Saygıdeğer babalar, ayrı yaşayan anne-baba çocuğuyum - Bir de bana sorun sorularınızı

-Biz çocuklar neler hissederiz siz ayrıldığınız da?

-Neden hep annemizin yanındayızdır?

-Ya da annelerimiz neden bizi size göstermek sizinle bizi bir yerlere göndermek istemezler?

-Neden toplum tarafından --bunların annesi babası ayrı olduğu için .... ile devam eden sözlere maruz bırakılırız

-Neden size yıllarını vermiş gençliğini bozuk para gibi harcamış annemize değil de başka kadınlar ilgi çekici gelir?

-Bize nafaka vermemek için avukat kapısı aşındırırken neden başka kadının çocuklarına kendinizi kul köle edersiniz?

vs. vs. vs. vs. aklınıza gelen sorularınızı bana da sorun vakit buldukça yazayım.

Ama şunu da yazayım da içim de kalmasın.

çocuğunuzun annesinden boşandıktan sonra beklediğiniz medeni yaklaşımı evliyken siz eşinize göstermiş olsaydınız emin olun çocuklarınızı görmek için bu kadar uğraşmazdınız.

çocuklarınızda iler de ciğeri 5 para etmez insanlar tarafından ---aaaa bunun annesi babası ayrı bunla oynamayalım,

aaa bunun annesi babası ayrı bu kocasıyla/karısıyla geçinemez

ön teker nereden giderse arka teker de oradan gider oğluuuum/kızııııııım boşa bunuu

senin baban/annen yok mu?

senin baban/annen nerede?

(okulda) çocuklar herkes kendisini ve ailesini anlatsın aneniz babanız ne iş yapar kaç kardeşsiniz ?

vs. vs. diye sorduğunda nasıl cevaplar veririz bunların cevabını isterseniz verebilirim.

siz kavga ederken neler hissederiz, başkalarının anne babasını bir arada gördüğümüzde çocuk aklımızla neler düşünür neler hissederiz, sorun bana.

ben sizi de benim gibi çocuklarıda çok iyi tanıdığıma inanıyorum.

sizin yüzünüzden ilerde neler yaşayabileceğimizi de sorun siz bana.

Bunlari bir de annenize sorsaniz ve her babayi ayni kefeye koymasaniz daha iyi olur.

Alıntı:

---

solosko rumuzlu üyeden alıntı

Bunlari bir de annenize sorsaniz ve her babayi ayni kefeye koymasaniz daha iyi olur.

---

Anneme sormama gerek yok,
çünkü beraber yaşadık açlığı, tokluğu elektiriksiz evi, odnsuz kömürsüz evi, soğuktan pencerede oluşmuş manzarayı. 6 çocuğuna kol kanat germiş bir kadına ne sorabilirim ki?

Üstelik biz de öyle bir baba vardı ki bize nafaka anneme tazminat vermemek için boşanmakda istemiyordu.

annemin imzasına taklit ederek Alman Konsolosluğuna ---kocam bana ve çocuklarıma bakıyor çocuk parasının Almanya da .... adreste ikamet eden kocama ödenmesi--diye dilekçe yazan birisi hakkında ne sorabilirim ki anneme.

Bize Almanya da beraber yaşadığı sevgilisi ile çekilmiş resimlerini gösteren babayı anneme mi soracağım.

Geceleri başını yorganın altına sokup --Allahım çocuklarıma bana yardım et --diye ağlayan bir anneye ne sorabilirim ki?

sırtına beni bağlayıp büyük kardeşimi traktörün gölgesinde uyutup diğer kardeşlerimle nohut kimyon vs yolup çocuklarını kitap defter alan bir anneye ne sorabilirim ki?

Allahıma çok şükür annem olmasaydı, annem bizi babamıza bıraksaydı kim bilir ne durumlarda olurduk. Ş uan 5 kardeşimde devlet memuru.

Babamı sorarsanız , 65 yaşında sevgilisi tarafından emekli ikramiyesi ve 30bin euro parası dolandırılıp terkedildi. Kendisi kanser-şeker hastası-siroz olduğunu da bilmiyormuş. Amcalarım dayırlarım halam --kapının eşiğinden bile sokmayın o adamı dediğinde
annem --o çocuklarımın babası ben bakarım--deyip yaklaşık 2 yıl babama baktı afedersiniz altından bile aldı__ ben bu kadına ne sorayım.

