Printable View
Mrb. benim bir sorum var bir erkeğin boşanma sürecinde neden dengesi bozuluyor neden herşeyden vazgeçiyor. Hayatta yaşamıyormuş gibi bir psikolojisiye kapılıyor anlamıyorum belki bunu sağlık sitesine yazmam gerekirdi ama konu boşanma olduğu için yazdım.
Sanırım bunun altında yatan isteyerek yada istemeyerek hayatımızdan birini çıkarıyor olmak, kişiyi hayatından çıkarabilirsin belki ama yaşanmışlıkları iyi yada kötü unutmak pek kolay olmuyor, kim nederse desin izleri muhakkak kalıyor.
Yada erkek olarak irademiz dışında gelişen olayları kabullenemiyor olabilirmiyiz.
Saygılarımla.
Bosanmak sigarayi birakmaya benziyor.
Aslinda sigarayi birakmak diye bir sey yok, bence birakmak , sigaraya duyulan ozlem ile yasamayi ogrenmek demek..:)
Demek oluyorki kendisi gider anısı kalır :) Daha sonra mahkemede kadının kazanması, nafaka, tazminat, vs. masraflar bunlarda kafayı bozuyor. Peki neden bunları ödeyeceğini biliyosun sonunu düşünmeden mi yapıyosunda sonunda bu duruma düşüyorsun? Çok merak ediyorum. Hem maddi hem manevi zarar erkekte oluyor. Ben şahsen ailem yüzünden ayrılmak üzereyim eşimden. Halen bir sevgim var çok yanlış yaptım gerek mahkemede gerekse mahkemeden önce. Pişmanım ama ne yapacağımı bilmiyorum. karşı taraf mümkün değil kabul etmeyecek burda kafayı yiyen ben oldum olan bana oldu ben neden yaptım bunları diye hep soruyorum ben çıldırmak üzereyim. Aileme karşı bile bi anne baba sevgisi kalmadı yoktan yere bitiyor evllik ve zarar hep bende maddi manevi. Kusura bakmayın derdimi dökmek istedim :(
Sayın "ufuk_" ortada kusurluk bi şey yok , bizimkisi tamamen insani duygular, böyle hissetmek yerine intikam planları yapmak, karşı tarafın canını acıtmak yada ona zarar vermek için elinden geleni yapmak mı doğru olan ? Siz ve sizin gibi hisseden tüm insanlar bende dahil vicdan muhasebesini çok fazla yaptığımız için bu haldeyiz, hoş herkes bu şekilde bakmıyor olaya ama olsun biz yinede insan olduğumuzu unutmayalım.Kim ne yarsa yapsın biz kendimize yakışanı yapalım.
Saygılarımla.
Sn Ufuk;
Çok haklısınız. Benimde şu anda başımda olan bir dava süreci var. Etrafımdaki telkin ve nasihatların etkisi başlayıp olaya alışmak üzere iken, aniden çalan zil ve polis.Sonra yine adapte olurken çalan zil ve Postacı. İnanın iki küçük çocuk olmasa her şey çok kolay ama çocuklar olunca şartlar zorlaşıyor. Daha da kötüsü Normalde çocuklarını önemsemeyen, ama iş dava yazışma ve mahalle baskısına gelince çocuklarından değerli hiç bir şeyi yokmuş gibi davranan bir anne ile mücadele ediyorsanız işte hayat çekilmez oluyor. Nasıl bir hukuk sistemimiz vardır ki tek taraflı olarak hakkımda 300metre tedbir kararı veriliyor. Ama ben buna itiraz edemiyorum. Sanki herşey kadın için hazırlanmış, kadını koruma kanunu demek tepki çeker diye aileyi koruma (!) diye isim verilmiş. Benim ve iki küçük kızımın amacı şu anda gerçekten sağlık problemi ve aile baskısı sonucu bu yola giren eşimi ikna etmek için görüşmek konuşmak yuvamızı ayakta tutmak derdindeyiz. Ama mahkeme gıyabımda tedbir vererek eşim ile olan bağımı iletişimimi koparıyor. Bu nasıl adalet tesisi. Bunasıl arada SULH bulmak gayreti anlamış değilim.
Sadece içimi dökmek istedim. Kusuruma bakmayın.
