Printable View
Yeni evliyiz. Altı ay oldu ama eşim hala ilişkiye girmiyor. Sebep olarak da; hazır değilim diyor. Bu benim psikolojimi iyiden iyiye bozmaya başladı zorla birşey yapmayı kendime yakıştıramıyorum ama kendi içime ata ata da bunaldım. Bu günlük hayatımıza çok yansıyor bol bol kavga ediyoruz.. Boşanmayı düşünüyorum. böyle bir durumda boşanmamız mümkün mü? Herhangi bir rahatsızlığının olmadığını biliyorum.
Eşinizin yaşı kaç?
Büyükleriyle, örneğin anesiyle, kardeşleriyle sık ve rahat görüşüyor mu?
Bulunduğunuz yerde bir psikolog bulup önce siz gidip durumu anlatıp sonra da eşinizi götürün. Eşiniz psikologla konuşurken siz orada olmayın (zaten psikolog sizi istemez, siz de ısrar etmeyin)
Eşinizi zorlamayı aklınızdan bile geçirmeyin. Bir insana bu yakışmaz. Zaten bu suçtıur da.
Sizin sinirli olmanız da çok doğal; Bunu unutmayın ve belli etmemeye çalışın. Sanırım eşinizin psikolojik durumu, eğitimi ya da yetiştirme tarzı ile ilgili bu durum. "dişini sıkmak" durumunda olan da sizsiniz.
ailesi uzakta ama telefonda her gün uzun uzun görüşüyor. ama bu konudan hiç bahsetmediğini biliyorum, aynı yaştayız, kendisi üniversite mezunu. komik olan biz görücü usulü ile evlenmedik tam üç yıl çıktık. severek evlendik..
Benim size nacizane tavsiyem olacak. İleride açacağınız bir boşanma davasına karşılık elinizde delil olması için ses kaydı ya da görüntülü ses kaydı yapmanızı öneririrm, kendi evinizde ama. Yaptığınız ses kaydında o günün tarihini muhakkak söyleyin. Eşinize de onaylatın kaç aydır beraber olmadığınız yönünde. Hatta birkaç ses kaydı yapın ayrı ayrı zamanlarda derim.
Bunun haricinde konuyu annenize ve babanıza açın derim. (Çünkü herkes sizden torun bekliyordur muhakkak.) Ama ses kaydı yaptıktan sonra. Bu ses kaydını da ailenize dinletirsiniz yalan söylemediğiniz ispatlamak adına. Aileniz bu konuda belki bir yol gösterir size. Ve yaptığınız ses kaydını da iyi saklayın. Bilgisayarınızda tutacaksanız, eşinizin alıp götürmesi riskine karşılık daha sağlam bir yerde de muhafaza edin derim. Çünkü geçmişte bir üyemiz yaptığı ses kaydını, dava için dilekçe gibi şeyleri bilgisayarında tutmuş. Onu da eşi almış.
Az önce anneme bu konuyu sordum tavsiye almak adına. Senin oğlunla gelinin arasında böyle birşey olsaydı ne tavsiye ederdin nasıl davranırdın diye. Doktora götürürdüm dedi. Korkuyor olabilir dedi. Tedavi etmeye yönelirdim dedi. Günümüzde her ne kadar modern bir toplumda yaşıyor olsakta böyle korkuların olması doğaldır dedi. Ayrıca karısının gönlünü yapmaya çalışsın da dedi. Böyle kavga ederek sorun çözülmez dedi.
Sayın denizblk
Bir tarafın kötü niyetli olması, boşanmayı diğer taraf için haklı kılar.
Ama bir tarafın korkusu, tereddüdü, ya da kolayca tedavi edilebilecek bir rahatsızlığı yüzünden boşanmak bana göre cinayettir.
Buradaki olayda sadece basit bir tedirginlik var. Büyütmeye bile değmez. Bir kadın üç üniversite de bitirmiş olsa, çocukluğunda aldığı telkinlerin etkisiyle bu durum ortaya çıkabilir. Yapılacak en güzel şey şu anda bir doktora bile değil; bir psikoloğa gitmek. Çözüm olmazsa psikiyatriste gitmek. Altı ay öyle abartılacak bir süre de değil. Evlendikten sonra ilk ilişkiye kadar 6 ay bekleyen (erkeğin ya da kadının tedirginliğinden) çift sayısı hiç de azımsanacak kadar değildir. Olay emin olun ki gerçekten "sıradan" dır. Bu yüzden boşanmayı aklının ucundan geçirmek bile yanlıştır.
Ben sizin kadar iyimser düşünmüyorum. Ben olayı her açıdan düşünmek gerektiğini düşünüyorum. Boşansın demiyorum o ayrı.
