Girdiğiniz ilk davayı anlatır mısınız?

Mesleğinizin ilk gününe gidin... İlk defa bir duruşmaya gireceksiniz... Nasıl bir gündü? Neler oldu? Lütfen buraya yazınız.

Çok hoş bir soru tebrik ederim. En azından bize nostalji olacak.

İlk davama Beyoğlu ITM. Hakimliğinde girmiştim.
Konu borca itiraz idi. Ve davacı avukatıydım.
İyi bir hazırlık sonucunda duruşmaya girdim. Alacaklı taraf vekili de hazırdı.
Hararetle iddialarımı anlatmaya başlamıştım ki birden hakim;
"avukat bey dava borca itiraz ama dün yapılan haciz işlemi esnasında müvekkiliniz borcu kabul etmiş ve taahhütte dahi bulunmuş" deyince başımdan kaynar sular döküldü.
Eh dava borca itiraz ise ve müvekkil de borcu kabul ettiyse yapılacak birşey yoktu. Davanın reddine karar verildi ve
Oracıkta ilk girdiğim davayı kaybetmiş oldum.
Ama çok güzel iki ders aldım. Onları buraya yazmayacağım.
Saygılar.

İlk duruşmama stajyer avukat iken girmiştim. İcra Mahkemesi'nde istihkak davası idi. Bizim tanığımız dinlenecekti, ilk durşmamda tanık dinleteceğim ve tanığa sorular soracağım için çok heyecanlıydım :)

İşin ilginç yanı, karşı tarafın vekili 34 yıldır avukatlık mesleğini icra eden Ahmet Yüksel, yani şimdiki kayınpederimdi. (Ahmet Amca) :)

Tanığımız hakimin sorduğu sorulara, hatırlamıyorum, görmedim, bilmiyorum tarzında cevaplar veriyordu. Müvekkilimizin verdiği bilgiye göre herşeyi gören, bilen tanık duruşma salonunda ne diyeceğini şaşırdı, tanık heyecanlı , ben heyecanlı durumu kurtarmaya çalıştık ama nafile. Ben hatırlamasına yardımcı olmak için birkaç soru sordum, hakim sordu, işe yaramadı, bizim tanık bildiklerini de unuttu. Sonunda karşı taraf vekili saygıdeğer kayınpederim, tanık görgü tanığı değildir, sorulara net cevap vermemektedir deyince, tanık tamamen sustu.:)

Duruşma salonundan çıktığımızda tanık ve ben derin bir nefes aldık, kurtulduk dercesine :)

Evet tanık kurtulmuştu, belki de duruşma salonuna bir daha hiç girmeyecekti ama benim için maraton yeni başlıyordu :)

İlkinden sonra girdiğim her duruşmada heyecanım biraz daha azaldı. İlk duruşmamı bir an önce bitirip terk etmek istediğim duruşma salonları şimdi en keyif aldığım mekanlardan biridir.:)

Benim ilk girdiğim duruşma stajyerdim ilk altı ayın bittiği günün ertesinde girmiştim. dava İstanbul 5. İTM de idi. neyse her hangi bi problem olmadan girdim ciktim. eksiklikleri bekliyorduk. neyse ben o arada askere gittim. geldim ruhsatımı aldım ancak benim eski avukatım yoğunmuş benden rica etti. ilk stajyerken girdiğim dosyaya avukat olarak girmiş oldum. aslında dosya cok sağlamdı. evli oğlunun borcundan dolayı annenin evinde haciz yapılmıştı. annenin evine herhangi bir tebligat veya benzer bir işlem yoktu. kadincagiz tüm beyaz eşyaların faturalarını yıllardır saklamış üç tane de yeminli tanık dinletmiş idik malların ve evin borçlu ile alakası yok diye. ben tamam derken hakim davayı reddetti. ben tam bir şok hali düşününüz. halen aklımda o olay.

Avukat olarak değil ama..Girdiğim ilk duruşmada.Hakim bana sorular sorarken, bildiklerimi kendimden emin bir şekilde söyledim.Hiç heyecanlanmadım.Hiç kimseye kırgın yada kızgın değildim.Tek istediğim daha ilkokul birinci sınıftayken sokakta kavga edilip bana gelindiğinde sadece adalete olan derin inancım nedeni ile, onları adil bir şekilde (öz kardeşim olsa bile) dinleyip kimin kime tokat atmasına karar verdiğim gibi.Adalet dağıtıcısı alan olan, gözümde sanki kutsal bir mabet taşıyan mahkemenin gerçekten adaletli bir karar alması ve benim öz kardeşimi ayırmadığım gibi meslektaşını ayırmadan bir karar vermesiydi.

Adelete olan güvenimi de işte ilk kez o duruşmada kaybettim.İleride mesleğimin ilk duruşmasını hatırlar mıyım bilmiyorum ama.Hayatımın ilk duruşmasını asla unutmayacağım.

ilk girdiğim duruşmayı anlatırken çok da gerilere gitmeyeceğim. Çünkü avukatlık mesleğimin henüz başındayım. :D ilk girdiğim duruşma henüz stajyerken icra mahkemesinde gerçekleşmişti. çok heyecanlanmıştım ve çok da çalışmıştım dava dosyasından birsürü fotokopi almıştım neler söylemem gerektiğini not etmiş, hatta saçıma fön bile çektirmiştim :) ama duruşma sadece 10 saniye felan sürdü benim yerimi almamla yerimden ayrılmam bir oldu. ama o zamanki ilk duruşma heyecanımı orda yendim.
üçüncü girdiğim duruşmayı bir de hatırlıyorum oda sanırım kazandığımız için o ana kadar o dosya ile hiç ilgilenmeme rağmen ( bürodaki diğer avukatlar ilgilenmişlerdi.) duruşmaya ben girdim ve sanki herşeyi ben yapmışımda ben kazamışım gibi gelmişti çok mutlu olmuştum.

benim durum biraz farklı. ilk defa duruşmaya girmeme 1 aydan az bir zaman kaldı. çalışmaya şimdiden başladım. ayrıca hergün dosyam hakkında tarafıma sorulma olasılığı olan birçok soru yaratıp sonra da kendi kendime cevaplıyorum:) (aslında sorulmayacağını bile bile) listeye almadığım bi soru çıkarsa da napalım artık. yazılı beyan olayı boşuna mı var:)