Alıntı:

---

solosko rumuzlu üyeden alıntı

Bunlari bir de annenize sorsaniz ve her babayi ayni kefeye koymasaniz daha iyi olur.

---

Ayrıca her babayı aynı kefeye koymuyorum. Hatta şaşırıyorum Allah Allah böyle babalarda varmıymış diye.

Ama babalara tavsiyem -başkalarının evinde ki huzura değil kendi evlerinde ki huzura önem versinler--
Eşim annemi sevmiyordu-kardeşime kızıyordu diyeceklerine, eşlerine bir kulak versinler --acaba bu kadın niye benim aileme tepkili --diye.

Yaşadıklarınızı anlayabiliyorum,çünkü bende eşimden boşanmak üzereyim ve benim oğlumunda ilerde bunları yaşayabileceğini tahmin ediyorum.Hatta her gün bunu düşünüyorum diyebilirim.Ama genel olarak malesef babalar annelerden boşandığı zaman çocuklarından da boşanıyorlar.(çevremde olanlardan genelleme yaptım mutlaka istisnalar vardır)Ve muhakkak gittiği yerden de pişman olup,beş parasız olarak,terkedilerek geri geliyorlar.

Sayın gülenyüz Aile Hukuku forumunun hemen başında diyor ki "BOŞANAN ANNE BABALAR EYS YE DİKKAT" EYS yi biliyormusunuz ? Ebeveyne Yabancılaştırma Sendromu ... Değerli anne ve babalar boşandıklarında çocuklarını EYS ye maruz bırakmazlarsa, ve dahi uzakta olan anne / babalar evlatlarına daha fazla ilgi gösterirlerse bu gün sizin düşündüğünüz gibi düşünen, uzaktaki ebeveyne kin dolu evlatlar yetişmez.
Yalnız söylemlerinize dikkat ediniz. Bu söylem konusunda daha öncede yazıştık. Genelleme yaparak yazmayın.. Hep erkekler hep erkekler diye yazmanın ortamı germekten başka faydası olmaz.
Şimdi bende kalkar burada yazmaya başlarım, onuru,şerefi, haysiyeti, gururu, fazileti, erdemi, aileyi, namusu bir yana bırakmış kadınları, evlatlarını ciğeri 5 para etmedik insanların dilinde oyuncak etmiş, hiç bir nedeni yokken sadece kişisel sapkınlığından dolayı / dürtülerini kontrol edemediği için / başka erkek ne hissettiriyor dediği için, eşini aldatan yakın arkadaşının yanına yandaş aradığından bi haber sırf o onay verdiği için eşini aldatmış yuvasını yıkmış kadınları yazarım, "bu beden benim bedenim başkasına hesap vermem" fütursuzluğunu şerefmiş gibi kendisine şiar edinmiş kadınları yazarım , çocuklarını perişan etmiş kadınları yazarım.
Hemde olabildiğince ağır yazarım..
Ki bu site bu tür örneklerle de dolu..
Ha... unutmadan. hem suçlu hem güçlü misali yetmemiş birde çocuklarını babaya göstermeyen, babaya düşman eden, mal mülk, nafaka, tazminat alan ve de isteyen kadınları yazarım.
Yapıcı, yönlendirici, hukuksal paylaşımlar içeren yazılar yazınız. Olumsuzlukların üzerine giderek, geçmişte yaşadığınız ve bilinç altınıza yerleşmiş erkek / baba düşmanlığını, ortam bulur bulmaz ortaya koymak adına yazmayınız.
Babanızla olan hesabınızı yaşıyorsa bu dünyada, öldüyse (allah rahmet eylesin) diğer tarafta görünüz. Ama kişisel kin ve tepkilerinizi hemde genelleme yaparak forum sayfalarına taşımayınız. Fayda değil zarar verirsiniz.
Acizane önerim ; bilginizi, görgünüzü, yaşadıklarınızdan edindiğiniz olumlu tecrübeleri çevrenizdeki evli barklı, çoluklu çocuklu ama ufak tefek sorunlar yaşayan aileleri; ileride çocuklarının boşanmadan / ayrılmadan dolayı görebileceği zararlardan bahsederek olumlu yönde etkilemeye çalışın.
İyi günler..

