Sanat sonsuz, zorlu bir yolculuk

Sanat sonsuz, zorlu bir yolculuk

Sanat, insanlık tarihinin her döneminde varlığını sürdüren, insanlığın evrensel bir değeridir..

Ne şekilde ve durumda olursa olsun, bulunduğu her toplumda ve kültürde varlığını farklı biçimlerde hep göstermiştir.

Bu nedenle büyük ve evrensel bir güçtür. Özneldir, kimliği yoktur.Toplumların gelişmesinde, ilerlemesinde etkin rol oynar. Olmazsa olmazlardandır…

Sanat, yaşamın tam da kendisidir.
Sanatçının dış dünyayı kendi iç dünyasında sentezleyip tekrar dışa yansıtmasıdır.
İçindekilerin dışavurumudur.

Yaşam ise bir deneyimdir. Görmek ve dokunmayla başlar; soyut, kavramsal boyutlara dek uzanır.
Yaşamın içinde estetik ve güzellik kaygısı başladığı anda sanat vardır.

Gerçek sanatçıyı diğerlerinden ayıran en belirli özellik, farklılıklarıdır.
Dünya çapında kabul görmüş, alt yapısı , birikimi, yeteneği ve felsefesi olandır sanatçı.

Yaratarak üretendir…

İçinde bulunduğu topluma yön veren, daima çağının ilerisini görebilendir.
Yenilikçi, farklı, ezber bozan, toplumda önde giden, yerlesmiş tabuları yıkandır. Aydındır , farkedendir, işitendir, taklitlerden sakınandır, vizyon sahibidir.

Hangi dalda olursa olsun, yaptıklarıyla ön yargıları değiştiren, katkı sağlayan, hayatı dönüştürmeyi başarabilendir.

Genelde sözcük olarak « görsel sanatlar » anlamında kullanılan sanat, tüm dünyanın kabul ettiği büyük ve gerçek yegane güçtür.
Sanatçılar ise bu büyük gücün vazgeçilmez temsilcileridir.

Sanata ve sanatçıya yeterince değer veren, ilgi gösteren tüm toplumlar, daima gelişmişler ve ileri gitmişlerdir.

Günümüzde kimileri, ya cehaletin getirdiği özgüvenle ya da başka nedenlerle sanatçı kimliğini üzerlerine kolayca giydirebiliyorlar .
« Sanatçı » ünvanı kişi tarafından ilan edilmez !..
Ancak kabul görüldüğü takdirde « sanatçı » sıfatı başkaları tarafından kendisine verilir.
Bunun için de belli başlı ölçüler vardır.
Çağdaş ve gelişmiş toplumlarda gerçek sanatçının yeri ve konumu bu bakımdan bellidir.
Neyin gerçek sanat eseri, kimin gerçek anlamda sanatçı olduğunu belirleyen kriterler ve karar merciileri bulunmaktadır.
Gelişmiş toplumlarda geçmişten gelen kültür ve gelenekleri nedeniyle kolaycılıklara asla izin verilmez ve sözde sanatçılar hiçbir zaman buralarda kabul görmezler.

Kısaca anlaşılacağı üzere ;
Sanat sonsuz,
zorlu bir yolculuktur !..

Münire Yurdayüksel

www.munireyurdayuksel.com

http://belgoturk.tv/anasayfa/sanat-s...-bir-yolculuk/

UYGARLIK ve SANAT

İnsanlığın varoluşundan bu yana varlığını sürdüren sanat olgusunu doğru tanımlayabilmemiz için sanat ve sanatçının toplumdaki işlevlerini iyi sorgulamalıyız.
Sanat, en genel anlamda yaratıcılığın ifadesi olarak karşımıza çıkarken, her toplumda ve kültürde farklılıklar gösterir.

