Boşananların psikolojisi?

bi kastım yok ama tehtidinde mantığı yok saygılar sunuyorum ve siz zahmet etmeyim ben bi daha konu açmıycam

İletilerinize çekidüzen vermezseniz, her köşeye benzer konularda iletiler eklemeye devam ederseniz üzülerek de olsa üyeliğinize son vermek zorunda kalacağız.
"galesiz bir avukata çatmak" ve "dere geçerken at değiştirmeme" gibi avukatlar ile ilişkili sözlerinize lütfen son veriniz.

Alıntı:

---

esgulhan rumuzlu üyeden alıntı

boşanan insanlar psikolog yardımı almalımıdır?ben bazen intiharı bile düşünüyorum bu normal mi bazen kendimi kontrol edemeyeceğimden korkuyorum uğradığım haksızlığı adalet önünde ortaya koyamadım yani öyle şeylerle delillerimi yok ediyorlarki yani mahkemedeki dosyamı bile yok edebiliyorlar ve galesiz bir avukata çattım dere geçerken at değiştirmeyim diye değiştiremedimde yani yukarı tükürsem bıyık aşağı tükürsem sakal varmı bi akıl verecek?

---

Sayın üye sanırım sizi çok iyi anlıyorum. Haketmediğiniz bir durumla karşı karşıyasınız. Hazmedemiyorsunuz, kabullenemiyorsunuz, henüz olmamış ham bir meyvanın verdiği acılıkta tatlarla bunu yutmaya çalışmak sanırım en büyük işkence.
Size yapılan bir haksızlıkla karşı karşıyasınız, yıllarca kıymet verdiğiniz kişi / kişiler tercihlerini başka yönde kullanıyorlar. Size ait sizi insan yapan tüm değerleri yerle bir etmekle kalmıyorlar birde üzerine basarak canınıız dahada çok acıtıyorlar.,
Benzer duyguları bende yaşadım, hergün kalbimin tam üstünde tonlarca ağırlığında bir kaya varmış ta, sanki o kaya bedenimi parçalayarak eziyormuş gibi hissettim. Kapkara bir bakışla, burnumun ucunu ancak görerek yaşadım. Fırtınalar koptu içimde, depremler oldu ama kimseye anlatamadım.
benim size şimdi söyleyeceğim gibi GEÇER dediler, inanmadım.. ama emin olun geçiyor..
Bir binanın en üst katında oturuyorum ve yalnız yaşıyorum, canım sıkıldığında cam kenarına oturmaya korkardım, kendimi kontrol edememekten, intihar etmekten korkardım, balkona çıkamazdım, araba kullanamazdım. Korkumdan, kendimi öldürme korkusundan korkardım.
Derken bir gün iş yerinde o nu gördüm. geldi karşıma oturdu, derdini anlattı, işini çözdük. Bana sadece teklif etti.." çok kötü görünüyorsunuz ben psikoloğum biraz konuşalımmı" dedi.
o kadar kötü günlerdi ki sokakta yürürken dalgın dalgın birine çarpsam adam bana dese ki "abi bu ne hal ya kötü görünüyorsun bir derdinmi var hele anlat" çay kahve benden saatlerce anlatacağım, içimde yanan yangını.. O nada aynını dedim. sohbet ettik. sonra uzadı. derken 2-3 gün sonra bir daha, sonra bir daha.. tam 16 ay sürdü. 16 ay haftada en az 1 kez görüştük. bittiğinde emin olun hayat 16 ay öncesinden daha güzeldi. Hala da güzel. mutluyum huzurluyum.
Bir psikolog dan destek alın. size öfkenizi yenmeyi öğretsin, yada başa çıkmayı (bende dindiremedi sadece kontrol etmeyi öğretti) yaşadıklarınıza rağmen hayatın güzel yanları olduğunuda göstersin. Mutlu olmanın yollarını, hayatın güzel anlarını yaşamanın sırlarını öğretsin..
Emin olun 2 ay sonra kendinizi daha iyi hissedeceksiniz. 6 ay sonra dünya varmış derken 1 sene sonra hayat bu diyeceksiniz..
GEÇECEK emin olun GEÇECEK. Bunu size bir Dr. yada bir hukusever söylemiyor. Bunu size damdan henüz düşmüş birisi söylüyor. Geçmiş olsun kendinize inanın ve güvenin GEÇECEK... Zihniniz sizin hizmetkarınızdır, siz neyi isterseniz onu yapar..
İyi geceler...