Alıntı:

---

dejavu20 rumuzlu üyeden alıntı

Yaşadıklarınızı anlayabiliyorum,çünkü bende eşimden boşanmak üzereyim ve benim oğlumunda ilerde bunları yaşayabileceğini tahmin ediyorum.Hatta her gün bunu düşünüyorum diyebilirim.Ama genel olarak malesef babalar annelerden boşandığı zaman çocuklarından da boşanıyorlar.(çevremde olanlardan genelleme yaptım mutlaka istisnalar vardır)Ve muhakkak gittiği yerden de pişman olup,beş parasız olarak,terkedilerek geri geliyorlar.

---

İnşallah yaşamaz bizim yaşadıklarımızı. Çok şükür bizim eşimle kızıma konulan isimden başka sorunumuz olmadı ama k.pederim eşime beni sorarken --dul kadın çocuğu ne yapıyor, --diye sorardı? Düğünümde annemin yaptığı masrafın binde birini yapmış bir insanda değil.

Böyle zamanlar da kendi kendime --baba şimdi yaşıyor olsaydın da senin yüzünden anneme ve bize nasıl hitab edildiğini duysaydın--derim.

Ama annem bize babamızı hiç kötülemedi hep ---babanız çok iyiydi ama Almanya ya gidince o kadın babanızın aklını çeldi--derdi. Halbu ki asıl vicdansızın babam olduğunu tüm kardeşlerimiz bilirdik. Çünkü o ortamı babamızın yaptıklarını anneme olan davranışlarını biz yaşadık gördük.

Hangi canlı 6 çocuğunu ve 1 kadını 5 kuruşsuz bir şekilde ortada bırakır gider. Annem babasından kalan tarlaları satıp şehirden ev alıp bizi okutmaya getirmiş. O evin içinde aç susuz soğukta yaşadık ama kimseye aç kaldığımızı üşüdüğümüzü söylemedik bize art niyetli bakışlar olmasın diye. Annem sabahın köründe kalkar büyük kardeşlerimi tek tek şehrin diğer ucundaki okullarına bırakır eve dönerdi?

Hatırlıyorum kış günleriydi yer de serili kendi dokumuş olduğu halıları toplayıp beni de yanına alıp o halıları satıp pazardan alış veriş yapmış biraz da kuruyemiş almıştı. O aldığı kuruyemişi çay bardağı ile ölçüp kardeşlerim arasında pay etmişti. Zaten kendisi yemezdi öyle şeyler aldığında.
Babam da, yurt dışından izne gelip tekrar döneceğinde ballar pekmezler büyük torbalarda kuruyemişler alıp valizine yerleştirir içinden çıkarıp bize bir avuç vermezdi. Allah büyük ya bizim de canımız çekmezdi.

Ama bu yedikleri şeker hastası olduğunu bilmediği için kendisine vitamin değil zehir olmuş. Kapımıza geldiğinde çok hastaydı dr a götürmeden önce banyo yaptıralım dedik. --üstündeki giysileri çıkardım bacakları yara içindeydi çorabını çıkaracağımda çorabı ayağından çıkmadı. üstüne ılık su döktüm çorabı çıkardığımda ayakları yara içindeydi. Şeker hastalığından kaynaklanmış. Bilmiyorya hasta olduğunu yıllarca bir güzel yemişler içmişler sevgilisi ile.

Sonuç--bağırsak kanseri--şeker hastalığı ve siroz, ciğerleri ise paramparça.

Yine de Allah rahmet eylesin bu dünyanın öteki tarafıda var.

Bazı babalar dışarda ki kadınlara ya da şahıslara gösterdikleri ilgiyi sevgiyi saygıyı kendi canından kanından olanlara ve eşlerine gösterse bu boşanmalar olmaz.