Ben olayın şu boyutunu da düşünüyorum. Genelde insanlar(kadın erkek ayırmıyorum bakın), kendi eksiklerini pek kabul etmezler. En kolay yol, karşı tarafı suçlamaktır. Diyelim ki karısı ne psikologa ne psikiyatıra gitmeyi red etti. Ne olcak? Gitmeyi kabul etse sorun yok zaten. Ya red ederse ne olcak? Sonra olaylar büyüyüp karısı kocasını suçlarsa, şöyle başarısız şöyle şöyle diye iftira atarsa. Ben yapar demiyorum. Bir ihtimalden bahsediyorum. O sebeple önce bir ses kaydı kesinlikle yapsın derim. Boşanmayı düşünmek en son düşünülecek şeydir tabiki. Hemde severek evlenmişken. Cicim aylarında böylesi sorunlar yaşamayı hiç kimse tabiki istemez.
Soruyu soran üyemizin "ilk gece korkusu" hakkında internetten yazılar okumasını tavsiye ederim. Bu konuda geniş bir bilgi içeren aşağıdaki yazıyı okumasını da tavsiye ederim. Belki sorunun çözümüne yardımcı olur.
http://www.medikalsozluk.com/haberler/haber.asp?hbr=32
çok güzel söylüyorsunuz da benim psikolojim ne olacak. kaç aydır bunalımlardan bunalım beğeniyorum. güzel güzel konuşmadım mı, ikna etmeye çalışmadım mı? artık sinir hastası olacağım elim kolum bağlı kaldım. hayatımda hiçbir şey bu evlilik kadar yıpratmadı beni..
Yani psikoloğa giderken başlarına göktaşı da düşebilir :)Alıntı:
denizblk rumuzlu üyeden alıntı
Bu kadar kötümser düşünmeye gerek yok bence. Reddedebilir de aslında. Ondan da çekinebilir. Bu yetişme tarzına bağlı. Benim bir akrabamın bir sorunu vardı ve psikoloğa gitmesini söylemiştim. "Sen bana deli dedin" diye halen benle küs. Evet, olay zor olabilir ama bir kötü niyet olmadıkça boşanmanın adını bile etmek yanlış diye düşünüyorum.
Ne de güzel söylemişsiniz yaşadığınız olayı. Sizin sadece akrabanız böyle küsüp dönmüş. Eşiniz olsa kimbilir neler yapar bir düşünün.Alıntı:
senoleker rumuzlu üyeden alıntı
Sayın üyemizin de evet psikolojisi bozuk. Çünkü bu sorunu nasıl çözeceğini ve normal evli bir çift gibi ne zaman olacaklarını bilmek istiyor. Üyemizinde bir psikolog'a gitmesini tavsiye ederim. Eşinizle beraber giderseniz sorunu belki çözebilirsiniz.
Eşinizle güzel güzel konuşun ama. Birlikte psikolog'a gidelim gidelim diyin. Biz nasıl çocuk yapıcaz birlikte olmayıp diye söyleyin. Bağırmadan,kavga etmeden güzel güzel konuşarak anlatın. Ve bu konuşmanızı da kayda alın.
Ola ki bir sonuç yine alamadınız, kayınpederle baş başa erkek erkeğe konuşun. Ve bu konuşmanızı da ses kaydına alın derim. Ses kaydına aldığınızı da sakın kimseye anlatmayın.
Ayrıca zorla yapılan hiçbir şeyden hayır gelmez. Evlilik içinde bile bu tecavüzdür. Sakın ola durduk yere başınıza iş almayın. Hele ki boşanma gibi bir konuyu kafanızda düşünürken hiç gerek yok.
Kayınpeder olmadığı için oluyor zaten bunlar.. rahmetli yaşasaydı çok yardımcı olurdu bana. benim burada öğrenmek istediğim şu; ben mahkemede bunu kayıt vs ile ispatlarsam kusurlu kusurlu taraf kim olur yani mahkeme bana haklısın boşanma talebin yerindedir der mi?
psikoloğa gitmek sorun değil zaten psikologluk bir durum olduğunu da sanmıyorum tabi bunu ben bilemem ama gördüğüm; eşim saçma sapan kaygılar içinde olduğu. düğün sırasında yaşadığımız tartışmalara saplanıp kalmış durumda her seferinde geçmiş kavgalarımızı gündeme getirip şöyle yapmıştın böyle yapmıştın, sana güvenmiyorum gibi şeyler söylüyor. bahsettiği şeyler de her düğünde olan eşya, düğün salonu gelinlik gibi şeyler. bunları atlattığımızı artık evli olduğumuzu her defasında anlatıyorum ama nafile. zaman zaman bunalıp boşanmayı düşünüyorum şimdi olduğu gibi...
tekrar soruyorum bunu ispatlarsam mahkeme beni haklı bulur mu?