Üvey babamın nüfusuna geçmek istiyorum

iYİ GÜNLER
21 YAŞINDAYIM.BABAMI 9 YAŞINDAN BERİ GÖRMÜYORUM.ANNEM VE O İKİSİDE BEN O YAŞLARDAYKEN FARKLI KİŞİLERLE EVLENDİLER.BABAMI SADECE 9 YAŞIMA KDAR YAZLARI 15 GÜN GÖRDÜM VE BENİ DOĞUM GÜNLERİMDE ARADI.KENDİNE GÖRE SEBEPLERİ VAR.BANA BABALIĞI ÜVEY BABAM YAPTI.VE ŞİMDİ AİLEMDEN AYRI SOYADI TAŞIMAK,VUKAATLI NÜFUS CÜZDANI ÖRNEĞİNDE KENDİ YAN EVEY BABAMIN VE ONDAN OLMA ERKEK KARDEŞİMİN İSMİNİ GÖRMEK YERİNE,ONUN HİÇ GÖRMEDİĞİM ALMAN EŞİNİN VE İKİ OĞLUNUN İSMİNİ GÖRMEK BENİ ÇOK ÜZÜYOR.İNSANLARIN SOYADIMIN FARKLI OLDUĞUNU GÖRDÜKLERİNDE BUNU SORAMALARI BENİ DELİRTİYOR.BU YÜZDEN HİÇ BİR ZAMAN ÖZ BABAMIDA AFFEDEMİYORUM.AMA EĞER ODA BUNU ONAYLAR VE KÜTÜĞÜMÜ DEĞİŞTİREBİLİRSEM DAHA MUTLU BİR İNSAN OLACAĞIM VE BELKİ O ZAMAN ONUDA AFFEDEBİLİRİM.BU KANUNİ OLARAK MÜMKÜN MÜ?

Sayın Ceylink,
Durumunuzu anlıyorum. Ancak, aklınızın bir köşesinde her zaman için, herkesin mutsuz bir öyküsü olduğu ve herkesin kendi gerçekleri ile yaşamak durumunda olduğu gerçeğini taşırsanız, kendinizi yaralanmaktan koruyabilirsiniz. Nüfus kaydınız babanızınkinden farklı olabilir ve bu elbette mutlu olunacak bir durum değil ama siz gerçek bir aile içinde yaşıyorsunuz, anneniz, babanız ve kardeşinizle. Onlarla mutlusunuz. Düşünün ki, milyonlarca insan fiziken bir baba (ve hatta aile) sahibi değil ve daha da kötüsü milyonlarca insana kendi öz babası inanılmaz zulümler uyguluyor. (tacizler, tecavüzler, şiddet, kötü muameleler.....)
Peki üzüldüğünüz bu durumu anneniz ve babanızla paylaştınız mı? Belki paylaşmak sizi rahatlatabilir. Ayrıca, size sorulan saçma sapan sorular yüzünden delirmek neden? Bazen çevredeki sesleri duymamak en doğru çözümdür. Bakın, anne ve fiziksel babanız, demek ki oldukça zor dönemler yaşamış ki, boşanmaya karar vermişler. Ama onlar, bir şekilde bununla mücadele etmişler ve kendi hayatlarını yeniden kurmuşlar. Demiştim ya, herkesin bir mutsuz öyküsü vardır. Siz de bunu yapacaksınız, hayatınızın gerçekleri ile yüzleşecek, değiştiremeyeceklerinizi kabullenecek ve hiçbir zaman umutsuzluğa kapılmayacaksınız. Fiziksel babanızı affedemedeğinizi söylüyorsunuz ama bir yandan da son derece mantıklı bir tavırla onun da kendine göre sebepleri olduğunu belirtiyorsunuz. Kendinizi lütfen hırpalamayın. Hele ki 21 yaşın güzelliğinde. Umuyorum, yaşadıklarınızı anlamadığımı ve boş şeyler yazdığımı değil, bunların olabilirliğini düşünürsünüz.
Tüm bunlardan sonra, sorularınızı yanıtlıyorum:
5 ay önce olsaydı bu sorularınızın yanıtı maalesef hayır olacaktı. Ancak kanunda sizin durumunuz lehinde bir değişiklik yapıldı. (Internette, Fikri Sağlar ve evlatlık almak istediği üvey kızı hakkındaki haberleri okuyabilirsiniz.)
Öncelikle şunu belirtmeliyim ki, üvey babanızın soyadını alabilmeniz ve onunla öz çocuğu gibi hukuki bir bağ kurabilmeniz için tek yol onun sizi evlatlık almasıdır.
Eğer fiziksel babanız ve üvey babanızın çocuğu yani kardeşiniz buna onay verirse, üvey babanız sizi evlatlık edinebilir ve onun soyadını alabilirsiniz. Bu düzenlemenin nedeni şudur: siz mevcut halinizle hukuken üvey babanınızın mirasçısı değilsiniz, ancak sizi evlatlık alması halinde, öz çocuğunun sahip olduğu tüm haklara siz de sahip olacaksınız. Bu nedenle, öz çocuğun buna izin vermesi gerekiyor. Nüfus kütüğünüzün durumu ise nakil olacak. Yani nüfus cüzdanınızda sizi evlatlık edinen üvey babanızın kütüğünde yer alacaksınız. Ancak, vukuatlı nüfus kaydı çıkarttığınızda, nakil görünecek. (Ek bilgi: Tıpkı evlenmede olduğu gibi. Evlendiğinizde de nüfus kaydınız, babanızdan eşinizin kütüğüne nakil yolu ile geçer) Bunun da hukuki gerekçesi, hem fiziksel babanızla hem de sizi evlatlık edinen babanızla aranızdaki ilişkiden kaynaklanan başta miras olmak üzere hukuki haklarınızın hukuken korunmasıdır.
Tüm bunları ailenizle paylaşırsanız, bir aile olarak bu konuda sağlıklı adımlar atabilirsiniz.
Size mutluluklar diliyorum