Bazı babalarda bizi annemizin doldurduğunu düşünüyor bu sitede çok konu okudum bazılarında böyle şeyler yazmışlar.

Saygıdeğer babalarımız o iş öyle değil. Biz sizin annemize nasıl davrandığınıza birebir şahit olduğumuzdan sizle görüşmek istemiyoruz. Kesinlikle anne dolduruşu falan değil.

Evet bir anne boşandıktan sonra çocukla babanın görüşmemesini engellememeli ama çoğu anne çocuğunun velayetini babaya vermez, bunu anlamanız için anne olmanız lazım. Karnınız da onu 9 ay taşımanız lazım. Ben ayrı olmadığım halde çocuğumu babasıyla çarşıya pazara gönderirken bile içim gidiyor --acaba dikkat etmezse araba çarpar mı?, gözünün önünden ayırırsa çocuğum kaybolur mu? -- bunları düşünüyorum o an son hız hazırlanıp ben de onlarla çıkıyorum dışarıya.

Bir anne canından can kopsa boşanma gibi bir durumda çocuğunun velayetini babaya vermek istemez verenin de çocuklarını ailesi kabul etmiyordur.

Bir de bazı babalar çocuklarına ve eşlerine nafaka tazmninat vs verirken eski eşlerinin zengin olduğunu falan düşünüyor. Allah aşkına verdiğiniz 3-5 kuruşla ev kirasımı ödenir elektirik su faturasımı ödenir, yiyecek içecek mi alınır, ne yapılır sorarım. Sanki kadınlar çok meraklı boşanmaya ve dul kadın damgası yemeye.

-Biz çocuklar neler hissederiz siz ayrıldığınız da?

Çook üzülürsünüz.. Ama sizin üzüldüğünüz annenizin umurunda değildir yada babnızın. Onlar kendi hesaplaşmalarının peşindedirler. Kılıçları çekerler, birbirlerinin canının ne kadar yandığını, yada ne kadar kanadıklarını hesaplamazlar. Kör döğüşü hesabı dalaşırlar. Bu uğurda her yol mübahtır. Özelliklede çocukların bu kavgada her iki tarafında yumuşak karnı olduğu hesaplandığında başarının yolu çocukları kullanmaktır. Yanılıyormuyum?

-Neden hep annemizin yanındayızdır?

Yasaya göre çocuklar anne ilgi ve şefkatine muhtaçtır. Baba sevgisi ilgisi ve şefkatinin daha az olduğunu kim ortaya attıysa hesap sormak lazım. Hangi terazi ile ölçülür acaba baba ilgisi sevgisi şefkati, birimi nedir.. bilende yok. Annenin taşıyıcılığı, anaçlığı ve desteğe (evladının) ihtiyacı, o destek (!) sayesinde nafaka alması gerektiği içindir. Diğer yandan annenin ve annenin yandaşlarının uzakta olan ebeveyni yani babayı yerin dibine sokması sonucu, çocuğun babasına düşman edilmesi sonucu çocuk tercihini anenden yana kullanır. Yanılıyormuyum ?

-Ya da annelerimiz neden bizi size göstermek sizinle bizi bir yerlere göndermek istemezler?

E normal değil mi. Düşman ya, hasım ya, rakip ya. Babanın canını nasıl yakacak, nasıl acıtıp kanatacak adamı, nasıl hırsını intikamını alacak. Evvelden başka silahları vardı. Yatağa almamak, ağlamak, bağırmak çağırmak, naz niyaz, kapris… Şimdi sadece çocuk var kullanabileceği. Acımasızca kullanıyor işte.. Yanılıyormuyum ?

-Neden toplum tarafından --bunların annesi babası ayrı olduğu için .... ile devam eden sözlere maruz bırakılırız

Bunun sorusu önce toplum bilimcilere, sonra o lafı eden densizlere, sonrada bu lafların edilmesine kapı açan, yaşadığı ayrılıkta kendi kusurunu kapatmak için her yerde ısrarla babayı / anneyi kötüleyen, ardından demediği bırakmayan hatta bunun için çocuğunu kullanan, psikoloji bozulmuş, çocuk dengesini yitirmiş, dünyası alt üst olmuş umursamadan ajitasyon yapan ebeveynlere sormak lazım.. Yanılıyormuyum?

