YHS - Yaşam Hakkına Saygı

Yaşam Hakkına Saygı

Çocukken ben ve henüz anne babamın korkularıyla beynim yıkanmamışken
Kalbim tüm sevgilere açıkken
Çok sevdim bu küçük canı
Onun da benim gibi çaresiz
Onun da benim gibi savunmasız
Onun da benim gibi masum olduğunu bildim
Onun da benim gibi anne babasına muhtaç
Onun da benim gibi bir can olduğunu bildim
Çocuk ben çocuk kalbimle çok sevdim bu çocuk köpeği
Çocuk ben
Çocukken ben
Bir tutardım tüm canlıları
Çocuk gözlerim miydi “bir”liği fark eden?
Yoksa seven kalbim mi?
Gönül gözleri çocukken mi açıktır sadece?
Gönül gözleri kapanır mı bizler büyüdükçe?
Çocuk ben, keşke hiç büyümesem
Çocuk ben kocaman kalbimle hep çocuk,
Hep açık,
Hep insan kalsam
Bu dünyaya doğmayı onlar seçmediler
Ama biz 10.000 yıl önce onları evcilleştirmeyi seçtik
Yani onlarla bir arada yaşamayı biz seçtik
Bazen kahramanımız olurlar
Bazen en yakın dostumuz
Bazen oyun arkadaşımız olurlar
Bazen en sıkı koruyucumuz
Bazen bize yardım ederler
Ama her zaman onlar toleranslılar ve sevgi dolular
Bizim asla olamadığımız kadar
Onlar da acı çeker, onlar da yas tutarlar
Çünkü onlar tüm canlıları koşulsuz severler
Peki ya biz?
Sokaklarımızı paylaşamayız onlarla
Çöplerimizi, artık yemeklerimizi çok görürüz
Barınaklara tıkarız onları,
Açlık ve hastalıkla ölüme mahkum ederiz
Ormanlara atarız 10.000yıl önce evcileştirip
Şehirlerdeki yaşama alıştırdığımız bu canlıları
Adına eğlence dediğimiz sirk gösterilerinde izlerken aslında destek oluruz
Onları hayatları boyu dar kafeslere hapseden eziyetle eğitenlere
Deneyler yaparız üzerlerinde, sonu gelmeyen sadece canlarını daha fazla yakan
Canlı canlı kürklerini yüzeriz ve acı yüklü o kürkü gururla taşırız üzerimizde
Aç kalırlar, hasta olurlar, dayatk yerler, tecavüze uğrarlar
Ve ses çıkaramazlar
Ve kendilerini koruyamazlar
Ve bizler bu sessiz çığlıkları duymak istemezsek,
Bizler sessiz kalırsak…
Bu dünyayı paylaştığımız tüm canlıların YAŞAM HAKLARINA SAYGI duyabilir miyiz acaba?

www.yasamhakkinasaygi.com