Yönetici, yapılacak önemli işler ve onarımlar için kat malikleri kurulundan karar almak zorundadır

Yönetici, yapılacak önemli işler ve onarımlar için kat malikleri kurulundan karar almak zorundadır

Yargıtay 5. Hukuk Dairesi E: 1984/05756 K: 1984/05920

KAT MÜLKİYETİ YÖNETİCİNİN GÖREVLERİ



ÖZET: Yönetici, yapılacak önemli işler ve onarımlar için kat malikleri kurulundan karar almak zorundadır. Ancak acele yapılması gereken ve gecikmesi durumunda hasar ve zarar doğacak durumlarda gerekli harcamalar kat malikleri kurulu kararı olmadan da yapılabilir. Dava konusu işler bu nitelikte olmadığından yöneticinin kat malikleri kurulundan karar alması, ondan sonra paranın alımını [tahsilini] isteyebilmesi gerekir.



Taraflar arasındaki 634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasası uyarınca ortak giderlerden davalının payına düşen paranın ödenmesi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, davanın reddine dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili yönünden süresince verilen günlü dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra, gereği görüşülüp düşünüldü:

Yönetici olan davacı apartman bahçe kapısı ve demir parmaklık yaptırmış olmasından ötürü davalı kat malikinin payına düşen gideri ödenmediğinden bu giderin kendisinden alınmasını dava etmiştir. Kat Mülkiyeti Kanununun 35. maddesinin (b) bendi gereğince yönetici ana taşınmaz malın amacına uygun olarak kullanılması, korunması bakım onarım için gerekli önlemlerin alınması gibi işlerin görülmesi konularında görevlidir. Yönetici yapılacak önemli işler ve onarımlar için kat malikleri kurulundan karar almak zorundadır. Ancak, acele yapılması gereken ve gecikmesi halinde hasar ve zarar doğacak durumlarda gerekli harcamalar, kat malikleri kurulu kararı olmadan da yapılabilir. Dava konusu işler bu nitelikte olmadığından yöneticinin kat malikleri kurulundan karar alması, ondan sonra paranın tahsilini isteyebilmesi gerekir. Bu yolda bir karar bulunmadığına göre ve davacının kat malikleri kuruluna başvurmasını önleyen bir hüküm de olmadığından davanın reddine karar verilmesi doğru bulunmuştur.

Davacı vekilinin temyiz itirazı yerinde görülmediğinden hükmün (ONANMASINA), 22.06.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.