Sanatçı sezgileriyle ileriyi görebilen, yaratıcı zekaya sahip, çağının çok ilerisinde, bilgili ve özel yetenekleriyle donanımlı kişidir.
Farklılıklarıyla toplumları yönlendiren, aydınlatandır.
İç dünyasını, birikimlerini sanatıyla dışa vurandır.
Kısıtlandığı, engellendiği taktirde yaratamaz, üretemez.
Sanatçının dilidir sanat …
Kendini ifade şeklidir, ruhsal doyumudur.
Yarattığı farkındalığı gösterme biçimidir .
İçsel duygularının dışa yansımasıdır.
Yaşam tarzıdır !..
Sanat etkin güce ve role sahiptir.
Çağdaş, ufku geniş, kendine güvenen toplumlar yaratır.
Yeri ve önemi bu nedenle gözardı edilemez.
Herkes için gereklidir.
Bireylerin ve toplumların gelişmesidir.
Aydınlanmak, ilerlemek için başlıca gerekliliktir.
Toplumların davranışlarını yansıtan temel yapıdır.
Gelişmişlik ölçüsüdür.
Yaşamın olmazsa olmazıdır …

Sanatın yeterince ilgi görmediği, çeşitli nedenlerle yok sayıldığı bölgelerde ;
insani duygulardan yoksun, yozlaşmış,
öfkeli bireyler kalabalığından ibaret toplumlar oluşur.
Sanat yaşamın içinde yerini bulduğunda ise,
düşünen, yaratan, üreten, çağdaş toplumlar ortaya çıkar.
İnsanlığın barış, huzur ve mutluluk içinde yaşayabilmesi için
önemli gerekliliklerin en başında gelir sanat.
Yoksunluğunda denge bozulur.
Bu nedenle yaşamın yalnızca bir bölümünü değil,
tamamını kapsar.
Çağdaşlıktan uzak, ruhsuz, robotlaşmış, sürüler psikolojisiyle
hareket eden yığınlar,
ve.. bu yığınlardan oluşan toplumlar,
dünyanın kabul ettiği saygınlığa hiçbir zaman ulaşamamışlardır.
Sanatı dışlayan ve yok sayan zihniyetlerle yönetilenler ise,
en baştan geri kalmaya mahkumdurlar.
Sanatın özgürce yaşanmadığı toplumların içinden çıkmayı başarabilen
az sayıdaki sanatçılar,
kısıtlı yaşam alanlarında varlıklarını sürdürebilmek pahasına
zorlu bir savaşımı göze alanlardır…

Kalabalıklaşan, hızla sanayileşen ve değişen dünyamızda hüküm süren tekdüze yaşamın getirdiği sıradanlık ve monotonluk, günümüzde giderek
dış dünyadan kopuk yaşamaya ve yalnızlığa yol açmaktadır.

Sanat ve yaratıcılık eğitimlerinin yaygınlaştırılması, bu konulardaki yayınların çokluğu ve çeşitliliği önemlidir.
Sanatın önemini kavramış bireyler, toplumsal ve kültürel yaşamlarında kendilerini daha iyi ifade ederler.
Şimdiki zamanı iyi kavrar, geleceğe umutla bakarlar.
Dahası, toplumsal hoşgörü, sevgi ve saygı artar.
Huzur ve güven gelir.
Ancak sanat bilinciyle yetişmiş nesiller sanatsal ve kültürel değerlerine sahip çıkabilirler.
Bir toplumun uygarlığı, sanat ve teknoloji alanında söz sahibi olmasıyla ölçülür.
Her bakımdan dengeli ve güçlü bir toplumun ön koşulu ise,
sanata ve sanatçısına verdiği önceliklerden geçer.

Kabul edilmelidir ki,
uygarlaşma yolunda önemli rol üstlenen gerçek sanatçılar, içinde bulundukları toplumu sanatlarıyla çağdaş ve ileri seviyeye taşıyan yegane değerlerdir.

Gelişmiş ülkelerin eğitim politikalarında önceliği yaratıcılığa vermeleri ve sanat eğitimi konusundaki yayınlarının çok fazla ve çeşitli olması boşuna değildir.

Münire Yurdayüksel – 2011

www.munireyurdayuksel.com
http://belgoturk.tv/anasayfa/uygarlik-ve-sanat/

Çağdaş Sanatta Kimlik Sorunu

Kesintisiz olarak varlığını hissettiren sanat üzerindeki değişim rüzgarları hiç kuşkusuz devamlılığını sürdürecektir.

Zamanın burjuvalarını ürkütmüş olan Pop-art’tan başlayarak Neo-Fovizm, Neo-Figüratif, Art Brut, Neo-Geometrisizm gibi eğilimler çok hızlı değişim göstererek günümüzdeki yerlerini “klasikler” içinde çoktan almaya başladılar bile.

