Printable View
Bir çok yerde yazıldı çizildi ama sonunda düzgün olarak ve gerekli yerleri buldum ve sizlerle paylaşmak istedim ...
Aşağıdaki linkten İçimizden biri Atatürk'ü öğrenebilirsiniz.
İçimizden biri ATATÜRK
Yazan : Araştırmacı Yazar Prof.İlknur Güntürkün Kalıpçı
Tarih, 18 Mayis 2002... Yer, italya'nin Perugia kenti... Genç Türk isadami Utku Oguz,bilgisayarinda kayitli son Atatürk fotografini projeksiyon makinesinin aydinlattigi duvara yansitip sözlerini tamamladi:
- İste, Anadolu aydinlanmasinin temeli olan Türk Devrimi budur...
Perugia'nin önde gelen kisilerinin olusturdugu Felsefe ve Tarih Kulübü'nün üyeleri ve konuklar büyük bir coskuyla alkisladilar genç adami. Genç adam da bir saatlik ''1918 - 1939 arasi Türkiye ve Atatürk Reformlari'' konferansinin gördügü ilgiden mutlu, biraz da saskindi!..
Kulübün baskan yardimcisi italyan dostu bir süre önce, "su hayrani oldugun ve her karsilasmamizda bana anlatip durdugun Atatürk'ü
bizim kulüp üyelerine de anlatir misin?'' dediginde hiç tereddütsüz kabul etmis, ama böylesine yogun bir ilgi ve heyecanla karsilanacagini düsünmemisti...
Ama Utku Oguz için o 18 Mayis gecesini asla
unutulmayacak kilan yorum,orada konuk olarak bulunan
yasli bir Norveçliden geldi:
- Norveç dilinde ''Mustafa Kemal gibi düsünmek'' diye bir deyim vardir... Herhangi bir problem karsisinda, çözümü imkansiz oldugu düsüncesiyle hemen kestirmeden teslim olma egiliminde olan, ne yapip edip bir çözüm
üretmek için yaraticiligini zorlama zahmetine katlanmak istemeyen ruh ve zihin tembeli kisilere söylenir bu söz...
Bu tip insanlara derhal, ''Hayir, yaniliyorsun bu problemin mutlaka bir çözümü olmali, biraz da Mustafa Kemal gibi düsün'' deriz... Ancak sizin bu geceki sunusunuzdan sonra bu sözün arkasindaki anlami çok
daha derin bir sekilde kavramis durumdayim; bu güzel fotograflar
esliginde yaptiginiz sunusunuz bana bu yasimda bir sey daha ögretti; yani benim anadilim olan Norveçceye yerlesmis olan eski bir deyimin arkasindaki gerçek ve derin anlami!..
Size bunun için minnettarim...
Genç Türk'ün gözleri yasardi... Dünyanin bir baska ucundaki ülkenin anadiline bir deyim olarak yerlesmis büyük devrimciyi bir kez daha minnet ve özlemle andi...
Yalnizca bir saatlik bir konferans olarak planlanan gece ancak
19 Mayisin ilk saatlerinde sona erebildi. Saatlerce süren tartisma ve yorumlar ise su ortak yargiyla sonuçlandi:
- Atatürk Devrimleri bütün ulkelere uygulanabilecek evrensel bir reçetedir... Zira din ve etnik ayrim temellerine dayanmayan
çagdas devlet modeli ne kadar çok ülkede uygulanirsa, dünya o
kadar daha huzur ve baris içinde bir yer olacaktir...
Genç adam gecenin sessizliginde yürürken büyük bir iç sizisiyla ''Türk Devrimi'ni yikmak için yola çikan karsi devrimciligin ülkeyi sürükledigi batakligi, "baska çare yok" diyerek IMF'nin önünde boyun büken
siyasetcileri'' düsündü. Sonra büyük bir heyecan ve coskuyla yasli
Norveçlinin bu kölelik zincirini kirmak için müthis bir formül sundugunu animsadi:
- Mustafa Kemal gibi düsünmek!.......
SUNUM iÇiN: (iNGiLiZCE)
http://www.fatherofturks.com/AtaENGLISH_files/frame.htm
Atatürk'ün bir anısı
Gazi Çiftliğinde dolaşıp hava alırken oldukça yaşlı bir kadına
> >rasladık. Atatürk attan inerek bu ihiyar kadının yanına sokuldu.
> >
> >- Merhaba nine
> >
> >Kadın Ata'nın yüzüne bakarak hafif bir sesle;
> >
> >- Merhaba dedi.
> >
> >- Nereden gelip nereye gidiyorsun? Kadın şöyle bir duralayıp,
> >
> >- Neden sordun ki, dedi. Buraların sabısı mısın? Yoksa bekçisi mi?
> >
> >Paşa gülümsedi.
> >
> >- Ne sahibiyim ne de bekçisiyim nine. Bu topraklar Türk milletinin
> >malıdır. Buranın bekçisi de Türk milletinin kendisidir. Şimdi nereden
> gelip
> >nereye gittiğini söyleyecek misin? Kadın başını salladı.
> >
> >- Tabii söyleyeceğim, ben Sincan'ın köylerindenim bey, otun güç
> >bittiği, atın geç yetişdiği kavruk köylerinden birindeyim. Bizim mıhtar
>
> >bana
> >bilet aldı trene bindirdi, kodum Angara'ya geldim.
