Merhaba,
birisi internet kafedenbenim adıma facebook hesabı açmış ve kendine küfür etmiş sonra hesabı kapatmış ve kendi mail çıktılarını alarak benim ona küfür ettiğimi leri sürerek bana dava açmıştı. Dava sonucunda "suçun yasal unsurları oluşmadığı" gerekçesiyle beraat ettim.
Şimdi iftira davası açacam ama ip nosu tespit edilen internet kafe Ankara'ydı ve bana dava açan bu kişi de Ankara'da oturuyıordu ben ise o dönem Malatya'daydım. Savcı ise davayı beni zora sokacak şekilde Ankara'da açmıştı iddianamede de adresimi Ankara olarak göstermişti ama nüfus kaydımdaki adres Ankara'dan alınalı suç tarihinde en az 1 ay süre geçmişti.
Şimdi bu kiş Ankara'daki kafeden benim adıma suçu uydurduğu için bu kişinin suçu işlediğini kanıtlamamın en iyi yolu cep telefonu sinyalini istemek. Eğer cep telefonunu bu kişi o gün başkasına vermediyse dediğimi kanıtlayabilirim.
1. sorum : Ancak CMK 135 buna engel midir? Telekomünikasyon iletişimin tespitindenbenim anladığım telefonun dinlenmesi, kimi ne zman aramış gibi şeyler. Cep telefonu sinyali anladığım kadarıyla ya da benim yorumum ile buna dahil değil ama gene de siz hukukçuların da fikrini almak istedim. Böyle bir durumda oluşan hak kaynımı geri alabilmek için bu kişinin cep telefonu sinyalini istemem sorun olur mu?
Yasayla ilgili benim yorumum şu : EVet, mobil telefonunyerini tespit de yasada sayılmış ANCAK Yasanın saydığı maddelerdeki mobil iletişimin tespiti suçlunun yerini yakalmak amacıyla tespit edilmede. Ama burada farklı bir durum sözkonusu, burada bu kişi mahkemeye bir iddiada bulunmuş demiş ki borsaci_b bana mail attı küfür etti. Ama yapılan ip tespiti borsaci_b nin bulunduğu il çıkmamış. Şimdi alınan ip numarasının bir anlam ifade etmesi için artık bu iddiada bulunan kişinin cep telefonu sinyalinin de tespiti gerekiyor. Çünkü bu kişinin ortaya attığı iddia ndeniyle borsaci_b hakkında yakalama kararı çıkmış, borsaci_b bunednele 2000 lira zara girmiş, gizliliği ihlal edilmiş, evinde arama yapılmış. Bu durumda borsaci_b nin hak kaybının engellenmesi için ve devletin anayasanın ikinci maddesi gereği adaleti sağlamak zorunluluğu olduğu için bununla ilgili kanıtları bulmak zorunda ve bu da Anaysanın ikinci maddesindeki hukuk vurgusu ile tanımlanmış durumda ayrıca Anayasa Mahkemesinin 17/11/2011 tarihli E:2010/115 K:2010/154 numaralı kararına istinaden bu durumda cep telefonu sinyali alınmalı. Alınamıyor ise oluşan hak kaybım doğrudan ömüştekiden rücu edilmeli.
Ayrıca yukarıdkai durum sözkonusu olmasaydı bile TCK 26/2 gereği borsaci_b bana mesaj attı diyen kişi, yapılan yargılama sonucunda şüphe kendisine dönüyorsa CMK135/6 daki hakkından vazgeçmiş sayılır çünkü bu iletişimin kim tarafından yapıldığını sorgulanmasını isteyen kişi kendisi olmuş bu ndenle borsaci_b yi mağdur etmiştir.
benim yorumum bu şekilde.
Yorumumnun doğruluğuna kanıt bazı cinayet davarlında bile katilin TCK27/2 ndeniyle beraat ettirilmesidir. Demek ki bir yasa diğer yasanın uygulamasını gerekli şartlar oluştuğunda değiştirebilir.
