Bilirkişiler

Mahkemelerde uygulanan bilirkişi sistemine güveniyor ve tarafsız davranacaklarına inanıyor musunuz?

medyada yer alan cep telefonu bilirkişi olayı,güvensizliğe en güzel örnek neden böyle oluyor

işin içine para girince menfaat ağır basıyor türkiye insanının içine işlemiş kısa yoldan zengin olmak. bir ülke ki başbakan lar ve akrabaları ihaleye fesat hayali ihracatlar her türlü üç kağıtlar tepelerden geliyor. balığın başı kokmuş. kuyruk ne yapsın. selamlar saygılar.

ronay

eski iletileri incelerken bu anket konusu gözüme ilişti. 221 kişi oy kullanmış ve %82.8 oranında bilirkişilere olan güvensizlik ortaya çıkmış.
O zaman akla, bu raporlara güven duyulmuyorsa yargılamaya olan güven sorusu geliyor ki sonuçlarından endişe duymamak imkansız.

ceteris paribus

Hakim bilirkişi raporuna göre karar vermek zorunda değildir.Burada bilirkişilerin dikkatli seçilmesi gerektiğine inanıyorum.Bilirkişiden hukuki görüş istenemez.Bu tamamıyla hakimin mesleği nedeni ile kendi görev alanına girer.Yargıtay bazı kararlarında bunu açıkca belirtmiş olmasına rağmen.Bazı kararlarında aksine hükümleri kabul etmiştir.

Bilirkişiler uzmanlık gerektiren olaylarda seçilir.Yargılama giderleri açısından pek fazla kullanılması taraftarı değilim.Bilirkişiler ancak uzmanlık ve teknik bilgi gerektiren işlerde kullanılır ve Hakimin bilirkişi raporuna uym zorunluluğu da yoktur.Eğer uymazsa gerekçesini açıklamak zorundadır.Uygulamada bir karmaşa var.Bir olayda yargıtayın bozma sebeide.Mahkemenin üç kez bilirkişi dinlemesi.Bunlardan üçüncüsünü dikkate alıp mahkeme kararını olduğu gibi bilirkişi raporuna dayanarak vermesi ve ve neden 3. rapora dayandığının gerekçelerini açıklamamasını göstermiş ve bilirkişiye hangi şartlarda başvurulacağı ve nasıl değerlendirileceği görüşünde açıklayıcı bir karar varmışır.

Hakim bilirkişinin verdiği raporlara bağlı değil ama uygulamada hakimler çoğu kez işin kolayına kaçarak(yada iş yoğunluğundan) hukuki yorum gerektiren konularda bile dosyayı bilirkişiye sevk ederek gelen rapora göre karar veriyorlar.Bu durumda bilirkişi raporlarına bir güvensizlik söz konusu ise o raporlara göre verilen mahkeme kararlarına karşı da güvensizlik var demektir.İnsanlar kendi millet vekillerine güvenmiyor,hükümetlerine güvenmiyor,hukukuna mahkemesine güvenmiyor,birbirine güvenmiyor.
Bu ülkede güvenilecek bir şey kalmadı mı acaba

Sayın ozcanbora,

Benim açımdan, bu soruya kesin olarak, (evet) veya (hayır) şeklinde kesin cevap vermek mümkün değildir. genelleme yaparak, tüm bilirkişilerin tarafsız davranamadıklarını ifâde edecek olursam; görevini lâyıkıyla yapan bilirkişilere haksızlık yapmış olurum.

Ancak genel olarak; bilirkişilik kurumunun dejenere olduğunu ve konu ile ilgili yeni yasal düzenlemelerin yapılması gerektiğini, düşünmekteyim.

Uygulamada gördüğüm kadarı ile; sayın hâkimlerimizin, işyoğunluğu nedeni ile, -usûlün ilgili hükümlerine de aykırı olarak,- hukuki konuda da bilirkişi görüşüne müracaat etmekte olmalarıdır. bilirkişiler de, çoğu kez, ilgili teknik konuda görüş beyânı ile kifâyet etmeleri gerektiği halde; kendiliğinden de,- hukuki konuda görüş bildirmektedirler ve kendilerini adetâ, BİR NEV'İ YARDIMCI HÂKİM gibi görmektedirler.

Bununla bilikte; hatalı bilirkişi raporları nedeni ile, iyi bir savunma ile, ilgili dâvânın yargıtay tarafından bozulmakta olduğu da, bir gerçektir.

Tatbikatta dikkatimi çeken bir diğer husus da, zaman zaman, dâvâ konusunda ehil olmayan bilirkişi heyetinin seçilmekte olmasıdır.

Örneğin, anabinada su sızıntıları nedeni ile oluşan zararın tazmini sebebi ile açmış olduğum bir dâvâda; yaptığım incelemede, bilirkişi heyet üyelerinden birisinin kadastro mühendisi, bir diğerinin de avukat olduğunu, hatalı rapor tebliğ edildiğinde fark ettiğimden; ikinci kez keşif tâlebinde bulunarak; 2 inşaat mühendisi ve bir mimardan oluşan heyeti tâyin ettirerek, (eğer rapora itiraz etmemiş olsaydım, belki de kaybetmem muhtemel olan) bir dâvâyı üç yıl süen bir mücadele sonunda ancak kazanmam mümkün olabilmiştir.

Dolayısıyla; dâvâda taraflara bu hususta da, bir çok yönlerden, önemli görevler düşmektedir.

ayrıca; bilirkişi seçilmesi, dâvânın çok uzamasına neden olduğu gibi; çoğu kez, usûl ekonomisine de uygun düşmemektedir.

Yeni (5237 sayılı) TCK'da ilgili hükümler:

Gerçeğe aykırı bilirkişilik veya tercümanlık

MADDE 276. - (1) Yargı mercileri veya suçtan dolayı kanunen soruşturma yapmak veya yemin altında tanık dinlemek yetkisine sahip bulunan kişi veya kurul tarafından görevlendirilen bilirkişinin gerçeğe aykırı mütalâada bulunması hâlinde, bir yıldan üç yıla kadar hapis cezasına hükmolunur.

Adil yargılamayı etkilemeye teşebbüs
MADDE 288. - (1) Bir olayla ilgili olarak başlatılan soruşturma veya kovuşturma kesin hükümle sonuçlanıncaya kadar savcı, hâkim, mahkeme, bilirkişi veya tanıkları etkilemek amacıyla alenen sözlü veya yazılı beyanda bulunan kişi, altı aydan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.

(2) Bu suçun basın ve yayın yolu ile işlenmesi hâlinde verilecek ceza yarı oranında artırılır.

Gerçekten de, daha önceki türk cezâ kanununun 290. maddesinde de, bilirkişinin doğruluğunu sağlamaya ve gerçeği bile bile çarpıtan veya saklıyan bilirkişinin cezâlandırılmasına yönelik hükümler bulunmakta idi. yeni türk cezâ yasası hükümleri ile bu cezâlar daha da ağırlaştırılmıştır.

Ancak tatbikatta; bilirkişinin, taraf tutarak, raporu KASITLI olarak mı çarpıtmış olduğunun yoksa SEHVEN mi o meâlde rapor tanzim etmiş olduğunun, -hâkimlerin bilirkişi raporu ile bağlı olmadığı hususu da nazara alınacak olursa- İSPATININ ÇOK ZOR olacağını düşünmekteyim.

Bu bakımdan, bu konudaki yasal düzenlemelerin yeterli olduğunu söylemek mümkün değildir.