Printable View
2.eşim kanunen bakmakla mükellef olduğum 1. eşten çocuklarımı eve almıyor, görüşmemi engelliyor, yardım yaptırmıyor. Sonuç olarak 1. eşten çocuklarım annelerinin yanına gitmek zorunda kaldı. Mahkeme velayetlerini bana vermiş olsada.
2. eşimin çocuklarına(üvey) ben bakarken kendi çocuklarımın bu duruma düşmesini engelleyemedim, beceremedim, ve sonuçta bir çözüm bulamadım. Boşanma davası açsam acaba boşanırmıyım veya hakim benden yana bir tedbir kormu?
Öncelikle belirtmek gerekirki somut durumunuzun verileri açısından Mk.da sınırlısayıda belirtilen boşanma sebebplerinden ancak 166.md 1.f daki evlilik birliğinin temelinden sarsılması uygun görünüyor.Nitekim eşinizin hukuken velayetiniz altında yer alan çocukları ortak konuta almaması duygusal bağlılığınızı zedelediğini ve bu durumun manevi açıdan olumsuz sonuçlar yarattığını ve bununda evlilik birliliğinden doğan ortak hayatı sarsanbir vâ'ka olduğunu ileri sürebilirsiniz.Ancak boşanma yargılamasında önem teşkileden husus hakimi boşanma sebebinin varlığına vicdanen inanacak delillerle olguları ortaya koymaktır.Mesela hukuken sorumluluğunuz altındaki çocukalrınızın bakım ve geçimine izin vermediği için bu durumun sizde psikoz yaratacak nitelikte manevi bozukluklara sebep olduğunu ispatlayabilirsiniz.Ancak eğerikna edebilirsniz eşinizi 166/3 anlaşmalı boşanma yoluna başvurmanız bu süreci dengeleyebilir ve kısaltabilir.
Cevabınız için teşekkürler.Beni cezbeden altındaki imzanız. L.K nında kim olduğunu bilmek isterdim. Bazen hayat böyle güzel sözlerle devam eder.