> >
> >- Muhtar niçin Ankara'ya gönderdi seni?
> >
> >- Gazi Paşamızı görmem için. Başını pek ağrıttım da .... Benim iki oğlum
> >gavur harbinde şehit düştü. Memleketi gavurdan kurtaran kişiyi bir kez
> >görmeden ölmeyeyim diye hep dua ettim durdum. Rüyalarıma girdi Gazi
> >Paşa. Bende gün demeyip mıhtara anlatınca, o da bana bilet alıverip
> saldı
> >Angaraya, giceleyin geldimdi. Yolu neyi de bilemediğimden işte ağşamdan
> >belli böyle kendimi ordan oraya vurup duruyom bey.
> >
> >- Senin Gazi Paşa'dan başka bir isteğin var mı? Kadını birden yüzü
> >sertleşti.
> >
> >- Tövbe de bey, tövbe de! Daha ne isteyebilirim ki... O bizim
> >vatanımızı gurtardı. Bizi düşmanın elinden kurtardı. Şehitlerimizin
> >mezarlarını
> >onlara çiğnetmedi daha ne isteyebilirim ondan? Onun sayesinde şimdi
> >istediğimiz gibi yaşıyoruz. Şunun bunun gavur dölünün köpeği olmaktan
> onun
> >sayesinde kurtulmadık mı? Buralara bir defa yüzünü görmek, ona sağol
> >paşam! Demek için düştüm. Onu görmeden ölürsem gözlerim açık gidecek.
> Sen
> >efendi bir adama benziyon, bana bir yardım ediver de Gazi Paşayı
> >bulacağım yeri deyiver. Atatürk'ün gözleri dolu dolu olmuştu, çok
> >duygulandığı her halinden belliydi. Bana dönerek,
> >
> >- Görüyorsun ya Gökçen, işte bu bizim insanımızdır... Benim köylüm,
> >benim vefalı Türk anamdır bu. Attan indim. Yaşlı kadının elini tuttum
> >anacığım dedim, sen gökte aradığını yerde buldun, rüyalarını süsleyen,
> seni
> >buralara kadar koşturan Gazi Paşa yani Atatürk işte karşında duruyor.
> >
> >Köylü kadın bu sözleri duyunca şaşkına döndü. Elindeki değneği yere
> >fırlatıp, Atatürk'ün ellerine sarıldı. Görülecek bir manzaraydı bu.
> İkisi
> >de ağlıyordu. İki Türk insanı biri kurtarıcı, biri kurtarılan, ana oğul
> >gibi sarmaş dolaş ağlıyorlardı. Yaşlı kadın belki on defa öptü atanın
> >ellerini. Ata da onun ellerini öptü. Sonra heybesinden küçük bir paket
> >çıkarttı. Daha doğrusu beze sarılmış bir köy peyniri. Bunu Atatürk'e
> >uzattı;
> >
> >- Tek ineğimim sütünden kendi ellerimle yaptım Gazi Paşa, bunu sana
> >hediye getirdim. Seversen gene yapıp getiririm.
> >
> >Paşa hemen orada bezi açıp peyniri yedi. Çok beğendiğini söyledi.
> >
> >Sonra birlikte köşke kadar gittik. Oradakilere şu emri verdi;
> >
> >"Bu anamızı alın burada iki gün konuk edin. Sonra köyüne götürün.
> >Giderken de kendisine benim bütcemden üç inek verin armağanım olsun."
> >
> >Alıntıdır
YIKIN HEYKELLERİMİ
#8220;Ey milletim,
Ben, Mustafa Kemal'im...
Çağın gerisinde kaldıysa düşüncelerim,
Hala en hakiki mürşit, değilse ilim,
Kurusun damağım, dilim.
Özür dilerim...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Özgürlük hala,
En yüce değer
Değilse eğer...
Prangalı kalsın diyorsanız, köleler...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Yoksa, çağdaş medeniyetin bir anlamı,
Ortaçağ'a taşımak istiyorsanız zamanı,
Baş tacı edebiliyorsanız
Sanatın içine tüküren adamı...
Unutun tüm dediklerimi,
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Yetmediyse, acısı, şiddetin, savaşın.
Anlamı kalmadıysa
Yurtta sulh, dünyada barışın.
Eğer varsa ödülü, silahlanmayla yarışın.
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Özlediyseniz fesi, peçeyi.
Aydınlığa yeğliyorsanız, kara geceyi.
Hala medet umuyorsanız
Şıhtan, şeyhten, dervişten.
Şifa buluyorsanız,
Muskadan, üfürükçüden...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Eşit olmasın diyorsanız, kadınla erkek..
Kara çarşafa girsin diyorsanız,
Yobazın gazabından ürkerek...
Diyorsanız ki, okumasın
Kadınımız, kızımız;
Budur bizim alın yazımız...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
Fazla geldiyse size, hürriyet, cumhuriyet...
Özlemini çekiyorsanız,
Saltanatın, sultanın...
Hala önemini anlayamadıysanız,
Millet olmanın...
Kul olun, ümmet kalın,
Fetvasını bekleyin, şeyhülislamın...
Unutun tüm dediklerimi,
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
RAHAT BIRAKIN BENİ...#8221;
Süleyman APAYDIN
Alıntı: Bursa Barosu Aralık/2005 Dergisi.