beni ne kadar mutlu ettiniz anlatamam..kardeşim yani üvey babamın oğlu henüz 10 aşında,ve fiziksel babamın iki oğluda 10 yaşından küçükler.

Ayrıca düşüncelerinizi anlıyorum.Ama sadece cevreden gelen sözler beni rahatsız etmiyor aynı zamanda fiziksel babamda her fırsatta bana "sen bir ....(soyadım)ın." demekten kendini alamıyor.

Bende yıllarca bunu umursamadığımı düşündü ve böle yaptığımı zannettim.Ama küçükken kazınan seyleri insan kolay lay içinden atamıyor.

teşekkür ederim..

Size sormak istediğim birşey daha var.Bir tanıdığım bana babamın b evlatlık alması için şartlar olacağını söyledi.
Böyle bişi var mı?varsa nedir bu şartlar

Sayın Ceylink,
Daha önce de yazdığım gibi, çevrenizle bu duygu, düşünce ve planlarınızı paylaşmadan önce, bunları ailenizle paylaşmanız en doğrusu. Bazen kurduğumuz hayaller, yaptığımız planlar bir engele takılıp gerçekleşmediğinde öyle büyük bir yıkım yaşarız ki, telafisi çok zor zor olur. Sizin de böyle birşey yaşamanızdan endişeleniyorum. O yüzden lütfen önce ailenizle konuşun ve asla duyumlarla hareket etmeyin. Size, sizin durumunuza ilişkin başlıca kanun maddelerini yazıyorum:
-Bir küçüğün evlat edinilmesi, evlat edinen tarafından bir yıl süreyle bakılmış ve eğitilmiş olması koşuluna bağlıdır.
-Eşler, ancak birlikte evlat edinebilirler... Eşlerin en az beş yıldan beri evli olmaları veya otuz yaşını doldurmuş bulunmaları gerekir. Eşlerden biri, en az iki yıldan beri evli olmaları veya kendisinin otuz yaşını doldurmuş bulunması koşuluyla diğerinin çocuğunu evlat edinebilir
-Evlat edinilenin, evlat edinenden en az onsekiz yaş küçük olması şarttır.
-Evlat edinme, küçüğün ana ve babasının rızasını gerektirir.
-Evlat edinenin altsoyunun açık muvafakatiyle ergin veya kısıtlı aşağıdaki hallerde evlat edinilebilir. (Yani üvey kardeşinizin onay vermesi gerekiyor.) Siz 18 yaşınızı doldurduğunuz için evlat edinilmeniz için şart getiren madde de şu: Evlat edinen tarafından, küçükken en az beş yıl süreyle bakılıp gözetilmiş ve eğitilmiş ise... evlat edinilebilirsiniz.
Koşullar üç aşağı beş yukarı bunlar. Yalnız lütfen en başta yazdığımı atlamayın ve konuyu en kısa zamanda ailenizle görüşün. Anlaştık mı? ;)

öncelikle sadece kanuni boyutla benle ilgilenmeyip aynı zamanda kişisel olarak enle ilgilendğiiz için teşekkür ederim.Konuyu ailemle konuştum.Bu konşma önce annemle oldu daha sonra annem (üvey) babamla konuştu.Hepimiz bunu çok istiyoruz. Fakat sanırım bunun için okulumun bitmesini bekleyeceğiz.Bilmenizi istedim.Acele etmiyorum am bunu çok istyorum

Bu harika bir haber! Sizin adınıza çok sevindim. Ben de bu güzel haberi benimle paylaştığınız için teşekkür ederim.
Artık bu konuyu kafanızdaki bir sorun ve soru işareti olarak taşımayacağınızı düşünüyorum :)) Bunun rahatlığı ile, bundan sonra durumunuzu soranlara, "evet benim 2 babam birden var, böylece doğumgünlerimde çifte hediye alıyorum" gibi yanıtlar verebilecek kadar keyifli (ve biraz da umursamaz) ;) olabilmenizi umuyorum.