Kardeş psikolojin mi bozuldu ayrıca senin sadece çocuktan dolayı psikolojin bozulmuş ya ben. Eşimden dolayı ayrılmaktan dolayı, boşanma sürecinde olduğumdan dolayı yemek üzereyim kafayı. Eşinden dolayıda çektiğin acı varmı aşka dair soruyorum bunu. Yoksa sadece benmi öyleyim
Arkadaşlar bu hissettiklerinizi 1,5 yıldır çok ağır bir şekilde bende hissediyorum , bu süreç insanı çok yıpratıyor tabiri caizse ömründen ömür alıyor.Geçen bu süre bana gösterdiki siz ne yaparsanız yapın ne kadar hazırlanırsanız hazırlanın iş olacağına varıyor.12 yıllık evliliğim uzman raporu ile son buldu, güya fikir uyuşmazlığı yaşıyor ve sorunlarımızı çözemezmişiz hakimde bu sebeble bizi boşadı :) ne güzel gerekçe , olsun dedik bizde temyiz ederiz yargıtayda dosya bi daha incelenir adalet yerini bulur dedik.Davayı açan ve delillere göre daha kusurlu olan karşı tarafa hakim kızım ortada hiç bir şey yok eminmisin diye sordu ve olumsuz cevap alınca boşadı, buyrun maden ortada hiç bi şey yok, madem karşı taraf daha kusurlu ve madem uzmanlar sorunlu olduğunu anlamışlar neden beni mağdur ediyorsun bizi boşuyorsun.Davayı red etmesi gerekirken verdiği karar yüzünden velayet , icra davaları nafakalar ve daha bir çok sıkıntı ile hala uğraşıyorum.
Herkesin bir hayat hikayesi var ve elbette buraya yansıtılamayacak kadar büyük sorunlar var ama size şu kadarını söyleyeyim insan oğlu bu sıkıntılara da alışıyor ve bir süre sonra ne olacaksa olsun bir an önce sonuçlansın istiyor.
Bozulan psikoloji ve beraberinde vücutta oluşabilecek kalıcı rahatsızlıklar ve dahası yanımıza kar kalıyor ne için olayları olduğu gibi kabullenmediğimiz - kabullenemediğimiz için.Kimse yuvası yıkılsın istemez hele birde çocuk varsa bu çaba dahada fazla oluyor ancak hayat herkese eşit, adil davranmıyor, sanırım hepimiz bir sınavdan geçiyoruz , sabırlı ve aklı selim davranmak gerekiyor.Allah hepimizin yardımcısı olsun.
Saygılarımla.
Psikolojinin yıpranmasında en büyük pay bence çocukları koz olarak kullanmaları. Daha önce herhangi bir ayrılık durumunda çocukların bundan etkilenmemesi için elimizden ne geliyorsa yapacaktık güya. Ama kendi haksızlıklarını bildiklerinden ellerindeki en değerli koz olarak çocuklar kalıyor. Ve bunu sonuna kadar kullanıyorlar. Velayet konusunda elimiz kolumuz bağlanıyor. Çaresizlik de psikolojiyi mahvediyor. Benim eşim bir anne olarak çocuğun yanında saldırmaktan, yüzümü gözümü tırmalamaktan çekinmedi. Bazen 'aah çocuk yanımızda olmasa gösterirdim ona' diye düşünüyorum ama ben gene vurmazdım sanırım.
Elbette çocuklar ve eş. Bir anda ne olduğunu anlamadan bütün bağları koparıp (Telefon, yüz yüze görüşme, arkadaş ve akrabalar ile iletişimi kesme) aniden gelen dava süreci ve sonrasında yaşananlar. Ama ben şunu anladım. Gittiğim PSİKİYATRİS Doktor söyledi: "sen dindar birine benziyorsun sarıldığın ip sağlam sakın bu ipi bırakma, İlaç ve benzeri şeylerle kendini uyuşturma" Doktorun bu tavsiyesinden sonra her şeyi olacağına bıraktım. Biz şu anda bizim içi yazılmış oyunda payımıza düşeni oynamaya çalışıyoruz. Sonuçta her şey olacağına varıyor. Mal Mülk Makam Belki de en önemli gözüken benim için vazgeçilmez olan ÇOCUKLARIM için bile yazgı ne ise o olacak. Bu durum innanın beni çok rahatlattı. Benim sıkıntım Eşimin karşısına ringe çıkmak istemem, çünkü sevdiğim ile dövüşmek yumruklaşmak çok iğrenç geliyor bana. Bu yüzden de avukat tutmadım ve hukuki anlamda bütün bilgileri bu siteden faydalanarak kendi çapımda mücadele(!) etmeye çalışıyorum. Her ne kadar çoğu soruma cevap alamasam da bu yöntem ile gayret edeceğim.
Aşk ile ilgili soru ise eşim ilk ve tek aşkım ömrümde eli elime gözü gözüme değen tek kişi idi. Ama kadınları anlamak zor. Mal Makam hırs arkadaş ve akraba dolduruşu şu an ne yaptığını bilmiyor. Ben de hep beraber Bekleyenlerden olarak bekliyorum.