Çocukların velayetini anne istiyorsa, babanın hiç şansı yok mu?

Merhabalar;


2005 yılında yaptığımız evliliğin sonunda 2.5 yaşında ve 2 aylık iki oğlumuz var.Ancak eşimle anlaşamıyoruz.Boşanmayı hiç konuşmadık ama hayat bu herşey olabilir.Her ikimizde çocuklarımıza son derece düşkünüz ve sanırım bizi bağlayan en önemli unsur da bu.Olası bir boşanma durumunda her ikimizde çocukları bırakmak istemeyeceğiz.Küçük bebek için hiç şansım yok biliyorum ama büyük oğlumu alabilme ihtimalim var mıdır?

Şimdiden teşekkürler

Büyük oğlunuz da henüz anne bakımına ihtiyaç duyacağı bir yaşta olduğundan bu konuda da bir şansınız olduğunu sanmıyorum.

Yanıtınız için teşekkür ederim..

İki çocuğun da küçük olması annenin her ikisine aynı ilgi ve sevgiyi gösterememesi gibi gerekçeler beni haklı çıkarmazmı?

Keza ayrılma sonucu gideceği baba evindeki ortamında iki çocuğun gelişimi için müsait olmaması gibi durumlar?

Annenin çocukların ilgisine değil çocukların annenin şefkat ve bakımına muhtaç olmasıdır kriter. Kaç çocuk olursa olsun. Ne demişler "Bir evlat pir olsa anaya muhtac imiş"
Daha ayrılmamışsınız boşanmanın kesinleşmesinin ardından kadını başkasıyla evlendirip çocuklara üvey babanın kötü davranacağı üzere kurgu yapmışsınız.
Siz de evleneceksiniz ve çalışacaksınız üvey annenin sizin çocukların sırtında sigara söndürmeyeceği garantisi varmı?
Çocuklarınızı bu kadar düşünüyorsanız annesinin suyuna gidin ve çocuklara boşanmış aile travmasını yaşatmayın.

Öncelikle kusurum olursa affedin lütfen.
Gecenlerde eşimde bilgim dışında bir telefon hattı yakaladım ve alıkoydum.Son 2 günde cekilmiş tam 108 mesaj vardı ve farklı kişilerden. Çocugu evde uyutup dışarıya cıktıkları mesajlardan anlaşılıyor ve komşularımda bunu doğruladı ki ; bir hafta önce cocuk uyanıp anne diye aglarken balkonda bayılmış.Çocugum 2 yasında ve erkek ama kimse benim velayeti alabileceğime inanmıyor. Daha ne yapmalıyım ki velayeti ben alayım.şahit var, mesajlaşmalar var, hat eşimin üzerine, ayrıntılı dökümleri çıkarttıgımda görüşmeler ortaya cıkacak.Bu arada ben gece çalıştıgım zamanlarda oluyo bu olaylar ve hergece 22:00 24:00 arası evde olmuyor çocugu bırakıp gidiyormuş.
Önerileriniz için şimdiden teşekkürler.

Merhaba Engin Bey;

Sanırım yanlış aksettirdim.
Gideceği baba evi derken eşimin tekrar evlenmesini kastetmedim.
Eşim kendi babasının evine gidecektir muhtemelen ve ben oradaki ortamın müsait olmamasından bahsetmiştim.

Psiko sosyal araştırmada çocukların velayeti verildiğinde yaşayacakları ortam araştırılabiliyor dediğiniz gibi çocuklar gibi çok mahsurlu bir yer ise size bir şans doğabilir belki.

Tekrar teşekkürler;

Anladığım kadarıyla biz babaların pek şansı yok.

Doğal olarak boşanmak gibi bir olguyu hiç düşünmemek en mantıklısı.

Bu noktada merak ettiğim eşim benden boşanmak isterse ve ben boşanmayı kabul etmezsem durum ne olur.?

Beni ilgilendiren kısmı çocuklarımdan ayrılmamak.

Şansımız olsaydı anamızdan kız doğardık diyolar dimi?
Boşanmayı bi taraf kafasına takmışsa er geç boşanma gerçekleşir.
Çocukları yaşları küçükken almanız zordur.
Çocuklar annelerinin insafsız alacaklısıdır baba sadece bu alacağa kefildir.
Çocukları seviyorsanız annelerine iyi davranacaksınız bilirsiniz kadınlar çiçektir ve çiçekler su ister :)

o zaman bize..Canım karıcım demek kalıyor ;

Ve boşanma fikrini hiç akıllara getirmeden çiçekleri sulamak..