Öğrenciye Cinsel istismar kamu davası

Engin bey öyle olunca, verdiği diyet programına uymayan hastanın dr u da neşterle hafifçe dürtüverme,
fırıncıya dükkanın önünde simit satana fırın küreğiyle küçük bir laplak atma hakkı da doğar herhalde.

İşi eğitim olan kişinin yapması gereken eğitmek için çaba harcamaktır, almıyorsa karşısındaki bunun da yaptırımı nottur, disiplin cezasıdır, okuldan uzaklaştırmaktır nihayetinde.

Bir üyemizin dediği gibi,
bu anlatılan tarz bir olaya maruz kalan bir yakınım olsa, o şekilde davranan öğretmeni ........

İtip kakmak enseye şaplak atmak benim yazdığım değil iftiraya uğradığını iddia eden öğretmen beyin savunmasında kullandığı kendi ifadeleri. Bu, taciz konusunda olmasa bile öğrenciye kötü davaranış konusunda bir itiraf bence.

Ayrıca bu konuda gayet sabit fikirliyim, evet öğretmen öğrencisini itip kakalayamaz ensesine şaplak atamaz. Üstelik bunu yapıp bir de disiplin ve motivasyon amacı olduğunu söylemek olayın daha acı boyutudur. Bir eğitimci bu davranışlarla mı eğitecek yani öğrenciyi, yazık ki ne yazık....

Nispeten cezası hafif olan suçtan yargılanan sanığı mahkeme iki şaplak atın gönderiversin o zaman. Teoride cezası bu olmasa bile pratikte farklı uygulama sorun değil madem ki; suçun cezasına göre atıversin şaplakları.....

Bir öğretmen artık öğrencisinin saçını okşayamıyor, aslansın diyip sırtını sıvazlıyamıyor ise esas yazık olan bu.Böyle bir şey yok.Dediğim gibi teorikte, pratikte hemen her işte olduğu gibi burada da çok farklı.Hiç hayatında ameliyat yapmamış bir kişiye göre ameliyatta pür dikkat doktorun işlem yapması gerekir.Ama gerçekte doktorların ameliyat esnasında sohbet ettikleri, şakalaştıklarını biliyoruz.Hiç ameliyat yapmamış bir kişi için oturup buna sallamak kolaydır.Çünkü ne doktordur ne ameliyat yapmıştır.Gerçekte olanı söylemek, bu işin insanla uğraşmak olduğunu anlatmak, zaten en başarılı öğretmenlerinde çocuklarla iç içe olan hocalar olduğunu söylemek rahatsız etmesin lütfen kimseyi.

Ben gene aynı noktadayım.Bir öğretmenin hiç bir öğrencisine dokunamaması bunun çok büyük bir yasak, hata, taciz, suç sayılması eğitimde iletişimle de bağdaşmıyor.Bu öğretmen arkadaşı linç etmek en kolayı zaten.Toplumca hemen yaptığımız bir şey.Suçluysa yani ortada taciz varsa en ağır cezayı almasını ben isterim ama ön yargılı olup her ihtimali düşünmek gerektiğini de nasıl taciz iğrenç bir şeyse, iftira atılması masum bir insanın linç edilmesi o kadar kötü bir şeydir.Ben işin içinde olan biri olarak kendi düşüncelerimi yazdım.Suç ne kadar ağır olursa olsun, ispat edilene kadar herkes masum sayılmalıdır.Bir an önce olayın aydınlatılmasını diliyorum.

toplum o kadar bozuldu ki. artık insanlar böyle bir durumla karşılaştığı zaman hemen olumsuz olaylar göz önüne geliyor. belki niyetinizin kötü olmayabilir, fakat 8. sınıfa giden bir öğrenci üzerinde öğretmen olarak bir ağırlığınız olması gerektiğini düşünüyorum. ensesine dokunmadan, iteklemeden, öğrenciyi sözünüzle, duruşunuzla yapmaması gereken şeyleri yapmaması konusunda yönlendirebilirsiniz. herkesten özür dileyerek yazıyorum ben köy bakkalıyım. ilkokula giden erkek çocuklar bazen bakkalın önünde birbirleri ile kavga edecek gibi olurlar, ya da birbirlerine zarar verebilecek bir harakette bulunacak şekilde oyun oynarlar. böyle durumlarda benim bakkalın önüne çıkıp çocuklar doğru durun demem bile yeter. ben 8. sınıfa giderken yanında sigara içtiğimiz öğretmenimiz de vardı (aptallıkmış) bakışıyla bile bize durmamız gerektiğini anlatabilen öğretmenimiz de. sınırları çizmek her iki taraf için de önemli bence. yazdıklarınıza bakarsak sınır çizme konusunda başarısız olmuşsunuz. keşke ilk kendinizi tanıttığınızda biraz daha oturaklı, ağır başlı bir profil çizseymişsiniz ve çocuklara dokunmadan, iteklemeden ikaz edibilecek bir yapınız olsaydı.

