Boşanma sonrası çocukla iletişim

Özellikle, 1960 yılı sonrası jenerasyonunun kanayan yarası; boşanma..

Hiç yıkılmaz dediğiniz evlilikler ufacık bir esintide kağıttan kuleler gibi devriliyorlar.

Büyüklerimiz, "Kol kırılır yen içinde kalır" derlerdi..Artık kol kırılsa da yen içinde kalmıyor. Feodalizm'in - her ne kadar beğenmesek de- insan yaşamına kattığı değerler vardı; İyi günde kötü günde beraber olmak, sadakat, saygı, ahde vefa gibi..

Kapitalizmin egemen olduğu çağımızda tüm değerler havaya savrulmuş durumda;
Evlenmek gibi boşanmak da evlilik kurumuna yeterince saygı duyulmadığı durumlarda kişilerin inisiyatiflerine kalmış bir durum..

Yetişkin kişiler olarak biraz empati yapmayı öneriyorum.. Kendinizi çocuklarınızın yerine koyun; Anne babanızın ayrılmasını ister miydiniz?

Evlilik ve boşanma durumuna" bugün yaparım, yarın bozarım" zihniyetiyle yaklaşılmıyor genel'de..

Zaruri şartlarda boşanma kararı alınabiliyor; Bu da sabrınızın sınırları zorladığı bir zamanda oluyor..

Ortak çocuk/çocuklar konusuna gelince; "Olması gereken nedir" ile başlayalım öncelikle..

"Olması gereken" -yapılması gereken- velayet ister biz de ister karşı taraf da olsun çocuklarımıza bakma yükümlülüğünü gerek insani, vicdani ve hukuksal olarak yerine getirilmesi..