-
Nokta konmamışki, yurdum aydınları burada hararetle tartışıyor. Yargı kararlarına herkes uymak zorundadır, en çok biz hukukçular. Ama yargı kararına uymak ayrı birşey eleştiri getirmek ayrı birşey. Her eleştiriyi anlamamak olarak algılarsak daha iyiye ulaşmamız mümkün olmaz bence. Ayrıca sayın Av. G.A. A.İ.H.M. le ilgili eleştirimi anlamamışsınız; ben aynı tedbirleri diğer davalarda neden vermiyorlar, en azından tedbir taleplerini incelemiyorlar diye sormuştum.
Aynı A.İ.H.M. neden İspanyanın bask bölgesindeki olaylara farklı, Türkiye'nin Güneydoğusuna farklı bakıyor?
-
Talep edilip de incelenmeyen konuları ve taraflarını yazar mısınız, AHİM'i sizin kadar iyi takip edemiyorum. Hukuki kararlar hukukçularla tartışılır. Biz burada bir önceki iletide söylediğim gibi olayın hukuki boyutundan çok sosyal ve siyasi yönünü katılan herkesle tartışıyoruz. En azından benim iletilerim bu yönde. Ama hukuki boyutunu da es geçmiyoruz.
https://www.hukuki.net
-
Ben sadece A.İ.H.M'e biraz daha eleştirel açıdan bakmamızı tavsiye ediyorum ve bu yönde sorular sordum. Ama bunu yapabilmek için at gözlüklerini çıkarmak lazım...
-
Mahkemeler siyasi kurumlar değildir. Hukuk kurallarına göre karar verirler. İyi veya kötü eleştiriler kararları etkilemez, etkilememeli. AHİM'i de etkileyeceğini sanmıyorum. Eleştiriden ziyade kararlar tartışılıp hukuka ne derece uygun olduğu araştırılabilir. Bunu da gerekçeli yapmanız gerekir. Bir iddia da bulunuyorsanız gerekçelerini sıralayacaksınız. "Bence böyle" diyerek , "at gözlüğü eşşek gözlüğü çıkar" diyerek tartışma olmaz. Gerekçelerinizi yazın da ne demek istediğnizi anlayalım. Belki bilmediğimiz birşeyler öğrenip ikna oluruz.
https://www.hukuki.net
-
AIHM'ye, Hristiyandirlar, Islamdan anlamaz, dogru karar veremez diyenlere bu karari veren 7 yargictan birinin Turk oldugunu hatirlatmak isterim. Asagida ispati. Dava kararinin ozetini buraya aliyorum.
Judgment was given by a Chamber of seven judges, composed as follows:
Nicolas Bratza (British), President,
Matti Pellonpää (Finnish),
Antonio Pastor Ridruejo (Spanish),
Elisabeth Palm (Swedish),
Riza Türmen (Turkish),
Marc Fischbach (Luxemburger),
Josep Casadevall (Andorran).
Summary of the judgment (Leyla Sahin dava kararinin ozeti)
Complaints (Davacinin sikayetleri)
In both cases the applicants complained under Article 9 of the Convention that they had been prohibited from wearing the Islamic headscarf at university. They also complained of an unjustified interference with their right to education, within the meaning of Article 2 of Protocol No. 1 to the Convention.
Miss Şahin further complained of a violation of Article 14, taken together with Article 9, arguing that the prohibition on wearing the Islamic headscarf obliged students to choose between education and religion and discriminated between believers and non-believers. Lastly, she relied on Articles 8 and 10.
Decision of the Court in the case of Leyla Şahin Article 9 of the Convention (Mahkemenin karari- AIHM karari)
(0)
Without deciding whether it was always the case that Islamic headscarves were worn to fulfil a religious duty, the Court noted that Miss Şahin’s decision was inspired by a religion or belief. Accordingly, it proceeded on the assumption that the regulations in issue, which placed restrictions of place and manner on the right to wear the Islamic headscarf in universities, constituted an interference with her right to manifest her religion.