Herkes haklı da ne oldu bizim "büyüğe saygı, küçüğe sevgi" kuralına. Hiç olmadığımız bir kültüre doğru sürüklenip duruyoruz. Hani Osmanlı özlemi içinde olanların dünyasındayız ama Osmanlı'nın Hz.Ali'den düstur edinilmiş "bana bir kelime öğretenin kırk yıl kölesi olurum" felsefesi ile yetiştiğine örnek olsun diye size Fatih ve hocası Akşemsettin olaylarını alıntılayarak paylaşıyorum.

Alıntı:

---

Fatih ve Öğretmeni
Fatih Sultan Mehmet Han çocukken çok yaramaz bir öğrenciydi. Ders esnasında yaptığı şımarıklıklarla Hocası Akşemseddin’i çileden çıkarırdı. Hocası kendisine kızdığı zaman hemen “Ben Padişahın oğluyum bana bir şey yapamazsın” deyip tehdit ediyordu. Padişaha şikayet etmeyi edepsizlik sayan Akşemseddin, durumu II. Murat’a anlatamıyordu. Ancak gün geldi artık küçük Mehmet’in yaptığı yaramazlıklar çekilmez hale geldi.

Bunun üzerine destur dileyip II. Murat’ın huzuruna çıktı. “Padişahım size bir hususu arz edeceğim ancak hayâ ediyorum” deyince II. Murat “Buyur çekinmeden anlatabilirsin” dedi. Bu söz Akşemseddin’i rahatlattı ve başladı olayı anlatmaya. Padişahım oğlunuz, ciğerpareniz Fatih çok yaramaz, onun yaramazlıkları yüzünden ders işleyemiyorum, kendisine kızdığım zaman da hemen beni sizinle tehdit ediyor deyince II. Murat Akşemseddin’in yanına gelerek kulağına bir şeyler fısıldar.

II. Murad’ın kulağına söylediği sözleri duyan Akşemseddin çok şaşırdı. Bu ne plandı, mümkün değildi bu planı uygulamak. Akşemseddin plan konusundaki rahatsızlığını padişaha ilettiyse de Padişah onu dinlemedi ve bu iş olacak dedi.
Ertesi gün yine derste Fatih Sultan Mehmet yaramazlık yapıyordu. Akşemseddin’in uyarısına aynı tehdit cevabını verdiği sırada Padişah ansızın kapıyı açıp içeri girdi. Bu olay karşısında Akşemseddin hiddetlenerek Padişaha bağırdı ve bir tokat atarak, bu şekilde sınıfa giremeyeceğini izin istemesi gerektiğini söyleyerek derhal dışarı çıkmasını istedi. Padişah mahcup bir şekilde boynunu bükerek özür diledi ve dışarı çıktı.

Olaylar karşısında Fatih Sultan Mehmet’in nutku tutulmuş ne yapacağını şaşırmıştı. Güvendiği babası tokat yemişti. Fatih Sultan Mehmet allak bullak olmuştu. Az sonra kapı vuruldu ve Padişah mahcup bir şekilde içeri özür dileyerek ve bu sefer izin isteyerek girdi. Plan muhteşem bir şekilde işlemişti. O günden sonra Fatih Sultan Mehmet asla yaramazlık yapmadı. Çünkü güvendiği dağlara kar yağmıştı.

İşte Akşemsettin'in kulağına fısıldanan muhteşem plan,işte çocuk eğitimi. işte onlar, işte biz….
Koskoca padişah sırf çocuğunu terbiyesi için gözünü kırpmadan tokat yemeği göze almıştı…

---

Ve bu kültür ile yetişen Fatih ve hocasının Akşemsettin'in gelecekteki yılları nasıl geçmiş ona bakıyoruz...

