Printable View
size kesinlikle katılıyorum insan dünyada sadece birgün yasar oda bugündür mücadelenin bittigi yerede hayat durur, yasam bitincede hayat sona erer ama sadece sizin için kalanlar ise devam ederler.Alıntı:
Öncelikle şunu ifade etmeliyim yeniden diye birşey yok
Öğrenciyim.İmkansız ama 1000 kez dünyaya gelsem yine de hukuk eğitimi alırdım.Ve yine de 1000 kez ülkemde; ülkemizde, hakim savcı avukat olmak isterdim.Sahip olduğumuz zihniyeti olabildiğince,elimden geldiğince insanların kafasındaki hukukçu imajını değiştirmeye çalışırdım,çalışıcam.Evet, zor ama imkansız değil...
Oylama yapamıyorum, hevesim kursağımda kaldı :)
Hukuk, sevdiğim ve ilgi duyduğum bir bilim dalıdır; saygı duyduğum ve aynı zamanda kutsal saydığım meslekler, ancak hiç biri olmak istemezdim, bir daha dünyaya gelseydim yapmakta olduğum işimi seçerdim yine..
İşin ilginç yanı, yanıtlayanların sanırım hiç birinin mesleği bu üç meslek de değil.
Sizin dışınızda
Tüm zorluklara, strese, sıkıntıya, cefaya rağmen, gene de ülkemde avukat olurdum...
Tercihlerimizi yaşadığımız hayat belirliyor.
Matematikçi olduğum halde, sırf beğenmediğim, kanıma dokunan bir hukuki uygulamaya/olaya şahit olduğumdan matematik/fen puanıyla kendimi Hukuk Fakültesinde buldum.
Bir daha Dünyaya gelsem, aynı hayatı mı yaşardım acaba?
Gençler düşünebilse, yaşlılar yapabilse sözü ne kadar iç burkucu. Şimdiki aklım olsaydı'ya götürüyor ister istemez düşünceleri.
Şimdiki aklımla yeniden hayata gelseydim, ihtimaldir ki hayat beni Hukuk Fakültesi'ne sürüklemezdi... :)
Yeniden hayata gelseydim, çok iyi bir YAZAR olmak isterdim. :)
Hala şansım var ama, genç ve başarılı yazarlara da hasetle bakmıyor değilim hani:)
Açıkçası bi stajyer olarak zor bi soru ama şuana kadar görmüş olduğum kirli düzen ve çökmüş sistem benim için gerek meslekten gerekse adliyelerden uzak kalmam için yeterli malesef..
Lise birinci sınıftan beri hukukçu olmak için çalıştım.Aradan tam dokuz sene geçti,ilkokul ve ortaokulu da hesaba katarsak toplam onsekiz sene boyunca hukukçu olmak için okumuşum.Adliye adliye dolaşmaya yeni başladım ve oluşturulmuş ve aslında düzensizliğin kendisi olan düzeni hayretler içinde seyretmekle kalmadım bizzat içinde bulundum.Oluşturulmuş düzensizliği yarıp geçmek kolay değil sanırım,hangi birisiyle başa çıkabilir insan.Ama yine de umut etmek,hayal etmek güzeldir en azından başlangıçtır.Umut etmeye devam ettiğim sürece hukukçu olmaktan,hukukçu olarak kalmaktan bir pişmanlık duymayacağım.Ama yine de seyyah olmayı da çok isterdim:)
Yine avukat olurdum.