(1)
There was a legal basis for that interference in Turkish law, as the case-law of the Constitutional Court made it clear that authorising students to “cover the neck and hair with a veil or headscarf for reasons of religious conviction” in universities was contrary to the Constitution. In addition, the Supreme Administrative Court had for many years taken the view that wearing the Islamic headscarf was not compatible with the fundamental principles of the Republic. Furthermore, it was beyond doubt that regulations on wearing the Islamic headscarf had existed well before the applicant had enrolled at the university. Students, particularly those who, like the applicant, were studying a health-related subject, were required to comply with rules on dress. In those circumstances, it would have been clear to Miss Şahin, from the moment she entered the University of Istanbul, that there were regulations on wearing the Islamic headscarf and, after the circular was published in 1998, that she was liable to be refused access to lectures if she continued to do so.
(2)
The Court found that the impugned measure primarily pursued the legitimate aims of protecting the rights and freedoms of others and of protecting public order. As to the “necessity” of the interference, the Court observed that it was based on two principles – secularism and equality – which reinforced and complemented each other.
(3)
Under the Constitutional Court’s case-law, secularism in Turkey was, among other things, the guarantor of: democratic values; the principle that freedom of religion was inviolable, to the extent that it stemmed from individual conscience; and, the principle that citizens were equal before the law. Restrictions could be placed on freedom to manifest one’s religion in order to defend those values and principles. That notion of secularism appeared to the Court to be consistent with the values underpinning the Convention and it noted that upholding that principle could be regarded as necessary for the protection of the democratic system in Turkey. It further noted the emphasis placed in the Turkish constitutional system on the protection of the rights of women. Gender equality – recognised by the European Court as one of the key principles underlying the Convention and a goal to be achieved by member States of the Council of Europe – was also regarded by the Turkish Constitutional Court as a principle implicit in the values underlying the Constitution.
(4)
Like the Constitutional Court, the Court considered that, when examining the question of the Islamic headscarf in the Turkish context, there had to be borne in mind the impact which wearing such a symbol, which was presented or perceived as a compulsory religious duty, could have on those who chose not to wear it. The issues at stake included the protection of the “rights and freedoms of others” and the “maintenance of public order” in a country in which the majority of the population, while professing a strong attachment to the rights of women and a secular way of life, adhered to the Islamic faith. Imposing limitations on freedom to wear the Islamic headscarf could, therefore, be regarded as meeting a pressing social need by seeking to achieve those two legitimate aims, especially since that religious symbol had taken on political significance in Turkey in recent years. The Court did not lose sight of the fact that there were extremist political movements in Turkey which sought to impose on society as a whole their religious symbols and conception of a society founded on religious precepts. It considered that the regulations concerned were also intended to preserve pluralism in the university.
(5)
It was the principle of secularism which was the paramount consideration underlying the ban on the wearing of religious insignia in universities. It was understandable in such a context where the values of pluralism, respect for the rights of others and, in particular, equality between men and women, were being taught and applied in practice, that the relevant authorities would consider that it ran counter to the furtherance of such values to accept the wearing of religious insignia, including as in the case before the Court, that women students covered their heads with a headscarf while on university premises.
(6)
As to the manner in which the university authorities had applied the measures, the Court noted that it was undisputed that in Turkish universities, to the extent that they did not overstep the limits imposed by the organisational requirements of State education, practising Muslim students were free to perform the religious duties that were habitually part of Muslim observance. In addition, the resolution adopted by Istanbul University on 9 July 1998 had treated all forms of dress symbolising or manifesting a religion or faith on an equal footing in barring them from the university premises.
(7)
Irrespective of the case-law of the Turkish courts and the applicable rules, the fact that some universities might not have applied the rules rigorously – depending on the context and the special features of individual courses – did not mean that the rules were unjustified. Nor did it mean that the university authorities had waived their right to exercise the regulatory power they derived from statute, the rules governing the functioning of universities and the needs of individual courses. Likewise, whatever a university’s policy on the wearing of religious symbols, its regulations and the individual measures taken to implement them were amenable to judicial review in the administrative courts.
