Büfeci Hukukçu :)

Bugün bir başka hukuk sitesinde Kemal Çelik adı ile yazan bir üyenin yazdığı mesajı noktasına dokunmadan aşağıya alıyorum. Gülmekten kırıldım. Sizler de de okuyun istedim.

Bugün öğlen çok ilginç bir arzuhalci olayına şahit oldum. Şişli ceza adliyesine yakın bir büfeye öğlen yemeği için girmiştim. Siparişimi beklerken bir bayan gelip kasada duran 25 yaşlarındaki kişiye suç duyurusunu nasıl geri alabileceğini sordu.Aradan beş dakika geçmemişti ki bu defa da yaşlı bir amca gelip temyiz dilekçesi yazdıracağını söyledi ve fiyat sordu. Aynı kişi;''50 kağıda hallederiz amca'' dedi. Ben bir yandan karışık tost ve ayranımla ilgilenirken bir yandan da ikili arasındaki konuşmalara kulak verdim. Büfeci-Hukukçu arkadaş hemen bir daktilo çıkarıp yan masaya koydu ve temyiz dilekçesini yazmaya başladı. Yaşlı amca;''güzel yaz mesele mühim'' deyince Büfeci-Hukukçu arkadaş;''amca benim yazdığım dilekçe ipten adam alır'' dedi. Amca konuyu özetliyor diğeri dilekçeyi yazıyor.
Amca;''Noterden çektiğim şu yevmiyeli ihtara rağmen''
Büfeci-Hukukçu;''Amca, yevmiye maaş anlamına gelir karıştırma''
Amca;''Yav şu notere bak dünyanın parasını aldı, yaptığı işe bak hele''

tabi o an benim gözümden gülmekten yaşlar gelmeye başladı.Artık ağlanacak hale gülüyordum...

Yurdumun "ipten alan" hukukçusu; böyle oluyor demek ki...:ok Çok hoş.

Eh, halkımız avukata dilekçe ücreti vermez. İstendiğinde de "ne yaptın ki?" der, kıyametleri koparır. Ama arzuhalciye gıkını çıkarmadan verir paraları. Davanın yazılan o kargacık burgacık dilekçelerle aleyhine döndüğünü bile farketmez-anlamaz...

Ona göre arzuhalci kendisi gibidir. Halktandır. Güvenilirdir. Fukaranın halinden anlar. İstediği para o nedenle çok değildir.
Ama avukat zengin olmasına rağmen kendisinin üç kuruşuna göz diken açgözlü ve kurnaz birisidir olsa olsa.

Geçen gün yaşadığım bir olay geldi aklıma:
Adliyenin asansörüne cübbemle biniyorum. İki kişi var içeride, beni görünce susuyorlar. Ben 5. katta ineceğim. 3. kata geliyoruz, vatandaşlar inecek oluyor. Ve tam kapıdan adımını atarken birisi bana yan gözle bakarak lafı kendi aklınca "çakıyor":
"- Avukat milleti işte! Şerefsiz yalancılar. Onlar avcı biz avız ya hani!"
Sinirden gülüyorum yüksek sesle, gayrı ihtiyari...
Geri gelip yüzüme bakıyor ve konuşuyor:
" - Yalan mı?"
Bu sırada inenler binenler derken kaynayıp gidiyor vatandaşın kendince haklı "hakareti"...
Asansöre binen ve üzüldüğümü gören kıdemli bir meslektaşımız teselli ediyor beni:
"- Boşver hanım kızım, üzülme sen. O dediğiyle kalır."

Mesleğin ilk yıllarında en çok keyif aldığım şeylerden biri de dışarıda yazdırılıp verilen mal beyanlarının usule aykırılığı nedeni ile şikayetle borçluya hapis cezasının verilmesiydi.
"Adıma kayıtlı menkul ve gayri menkul yoktur, evimde bir yatak odası takımı, tv, buzdolabı, çamaşır makinesi, vs. vardır, borcu ödeyecek gücüm yoktur." Buna benzer mal beyanlarından ceza alanların sanırım biraz daha mesleğe saygısı artmıştır, ,ister istemez :)
Az da olsa örneklerini yaşıyorum hala.

İnsanlar da genelleştirme hastalığı vardır.Bir anlamda Pavlov 'un şartlı refleksi akla gelir.Kendisi maçta polis tarafından çoplanmıştır.Tüm polisleri öyle görür.Yada bir avukat işini eksik yapmıştır.Bundan da kendisi zarar görmüştür.Tüm avukatları şartlandığı için, beyin iç alanında bilinç altında mağdur görünümünün vermiş olduğu yansıtma mekanizmasının dışa vurumunun oluşturduğu tepki nedenli olarak herkesi aynı görür.

Hatta onları aynı Millet olarak nitelendirmesinin de anlamı budur.Tüm ortak yönleri karşısına alır.

Çünkü Şairin dediği gibi;

''BANA HERŞEY SENİ HATIRLATIYOR'' kuralı gereğince.

Kuyruk açısı vardır.Bilinç altında mağdur bırakıldığını ve hakkını alamadığı şeklinde bir anlayış haklı veya haksız yerleşmiştir.

Belki böyle bir mağdurluk bile yoktur.Kendi kafasında kurmuştur.Yenilgiyi başkalarına atarak sorumluluğu kabul etmeme durumu da söz konusu olabilecektir.

Bir kasa elma da bir elma çürük çıktı diye Tüm kasa çöpe dökülür mü...

Yada Tüm elma bahçesi gözden çıkarılır mı...

Yada Bir önermeye gidilebilir mi

Elma çürüktür.

Bu da bir elmadır.

Öyleyse Tüm elmalar çürüktür.

Çok güzel felsefe yapmışsınız sayın sonuncuyaka:)