Alıntı:

---

* Fatih Sultan Mehmet, beyaz atına binmiş, iki yanında hocaları Akşemsettin, Mola Hüsrev ve Molla Gürani olmak üzere Ordusunun önünde ilk kez İstanbul’a giriyor, halk yol boyunca dizilmiş Türk Ordusunu karşılıyor, birçok kimse ellerindeki çiçek demetlerini Padişaha ulaştırmak için ileri atılıyordu. Akşemsettin’i aksakalı ve duruşuyla Padişah sanıp çiçekleri sunmaya çalışıyorlardı. Akşemsettin ise, atını geri çekip göz ucuyla Fatih’i gösteriyor ve “Sultan Mehmet odur!” demek istiyordu. Fatih de kendisine doğru yürüyenlere Akşemsettin’i göstererek diyordu;
– Gidiniz, çiçekleri gene ona veriniz. Sultan benim, ama O, benim hocamdır.

Fatih’in bu davranışı öğretmenlere verilen değerin, en anlamlı ve çarpıcı göstergesidir.

* Fatih Sultan Mehmed Han İstanbul’u fethettiği zaman, hocası Akşemseddin hazretlerine, cuma namazını Ayasofya’da kılmak istediğini ve kendisinin imam olmasını söyler. Ayasofya’yı cami yapmak için seferber olunur. Cuma gününe cami yetiştirilir, cemaat namaza başladığı sırada Padişahın abdesti bozulur. Fakat sağında ve solunda da en büyük hocalar, şeyh efendiler saf tutmuşlar. Kamet getirilir, imam “Allahü ekber” der. Fatih Sultan Mehmed, şaşırır. Abdestsiz namaz kılınmaz. Abdest almaya çıksa izdiham olacak. Namaz kılar gibi eğilip kalksa, Cumadan yoksun kalacak. “Ya Rabbi, ben ne yapayım şimdi” derken, yanındaki bir şeyh efendi durumu anlar. Cübbesini açar ve der ki;

“Buradan abdest al!”

Fatih bakar ki, çeşme var, su var. Tezden abdestini alır , rükûa varmadan önce imama yetişir. Namaz biter, selam verilir, dualar yapılır. Ertesi gün hocası Akşemseddin’i ziyarete gider. Ayrılırken, rica eder;

“Hocam dua buyurun”

“Allah iman selameti versin Sultanım!”

Daha uzun dua bekleyen Padişah, şaşırır, Hocası sorar:

– Ne oldu, beğenmedin mi?

– Bu kadar mı efendim?

-Yetmez mi, en değerli dua budur. Sana cübbesini açıp abdest aldıran şeyh, bir saat önce öldü; ama imansız gitti; çünkü bu kerametinden dolayı ona kibir geldi…

* Akşemseddin hazretleri küçük oğlu Hamdi Çelebi’yi dizine oturtur, Kur’an-ı kerim yanlışsız okuyunca eşine döner;

“Aslında dünyanın mihneti, zahmeti çekilmez ama yavrumun yetim kalmasına dayanamam. Yoksa çoktan göçerdim!”

Eşi omuz silker ve acı konuşur;

“A efendi, sen de son günlerde, ‘bu dünyadan göçeceğim, göçeceğim’ deyip durursun, bir türlü göçemedin gitti yani”

“Peki hanım, bekle öyleyse!” deyip kalkar. Mescide gider, öğrencilerine “okuyun” der Bir ara gözleri kapanır, yüzü aydınlanır. Kolları yana düşer, dudaklarında tebessüm. Öğrenicileri evine koşarlar;

“Başınız sağ olsun; Efendi göçtü!”

Bir damla:

!!! Alimin ölümü, alemin ölümü gibidir. !!!

---

Şu hale bakın öğrencisini sevip okşayamayan bir öğretmen nesli. Ona onun iyiliği için dahi kızamayacak, ceza veremeyecek (doğal olarak ceza yoksa ödül de yok).... Hocasının hata yapmasını bekleyen, ondan nefret edip açığını kollayıp dalga geçen bir öğenci nesli... Neden eğitim işini eğitimcilere bırakmıyoruz? Formasyon ve psikoloji gibi eğitimler alan öğretmenlere çocuk teslim etmek yerine "yoook biz öğretmenden daha iyi biliriz" kafası nedir? Maşallah öğretmenden iyi biliriz, avukattan iyi biliriz, doktordan iyi biliriz diyen herkes mutlaka başını derde sokmuştur ya da sokacaktır... Saygılar...