(8)
The Court noted that by the time the circular was issued on 23 February 1998 there had already been a lengthy debate on whether students could wear the Islamic headscarf. When the issue had surfaced at Istanbul University in 1994 in relation to the medical courses, the university authorities had reminded the students of the applicable rules. Rather than barring students wearing the Islamic headscarf access to the university, the university authorities had sought throughout the decision-making process to adapt to the evolving situation through continued dialogue with those concerned, while at the same time ensuring that order was maintained on the premises.
(9)
In those circumstances and having regard in particular to the margin of appreciation left to the Contracting States, the Court found that the University of Istanbul’s regulations imposing restrictions on the wearing of Islamic headscarves and the measures taken to implement them were justified in principle and proportionate to the aims pursued and, therefore, could be regarded as “necessary in a democratic society”.
-
sayın G.A
öncelikle bende başörtüsü yada sizin deyiminizle türban takmıyorum,hiçbir fikrin savunucusuda değilim,herkes kendi düşüncesine sahiptir.Kuran-ı Kerimi türkçe olarak okudum,ama sanırım siz onu okumamaışsınız ki neden kadınların başını örtmesi gerektiğini soruyosunuz.Ben ülkeleri karşılaştırmadım,yalnız bir müslümanın dinle ilgili bir davasına bir hristiyanın bakmasının sakıncalı olacağını yazdım çünkü kabul edersinizki islamiyeti bilmeyen yargıçlar onun emrini nasıl anlayıp karar verecekler,kişinin hissettiklerini yada onun takmasının ne anlama geldiğini bilmiyolar.
türbanı başörtüden nasıl ayırt edecesiniz,kimler türbanlı kimler değil,kimler sakallı kimler değil ,kimler sağ kulağına küpe takmış kimler takmamış,kimler uzun saçlı kimler değil kimler kırmızı,yeşil,sarı fular takmış kimler takmamış bu nedir biliyomusunuz bölücülük.Burda hukuki sorunları tartışalım bırakın dini soruları din adamları çözsün
-
Sayin Selective, AIHM kararini veren yargiclardan biri Turk idi, ismi de Riza Türmen. Karari alan 7 yargictan biri Turk Musluman. Bu yuzden bu mahkemeyi bir Hristiyan butun olarak takdim etmek dogru olmuyor. Kararin ozetini okuyun, Turkiye ve Muslumanligi anladiklarini goreceksiniz.
Leyla Sahin davasinin gosterdigi gibi Turban sadece dini bir soru olmaktan cikmis, hukuki boyutu da olan, cok boyutlu bir soruna donusmustur. Burada tartisilmasi gayet olagandir. Sayin Senol, AIHM uyelerinin gulecegini degil, eger Turkce'yi okuyabilseler, bu yazilanlari ilgi ile izleyeceklerini tahmin ediyorum. Uzerinde kafa yorduklari ve karar verdikleri bir konunun toplumsal boyutu, ulkenin insanlari tarafindan konusulunuyor.
Selective, Onceki yazinizda ornek olarak rahibeleri vermissiniz. Bu dogru bir karsilastirma degil. Biz kamu alanindan, sade vatandastan bahsediyoruz, rahibelerin kiyafetleriyle, kilise ya da camiyle degil derdimiz. Diyanet baskaninin kafasina taktigi sariga kimsenin karismaya niyeti yok. Biz diyoruz ki sarigi, turbani lutfen camide birakin, TBMM'ye getirmeyin. Butun patirti da bundan cikiyor, din ve devlet ayirimini hazmedememis bir toplumla karsi karsiya oldugumuz icin.