-Neden size yıllarını vermiş gençliğini bozuk para gibi harcamış annemize değil de başka kadınlar ilgi çekici gelir?

Yıllar içerisinde çenesi durmayan, yaşadığı her olumsuzlukta eşinin başının etini yiyen, kendisine bakmayan, erkeğini mutlu etmeyen, işine gelirse malzeme bu, işine gelmezse boyun devrilsin diyen, eşini yatağa almayan, kaprisi, nazı-niyazı eksik etmeyen, konuşmaya başladım mı saatlerce durmayan çeneleri nedeniyle, yılarlın verdiği sahiplik hissi ve hakkı ile benden başaksına bakarsan senin gözünü oyarım, ama senin istediğini de vermem oh olsun buda sana ceza diyerek hayatı çekilmez hale getiren kadına karşı erkeğin tepkimesidir bu. Tenzi ederek söylüyorum. Dürtülerini kontrol edemeyen, her önüne gelen kadının peşinden koşan kendisini donjuan zanneden, evlatlarının rızkını sağa sola harcayan ve gül gibi karısını ihmale den erkekleri kınayarak yazıyorum.

-Bize nafaka vermemek için Avukat kapısı aşındırırken neden başka kadının çocuklarına kendinizi kul köle edersiniz?

Sizi tenzii ediyorum Sorularım size değil genel yazıyorum..Bilmem babanıza sordunuz mu? Onlar anne – baba olarak ayrıldılar.Siz neden boşandınız (!) babanızdan.. Size tepkisinin nedenini sordunuz mu? Bayramlarda elini öptünüz mü ? kandillerde, doğum gününde, yılbaşında, ananası babası öldüğünde yanında mıydınız. Size ihtiyacı olduğunda neredeydiniz.. ? Belki sizde arayıp da bulamadığını başkası hissettirmiştir. Baba olduğunu, adam olduğunu, erkek olduğunu.. Yıllarca sarılıp, emek verip, çaba sarf edip değer verdiklerinden daha insan daha adam daha erkek hissettirmiştir birileri. Yani sizin ve annenizin yapması gerekeni belki onlar yapmışlardır. Olamaz mı ?

vs. vs. vs. vs. aklınıza gelen sorularınızı bana da sorun vakit buldukça yazayım.
Ama şunu da yazayım da içim de kalmasın.
çocuğunuzun annesinden boşandıktan sonra beklediğiniz medeni yaklaşımı evliyken siz eşinize göstermiş olsaydınız emin olun çocuklarınızı görmek için bu kadar uğraşmazdınız.

Boşandıktan sonra kendisine gösterdiği ihtimamı, bakımı, giyimi kuşamı işveyi cilveyi, boşanmanda önce evliyken göstermiş olsaydı, boşanmaya gerek kalmadan her şey düzelmez miydi ?

çocuklarınızda iler de ciğeri 5 para etmez insanlar tarafından ---aaaa bunun annesi babası ayrı bunla oynamayalım, aaa bunun annesi babası ayrı bu kocasıyla/karısıyla geçinemezön teker nereden giderse arka teker de oradan gider oğluuuum/kızııııııım boşa bunuu senin baban/annen yok mu? senin baban/annen nerede?(okulda) çocuklar herkes kendisini ve ailesini anlatsın aneniz babanız ne iş yapar kaç kardeşsiniz ? vs. vs. diye sorduğunda nasıl cevaplar veririz bunların cevabını isterseniz verebilirim.

Bunları dememek dedirtmemek için önce boşananın sadece anne – baba olduğunu anlamak lazım. Çocukları da anne yada babadan boşamamak gerektiğini, onların psikolojilerinin dünyalarının ne kadar hasar göreceğini anlamak gerekiyor, onları bir silah gibi, bir tehdit unsuru gibi anne – baba arasında top gibi atıp tutmak yerine, onların baba ile anne ile kaliteli vakit geçirmesi için teşvik etmek gerekiyor. Hani medeniyet dediniz ya.. işte medeniyet bu.


siz kavga ederken neler hissederiz, başkalarının anne babasını bir arada gördüğümüzde çocuk aklımızla neler düşünür neler hissederiz, sorun bana.

