte insanoğlu bencil.. O içinde aşkı sevgiyi bitirirken bundan benim haberimin olmaması ve hala seviyor olmam bana koyan...

Yoksa bu kimseyi zorla tutamazsın elinde bunu biliyorum..