Klaus Honnef’in dediği gibi, “1970’li ylların ortalarından itibaren post-modern bir kültürün içinde yaşıyoruz ve televizyon ile yetişen çağdaş sanatçılar multimedyatik eserler üretip medya dünyasına ve kültürüne de girdiler”.

Sanatın bu denli değişmesindeki en büyük etken, sanatçıların özerkleşmeleri, internetle birlikte iletişim ağının çok geniş ve yaygın olması, sosyal olaylarla daha fazla yakından ilgileniyor olmaları.

Bunun sonucunda günümüz çağdaş sanatının üstündeki özgürlük havası dejenerasyonu da beraberinde getirdi.

Edinilen yeni deneyimler ve sanattaki hızlı tüketim, farklılıklar getiriyor olsa da halen sürmekte olan tartışmalar gösteriyor ki; içinde hiçbir sınır tanımayan çağdaş sanat henüz gerçek kimliğini ve yerini tam olarak bulabilmiş değil.

Ayrıca toplumların yüzde kaçı bu tür sanata karşı ilgi duyuyor ve anlayarak izliyor?
Sürekliliği ne zamana kadar olacak?

Günümüzde çağdaş sanatı benimseyen birçok yetenekli ve başarılı sanatçıların olmasına karşın, izleyicileri motive edecek ve yol gösterecek farklılıklara da daima ihtiyaç duyulmakta.

Modernliği aşma konusunda en büyük “öncü”lüğü yapan Picasso, modern resim tecrübesini de hiçbir zaman bir kenara bırakmamıştı.

Picasso ve ardından Warhol gibi isimlerin birer büyük efsane olarak resim sanat tarihine damgalarını vurmalarının ardından, içeriğiyle kendi ekseni etrafında dönmekte olan çağdaş sanatı benimseyen sanatçılardan bazıları kurallara sadık kalmaya çalışırken, bazıları daha radikal olmayı seçtiler.

Günümüz 21. yüzyıl çağdaş sanatı, olayları kışkırtıcı özellikleriyle anlatırken çoğu kez izleyiciye mesaj vermekten yoksun, bazen de izleyenin kendi çapında rahatsızlık duymasına neden olabilecek eserler de sunabilmekteler.

Etkinlikleri az kişi tarafından izlenip, çok kişi tarafından konuşulan günümüzdeki çağdaş sanat, kimliğini daha uzun süre aramaya ve sorgulamaya devam edeceğe benziyor.

İçinde büyük bir kararsızlık, sansasyonellik ve provokasyon barındıran günümüz sanatının daha birçok yöne doğru savrulması kaçınılmaz görünüyor.

Tüm süregelen tartışmalara rağmen, çağdaş sanatta son 25 yılda gözle görülür bir popülerlik ve gelişim de sergilendi.
Yine bu süreçte çok hızlı tanıtımlarla çıkış yapan bazı çağdaş sanatçılar spekülatif satışlar elde etmeyi de başardılar.

Çağdaş sanat eserlerini içinde barındıran müzeler ve kolleksiyonerlerin yanısıra günümüzde müzayedelerin çoğalmasıyla birlikte yeni alıcıların ortaya çıkmış olmaları piyasayı büyük ölçüde canlandırdı.

Bu atılımlar ve yenilikler, beraberinde birçok çağdaş sanat merkezi ve müzenin açılmasına da olanak sağladı.

Bugünün arayışları ve deneyimleri belki de ileride, Warhol’un Marilyn Monroe, Elvis Presley ya da Liz Taylor Serigrafileri gibi büyük sanat eserleri olarak içselleştirilebilecekler.

20.yüzyıl ile başlayan geleneksel sanat kavramlarına tepki olarak gelişen “Anti-Sanat” daha sonra “Sanat” olarak kabul gördüğüne göre,

“Çağdaş Sanat”ın da nereye varacağını zaman gösterecektir.

Münire Yurdayüksel – 2011

www.munireyurdayuksel.com
http://belgoturk.tv/anasayfa/cagdas-...e-yurdayuksel/

Hukuk forumunda sanat tartışmak. Vardı buna söyleyecek bir eski atasözü ama neyse...