Alıntı:

---

dardayım rumuzlu üyeden alıntı

Sayın üye sanırım sizi çok iyi anlıyorum. Haketmediğiniz bir durumla karşı karşıyasınız. Hazmedemiyorsunuz, kabullenemiyorsunuz, henüz olmamış ham bir meyvanın verdiği acılıkta tatlarla bunu yutmaya çalışmak sanırım en büyük işkence.
Size yapılan bir haksızlıkla karşı karşıyasınız, yıllarca kıymet verdiğiniz kişi / kişiler tercihlerini başka yönde kullanıyorlar. Size ait sizi insan yapan tüm değerleri yerle bir etmekle kalmıyorlar birde üzerine basarak canınıız dahada çok acıtıyorlar.,
Benzer duyguları bende yaşadım, hergün kalbimin tam üstünde tonlarca ağırlığında bir kaya varmış ta, sanki o kaya bedenimi parçalayarak eziyormuş gibi hissettim. Kapkara bir bakışla, burnumun ucunu ancak görerek yaşadım. Fırtınalar koptu içimde, depremler oldu ama kimseye anlatamadım.
benim size şimdi söyleyeceğim gibi GEÇER dediler, inanmadım.. ama emin olun geçiyor..
Bir binanın en üst katında oturuyorum ve yalnız yaşıyorum, canım sıkıldığında cam kenarına oturmaya korkardım, kendimi kontrol edememekten, intihar etmekten korkardım, balkona çıkamazdım, araba kullanamazdım. Korkumdan, kendimi öldürme korkusundan korkardım.
Derken bir gün iş yerinde o nu gördüm. geldi karşıma oturdu, derdini anlattı, işini çözdük. Bana sadece teklif etti.." çok kötü görünüyorsunuz ben psikoloğum biraz konuşalımmı" dedi.
o kadar kötü günlerdi ki sokakta yürürken dalgın dalgın birine çarpsam adam bana dese ki "abi bu ne hal ya kötü görünüyorsun bir derdinmi var hele anlat" çay kahve benden saatlerce anlatacağım, içimde yanan yangını.. O nada aynını dedim. sohbet ettik. sonra uzadı. derken 2-3 gün sonra bir daha, sonra bir daha.. tam 16 ay sürdü. 16 ay haftada en az 1 kez görüştük. bittiğinde emin olun hayat 16 ay öncesinden daha güzeldi. Hala da güzel. mutluyum huzurluyum.
Bir psikolog dan destek alın. size öfkenizi yenmeyi öğretsin, yada başa çıkmayı (bende dindiremedi sadece kontrol etmeyi öğretti) yaşadıklarınıza rağmen hayatın güzel yanları olduğunuda göstersin. Mutlu olmanın yollarını, hayatın güzel anlarını yaşamanın sırlarını öğretsin..
Emin olun 2 ay sonra kendinizi daha iyi hissedeceksiniz. 6 ay sonra dünya varmış derken 1 sene sonra hayat bu diyeceksiniz..
GEÇECEK emin olun GEÇECEK. Bunu size bir Dr. yada bir hukusever söylemiyor. Bunu size damdan henüz düşmüş birisi söylüyor. Geçmiş olsun kendinize inanın ve güvenin GEÇECEK... Zihniniz sizin hizmetkarınızdır, siz neyi isterseniz onu yapar..
İyi geceler...

---

teşekkürederim enazından beni anlayan birilerinin olması çok güzel bu sadece benim başıma gelmemiş vicdansız insanlar oldukcada benim sizin gibi acı çeken insanlar hep olacak galiba ilahi adalete bırakmaktan başka bi çaremizde yok sanırım ve gerçekten yardım almalıyım haklısınız yoksa sonumu iyi görmüyorum iyi geceler..