İkinci sorum ise : savcı da bana davayı açarkan CMK 8 veCMK 13 ü ihlal ederek benim bulunmadığım şehirde davayı açmıştı ama savcı CMK nın bu maddelerini ihlal etmesine karşın hiçbir yaptırım görmedi. Bu durumda CMK ihlaline herhangi bir ceza verilmiyorsa o zaman bu şey CMK ihalili bile olsa vep telefonu sinyalini gene istetmem de sakınca yok.
Yanlış mı düşünüyorum.?
işte CMK nın o maddeleri :
Alıntı:
MADDE 135. - (1) Bir suç dolayısıyla yapılan soruşturmalarda, suç işlendiğine ilişkin kuvvetli şüphe
sebeplerinin varlığı ve başka suretle delil elde edilmesi imkanının bulunmaması durumunda, hakim veya
gecikmesinde sakınca bulunan hallerde Cumhuriyet savcısının kararıyla şüpheli veya sanığın
telekomünikasyon yoluyla iletişimi tespit edilebilir, dinlenebilir ve kayda alınabilir. Cumhuriyet savcısı
kararını derhal hakimin onayına sunar ve hakim, kararını en geç yirmidört saat içinde verir. Sürenin
dolması veya hakim tarafından aksine karar verilmesi halinde tedbir Cumhuriyet savcısı tarafından derhal
kaldırılır.
(2) Şüphelinin tanıklıktan çekinebilecek kişilerle arasındaki iletişimi kayda alınamaz. Kayda alma gerçekleştikten sonra bu durumun anlaşılması halinde, alınan kayıtlar derhal yok edilir.
(3) Birinci fıkra hükmüne göre verilen kararda, yüklenen suçun türü, hakkında tedbir uygulanacak kişinin
kimliği, iletişim aracının türü, telefon numarası veya iletişim bağlantısını tespite imkan veren kodu,
tedbirin türü, kapsamı ve süresi belirtilir. Tedbir kararı en çok üç ay için verilebilir; bu süre, bir defa daha
uzatılabilir.
(4) Şüpheli veya sanığın yakalanabilmesi için, kullanmakta olduğu mobil telefonun yeri, hakim veya
gecikmesinde sakınca bulunan hallerde Cumhuriyet savcısının kararına istinaden tespit edilebilir. Bu
hususa ilişkin olarak verilen kararda, kullanılan mobil telefon numarası ve tespit işleminin süresi belirtilir.
Tespit işlemi en çok üç ay için yapılabilir; bu süre, bir defa daha uzatılabilir.
(5) Bu madde hükümlerine göre alınan karar ve yapılan işlemler, tedbir süresince gizli tutulur.
(6) Bu madde hükümleri ancak aşağıda sayılan suçlarla ilgili olarak uygulanabilir:
a) Türk Ceza Kanununda yer alan;
1. Göçmen kaçakçılığı ve insan ticareti (madde 79, 80),
2. Kasten öldürme (madde 81, 82, 83),
3. İşkence (madde 94, 95),
4. Cinsel saldırı (birinci fıkra hariç, madde 102),
5. Çocukların cinsel istismarı (madde 103),
6. Uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti (madde 188),
7. Parada sahtecilik (madde 197),
8. Suç işlemek amacıyla örgüt kurma (iki, yedi ve sekizinci fıkralar hariç, madde 220),
9. İhaleye fesat karıştırma (madde 235),
10. Rüşvet (madde 252),
11. Suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini aklama (madde 282),
12. Silahlı örgüt (madde 314) veya bu örgütlere silah sağlama (madde 315),
13. Devlet Sırlarına Karşı Suçlar ve Casusluk (madde 328, 329, 330, 331, 333, 334, 335, 336, 337)
suçları.
b) Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanunda tanımlanan silah kaçakçılığı (madde 12)
suçları.
c) Kaçakçılıkla Mücadele Kanununda tanımlanan ve hapis cezasını gerektiren suçlar.
d) Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun 68 ve 74 üncü maddelerinde tanımlanan suçlar.
(7) Bu maddede belirlenen esas ve usuller dışında hiç kimse, bir başkasının telekomünikasyon yoluyla
iletişimini dinleyemez ve kayda alamaz