Evet bunu bilirim. Tarihi misyonunuzu yerine getiremediğinizi düşünürsünüz çocuk olarak. Kadın ile erkek arasındaki tek ve en bağlayıcı organik bağsınız. Ama ikisini bir arada tutamadınız. Kendinizi ezik hissedersiniz. Dolarsınız. Kinlenir öfkelenirsiniz. O kadar size bunları yaşattıkları için gizliden ve açıktan anne babanıza öfkelenirsiniz. Kin tutarsınız. Yüzlerine söylemezsiniz ama intikam için yanar tutuşursunuz. Sonra fırsat bulduğunuzda bu kini nefreti kusarsınız. Es kaza bir kadın yada erkek size yanlış yapmaya görsün, rezil eder, yerlerde süründürürsünüz, annenize bile öfke duyarsınız içten içten. O nedenle kadınlara da kin güdersiniz.. Babanıza kızar öfkelenirsiniz o nedenle erkeklere de kin duyarsınız. Sonra oğlunuz kızınız olur onları da öyle yetiştirirsiniz. Oğlum kadınlara güvenme, kızım erkeklere güvenme diye.. Peşin hükümle beslersiniz.. Ön yargıyı küçik yaştan itibaren aşılarsınız bebelerinize. Daha evlendiğinin ilk günü hır çıkmaya başlar onlarında hayatında..
Böylece bir kısır döngü ve tarihin tekerrürü gerçekleşmiş olur.

ben sizi de benim gibi çocukları da çok iyi tanıdığıma inanıyorum.

İnanın kimseyi tanımıyorsunuz. Anladığım o dur ki.. Geçmişte size yaşatılmış olanlara tepki veriyorsunuz. Gizliden annenize, açıktan babanıza duyduğunuz kızgınlığı kini nefreti öfkeyi kusacak, ortaya dökecek bir ortam buldunuz ve amacınıza ulaşmaya çalışıyorsunuz.
Daha önceki iletilerinizden de anlaşılacağı üzere tepkilerini olağan yollardan değil de olağanüstü şekilde veren birisisiniz. Yine aynı yöntemi deniyorsunuz. Ama buraya yazdıklarınızdan ne annenizin nede babanızın haberi olmayacak. Ayrıca yazdıklarınızdan kimsede bir feyz almayacak.

sizin yüzünüzden ilerde neler yaşayabileceğimizi de sorun siz bana.

[B]Bunları dememek dedirtmemek için önce boşananın sadece anne – baba olduğunu anlamak lazım. Çocukları da anne yada babadan boşamamak gerektiğini, onların psikolojilerinin dünyalarının ne kadar hasar göreceğini anlamak gerekiyor, onları bir silah gibi, bir tehdit unsuru gibi anne – baba arasında top gibi atıp tutmak yerine, onların baba ile anne ile kaliteli vakit geçirmesi için teşvik etmek gerekiyor.

Sayın dardayım bu sözünüze katılıyorum bende boşanmanın sadece anne baba arasında gerçekleştiğini ve niye babaların çocuklarından da boşandığını anlayabilmiş değilim.Belki çoğu kadın eşlerinden alamadıkları aldatılmanın intikamını çocukları kullanarak alıyor olabilir.Ama inanın benim eşim gibi olan ve çocuğunu görmek dahi istemeyen erkekler de az değil malesef bu dünyada.

sayın gülenyüz yaşadıklarınız gerçekten üzücü ama anlattıklarınızın öncelikle anne baba olma ile ilgis yok İNSAN olmakla ilgisi var...

anlattığınız gibi ise sizin babanın bırakın baba olmayı insan olamamamış ..

20 yıllık meslek hayatımda boşandığı halde çocukları için çırpınan onlar için canını bile gözünü kırpmadan verebilecek babalar tanıdım...dedimya baba olmadan önce insan olmak lazım

bu arada boşandığı eşinden intikam almak için çocukları kullanan birçokta anne gördüm....

elbetteki güzel olan nasılki medenice evleniyosak boşanmayıda medenice başarabilmek.