Ölümden sonra hayat var mı?

Doğumdan sonra hayat var mı?
;Can Dündar

- Bir internet öyküsünden uyarlama -
Karanlıktaymışlar. İki embriyo, bir ana rahminde her şeyden habersiz bekleşiyorlarmış, sudan bir beşiğin içinde...
Sarılıp birbirlerine, karanlıkta uyumuşlar öylece...
Haftalar geçmiş, ikizler gelişmiş.
Elleri, ayakları belirginleşmiş.
Gözleri çıktıkça meydana,ikisi de çevrede olup biteni fark etmiş...
Ne rahat, ne güvenli bir dünyaymış bu...
Sıcak, ıslak, sevgi dolu...
"Öyle güzel bir dünyada yaşıyoruz ki" demişler, "...bize ne mutlu..."

***
Gel zaman git zaman, çevreyi keşfe girişmişler.
Bu karanlık dünyayı ve hayatın kaynağını deşmişler.
Onları besleyip büyüten kordonu fark edince
O kordonla kendilerini var eden Anne'lerine şükretmişler.
Sonra başlamış bir varoluş tartışması:
"Buraya nereden geldik, biz nasıl olduk" diye sormuş ikizler...
"Annemiz" demiş biri, "O bizi var etti, bize can verdi."
"Ne biliyorsun" diye itiraz etmiş öteki, "Sen hiç Anneni görmedin ki...":
"Belki de o sadece zihnimizdedir. Anne inancı bizi rahatlattığı için uydurduğumuz bir şeydir."

***
Süredursun ana rahmindeki tartışma, ikizler büyüyüp gelişmişler.
Rahme sığmaz olup tekmeleşmişler.
Artık parmakları ve kulakları varmış kerataların...
Büyüdükçe anlamışlar ki, yolun sonu yakın...
Gün gelecek, bu güzelim hayat bitecek;
Karanlık bir yolculuk, onları bir başka diyara çekecek.

***
"- Buradaki hayatımızın sonuna yaklaşıyoruz" diye fısıldamış ikizlerden biri efkarla...
"- Ben gitmek istemiyorum" diye diretmiş öteki; "doyamadım ki dahahayata..."
"- Ama mukadderat alnına yazılandır; dua et, belki doğumdan sonra hayat vardır."
Sormuş karamsar olan:
"- Bir gün bize hayat veren kordon kesilecek. Ondan sonra başımızaneler gelecek?"
Şiirle cevaplamış iyimser olan:
"Birçok giden/ memnun ki yerinden/ çok seneler geçti/ dönen yokseferinden..."

***
Ve günlerden bir gün, yer sarsılmış, duvarlar kasılmış.
Dayanılmaz sancılarla ikizler beklenen günün geldiğini anlamış.
Buruşuk kollarıyla birbirlerine son kez sarılıp vedalaşmışlar.
Ve "ömrümüz bitti" diye çığlık çığlığa ağlaşmışlar.
Azrail sandıkları bir el kesmiş onları hayata bağlayan kordonu,
Ağlaya ağlaya karanlık bir koridordan öbür hayata çıkmışlar.

Can Dündar

evet ölümden sonra yaşam var.Bu konuda elimde bir kitap var.Kalbi birkaç dakika duran insanlar sonradan hayata dönünce bir ışık gördüklerini ve sevgi hissettiklerini söylüyorlar.

adalet en büyük erdemdir

Ölümden sonra hayatın olduğuna inanmamak kanımca akılsızlıktan başka bir şey değil. Bu kadar net söylüyorum. Bazı şeyleri görmek, tecrübe etmeye gerek yoktur. İşte bunlardan birisi de ölümden sonra hayatın olması konusudur.

O kadar eminim ki ölümden sonra bir hayatın olduğuna, çünkü ben maksimum 70 -80 sene yaşayıp, çürüyüp, toprak olacağıma, yok olacağıma inanacak kadar tabiri caizse kafayı sıyırmadım. Bir yaratıcı inancına sahip olmayan insanların yok olup gideceklerine ve yeniden diriltilmeyecekleri zırvalarına inanarak, çıldırmadan nasıl yaşayabildiklerini anlamak mümkün değil.

Nasıl bu denli maddeci olunabilir, nasıl ruhun etkisi ve gücü görmezden bu denli gelinebilir? Tamam vücut yok oldu çürüdü de ruha ne oldu? Ölümden sonra bir hayat var, ben buna inanıyorum. Ölünce herkes ne olduğunu görecek ama bir sonraki yaşama inananların karda olacağı açık, şüphede olanların bile yüzde elli elli ihtimal vermeleri ve inanmaları gerekmektedir.

Biraz akıl sahibi olan her insanın kendisi dahil evrendeki hiçbirşeyin boşu boşuna, rastgele yaratılmadığı gibi, öylesine de ölüp yokolmayacağı gerçeği üzerinde düşünmesi gerekir.

Düşünen insanlar için Allah'ın delilleri her yerde. Ancak sır şudur ki sadece kalbini Yaratıcısına samimiyetle ve içtenlikle açanlar bu delilleri görebilirler.



Give Justice A Hand

aydınlık sabahı düsün ve durgun karanlık geceyi...
rabbin seni ne unuttu ne de darıldı öteki hayat hayatının bu İLK BÖLÜMÜNDEN mutlaka daha iyi olacak (93/7)
evet ölümden sonra daha adil bir hayatın olacagını cok iyi biliyorum...

Ölümden sonra hayat var mı yok mu?Evet çok önemli bir soru ancak bu hayatla ilgili sorunların daha da önemli olduğunu düşünüyorum.Ölümden sonraki hayatla aşırı derecede ilgilenmek bu hayatı gözden kaçırmamıza neden olabilir.Bu hayatı nasıl yaşamalıyız mutlu olmak ve mutlu etmek için neler yapmalıyız gibi sorunlara kafa yorulduğunda somut sonuçlara ulaşabiliriz.Ölümden sonraki hayatla ilgili sorunlar son derece subjektiftir.İnanırsın ya da inanmazsın o kadar.Saygılar.

DAYI