Büyük Taarruz’un 2.günü.Saat 11:30 civarlarında Sincanlı Ovasından gelen bir haber bütün Türk Halkı’nın moralini en üst seviyeye çıkarmıştı.Cephe yarılmış Yunan ordusu Afyon u boşaltmaya başlamıştı.
Bu haber her ne kadar ordu içinde de büyük bir sevinç yaratmasına rağmen, Mustafa Kemal’in bir sıkıntısı vardı.Çiğiltepe hala düşmandan alınamamıştı.Çiğiltepe’yi almakla görevli olan komutan 57.tümen komutanı Miralay(albay) Reşat bey idi.Mustafa Kemal Reşat bey’i arar ve “Reşat bey geciktiniz ! Bu ordunun genel durumunu etkiliyor.Nedir Çiğiltepe de son durum?” der.Reşat Bey “Komutanım! Ateş yememek için Çiğiltepeyi fazla açıktan dolandığımız için geç kaldık.Size söz veriyorum yarım saat içinde Çiğiltepe’yi alacağım “.
Mustafa Kemal”Size güveniyorum” der ve telefon kapanır.
Aradan 45 dakika geçmiştir ancak Çiğiltepe den haber gelmemiştir.Mustafa Kemal tekrar telefon eder fakat bu sefer telefonun diğer ucunda Reşat bey değil yaveri vardır.Mustafa Kemal”Reşat Bey’i istemiştim”der.Yaveri” Reşat bey az önce intahar etti başkomutanım ve bir veda yazısı bıraktı ,size iletmem için”
Mustafa Kemal büyük bir şok yaşar ve yutkunarak”Lütfen okuyunuz “der.Notta şu sözler yazılıdır
“Size söz verdiğim halde,yarım saat içinde Çiğiltepe’yi alamayarak sözümü tutamadığım için yaşayamam.”
Mustafa Kemal tek bir kelime bile etmeden telefonu kapatır .
Türk milleti tarih boyunca nice kahramanlar çıkarmıştır.Miralay Reşat bey de bunlardan biridir.Bu yazımda Miralay Reşat bey ‘in hayatını anlatmak gibi bir amacım yok.Geçenlerde Afyon’un şirin ilçelerinden Sandıklı’ya bir ziyarette bulundum.Miralay Reşat Bey ‘in adı bir ilköğretim Okuluna verilmiş.O okulda okuyan birkaç öğrenciye “”Okulunuzun ismi nereden geliyor?” ,”Reşat bey kimdir? “ diye sorular sordum.Ancak “bilmiyoruz” dediler.Sitemkar bir bakış attım.Öğretmenlere mi acısam,bu çocuklara mı acısam ,bunların velilerine mi acısam bir karar veremedim.
Okulları umurunda olmayan bir nesil .Ne kadar vahim.
Şayet Kanal D nin o günkü yayın akışında neler var diye sormuş olsaydım,o gece Sandıklı da kalmak zorunda kalacaktım sanırım.
Ruhun şad,Mekanın cennet olsun Reşat bey!!!
