Yarın dediğin dün,

Dünler günleri geçip gitsede,
İkindi gölgesi gibi kocaman hep önümüzdedir,
Gelecek dediğin,
Piramidin tepesine doğru yükselen bir hiç,
Aynı zamanda güneşin yedi rengidir.

Bildiğin hayat rüyaların yapıldığı şeylerden yapılır,
Gerçek dediğin se daima dünde saklanır,
Dün dediğin birikmiş onca gün,
Bir damlacık suya yazılır,
Kimbilir,
Belki ‘’ölüm gerçek yaşamın başlangıcıdır’’…

Bir görüntü treninde geçer bütün hayatın,
Kompartımanları tıka-basa saçmalıkla dolu,
sandığın her neyse tutar elini sıkı sıkı,en gerçek!
Taki! o tren nereden çıkacağını bilmediğin tünele girene dek…

Ayazoglum