Diger hataniz ise bir hac ile turbani kiyaslabilmek. Hac takmayan hristiyan, "sozde hristiyan" olmuyor, hac takmayan kadin "ahlaksiz, namussuz" olmuyor. Kisinin dindarligi hac ile olculmuyor. Ama Turban, Turkiyede bir kadinin namusuna kilitlenmis halde. Bir tel sac gostermesin diye obsesif bir sekilde baglanan Iran usulu turban simgenin otesinde.
Commodore, turbanin Umraniye'de 200$ oldugunu yazdi ki bu isin cigirindan ciktigini ispatliyor, ama siz bunlari "komik" buluyor, bizleri atmosferdeki ozon deliklerini tamire davet ediyorsunuz. Trenleri raylarinda tutabilsek, uzaya da cikacagiz.
Kuran'i okumaya gelince, Turkce ya da Ingilizce cevirisinde kelimeler erozyona ugruyor. "Basortu" ayetini Commodore dikkatle arastirdi, ve keliminin "takva" oldugunu buldu. Bunun da, gunumuz manasiyla bir "Sal" oldugunu acikladi. Sal bilirsiniz basa pek ortulmez, omuzlara alinir. Takvanizi gogsunuzun uzerine cekin diyor ayette. Siz bunun "Sac" ve "Bas" olduguna inaniyorsunuz. Diyelim siz haklisiniz, o taktirde, neden hic biriniz su basit sorulara cevap vermiyorsunuz.
Kuran'da tek bir kadinin sahitligini gecersiz sayan ayetlerde var biliyorsunuz. "Ozgurlugu" kimse tek tarafli verdirtmez, Sayin Selective, sizin "turban" mantiginizla, Kuran hukumlerinin digerlerinin de gecerli olmasi lazim - evet, 4 kadinla evliligin de! Commodore, ve Ragip Atay defalarca sordu, ben tekrarliyorum. Turban varsa, kadinin sahitligi de yok oluyor, lutfen bir Avukat bayan olarak icine dustugunuz gafleti aciklar misiniz?
-
arkadaşlar daha önce de yazdım. provake ediliyoruz. devamlı aynı kişiyle muhatap oldunuz mu? her yanıtlamadan sonra başka biri gelip türban, demokrasi, insan hakları deyip gidiyor. En basit sorularımıza dahi yanıt yok. Dün yine bir kardeşimizi kaybettik. İnsanca yaşama uğruna, insanların kafese tıkılamayacağını protesto etme uğruna, F tipi cezaevlerinin insan onuruyla bağdaşmayacağını dünyaya göstermek için kendini feda etti.
Bizim türbancılardan ses yok. demokrasiyi bir avuç bez parçası ya da üç tel saçın başkaları tarafından görünüp görünmemesine bağlayanlar, nerdesiniz. Adil yargılanma hakkı deyip Guatemala dan örnek verenler, Türkiye de olanlara niçin sessiz kalıyorsunuz.
-
Sayin Ragip Atay, Benim bu konuyla ilgili bilgim cok az, yanlis soru sorarsam affedin. F tipi cezaevlerinin, yatakhane tipi eski cezaevlerinin yarattigi sakincalari onledigini duymustum bu dogru degil mi? Hucrelerin boyutlari ne kadar biliyor musunuz?
-
Sayın selective,
Kur'an-ı Kerim'in Türkçesini bende okudum. Zaten başka dilde yazılanını anlamıyorum. Ama ben kadınların [u]başlarını örtmesini </u> emreden bir hüküm göremedim. Lütfen siz gösterin bana. Bir de (eğer gösterebilirseniz) gösterdiğiniz hükmün gerekçesi ne olabilir veya din alimleri bu hükmün gönderilmesiyle Tanrı'nın neyi amaçladığını yorumlayabilmişler mi bunları merak ediyorum. Yardımcı olun öğreneyim. Sorularımı kestirip atmayın. Sizin gibi din bilgisi yüksek bir arkadaşımızdan faydalanmak istiyorum.
https://www.hukuki.net
