14 Mart Tıp Bayramı

"Tıbhane-i Amire ve Cerrahhane-i Amire” adlı tıp okulunun açılış tarihi olan 14 Mart 1827, ülkemizde modern tıp eğitiminin başlangıcı olarak kabul ediliyor.

14 Mart 2005 — Tıp Bayramı, ilk kez, 1. Dünya savaşı sonunda, İstanbul’un işgal edildiği günlerde, yabancı işgal kuvvetlerine karşı tıp öğrencilerinin bir tepkisi olarak 1919 yılında kutlandı. Günümüze kadar gelen bu 14 Mart kutlamaları, artık içinde bulunduğu haftayı da kapsayacak şekilde, “Sağlık Haftası” olarak kutlanıyor.

Tıbbın ilk insanla birlikte başladığı söylense de, genelde kabul görmüş olan ilk tıp büyüğü Aesculapius’dur. Kendisinden ilk kez İlyada’da Homeros bahsetmiştir: “Çağır Asklepios oğlunu, kusursuz hekimi” demektedir. Önce Zeus’un gazabıyla yıldırım çarpmasıyla öldürülen Asklepios daha sonra yine Zeus tarafından tıp tanrısı olarak ilan edilir. Tıp amblemlerinde yer eden, temeli doğu kültürüne dayanan ve tarihi M.Ö. 3000’ lere uzanan yılan figürü de, Asklepios ve O’nun asası ile bütünleşmiştir. Hatta Asklepios sözcüğünün grekçe “Askalabos” sözcüğünden geldiği söylenir ki, bu da yılan anlamına gelir. Ve Asklepios’un şifa veren gücünü yılandan aldığı, halkın da adaklarını Asklepios’a değil de bu yılana sunduğu söylenir. Öyle ya da böyle, yılanlı asası ile Asklepios tıp tarihinin önemli dönemeçlerinden birini tutan bir sembol olarak yerini almıştır.

Mitolojiden öte, yaşadığı kesin olarak bilinen ve hizmetleri sonucu tıbbın babası olarak kabul gören ise Hippocrates olmuştur. M.Ö. 460–450 yılları arasında Kos adasında doğan ve babası da doktor olan Hipokrat’ın tıbba katkıları ve getirdiği felsefe dünya tıp çevrelerince hâlâ kabul görür ve bu sebeple birçok ülkede hekimler mezun olurken “Hipokrat Andı” adı altında meslek yemini ederler.

Ülkemiz tarihine baktığımızda, bütün dünyanın kabul ettiği ve bu kadar eskilere dayanan tıp büyüklerimizin olmadığını görmekteyiz. Türk Doktorunun Bayramı’nda yer eden kişiler değil de olaylar olmuştur.

Osmanlı tıbbı 15. ve 16. yüzyıllara kadar İslam tıbbının etkisi altında kalmış. Bu sırada batıda 14. yüzyılda İtalya’da başlayan Rönesans 15. ve 16. yüzyıllarda bütün Avrupa’ya yayılmış. Tıp alanında da birçok buluş ve ilerlemeler kaydedilmiş. Osmanlı’da ise 17. yüzyıldan itibaren her sahada ortaya çıkan bozulmalar tıp eğitiminde de kendini göstermiş ve tıp medreseleri eskisi kadar yeni bilgilerle donatılmış hekimler yetiştiremez olmuş. Ayrıca batıda yazılan Latince, İtalyanca, Almanca tıp kitaplarını hekimler takip edememişler, dil bilen sayısının az olması, matbaanın Osmanlı’ya geç giriş ve kitap basmanın 1729’da başlamasından dolayı kitaplar tercüme edilmemiş ve yeterince basılamamış. Az sayıda bazı Osmanlı hekimleri ve bilim adamları kendi çabaları ile dil öğrenerek bu yenilikleri takip etmişler ve bu bilgileri de katarak kendi kitaplarını yazmışlar. Ama bu bilgileri yine de hekim adaylarına yeterince iletememiş.

19. yüzyıla geldiğinde durum tıp eğitimi açısından pek iç açıcı değilmiş. Tıp medreseleri eski parlak dönemlerini kaybetmiş, hatta bazıları kapanmış. Bu arada ortalığı azınlıklardan ve Avrupa’dan gelen, yabancı hekimler sarmış. Mütabbib (tabip olmayan sahte hekim) hekimler serbest hekimlik yaparak, orduda da görev alarak birçok insanın ölümüne sebep olmuşlar. Bunların önlenmesi için birçok ferman çıkarılmışsa da engel olunamamış. Çünkü yeterli tıp eğitimi verilmediği gibi yeterli sayıda hekim yetiştirilemiyormuş. İtalyanca ve Fransızca bilen az sayıda hekim gelişmeleri takip ederek çevresinde yararlı olmaya çalışmışlar. Bunlardan Şanizade Mehmet Ataullah (1771–1826), Mustafa Behçet Efendi (1774–1834) gibi büyük hekimler bu durumdan çok rahatsız olmuşlar ve yeni tıbbın tıp eğitimine girmesini savunmuşlar.

III. Selim zamanında yeni tıp eğitimi veren, bir Tıphane açılması düşünülmüş. Teşrih (anatomi) yasağından dolayı ulemadan çekinen III. Selim buna cesaret edememiş, Rumlara tıp fakültesi kurmaları için izin vermiş. (1805). O dönemin hekimbaşısı 21 yaşında ilk hekimbaşılığını yapan Mustafa Behçet Efendi’ymiş. Bu dönemde de yeni tıp eğitimi veren bir Tıphane kurulması için çaba sarf etmiş, ama amacına ulaşamamış. Nitekim Mustafa Behçet Efendi, II. Mahmut zamanındaki hekimbaşılığı sırasında (53 yaşında) tıp eğitiminin düzeltilmesi için yeniden büyük bir çaba içine girmiş ve 1827 yılında bu amacına ulaşmış.

Sultan II. Mahmut 1826 yılında uzun zamandır uğraştığı bir meseleyi halletmiş. Düzeni tamamen bozulmuş olan yeniçeri Ordusu’nu ortadan kaldırıp (17 Haziran 1826) yeni bir ordu kurmuş (Askair-i Mansure-i Muhammediye). Bu yeni orduya bir hekim ve cerrah yetiştirilmesi gerekiyormuş. Bunu fırsat bilen hekimbaşı Mustafa Behçet Efendi 26 Aralık 1826’da II. Mahmut’a, arada da üç dilekçe vererek, yeni tıp okulunun kurulmasının amacını, bu okulun nasıl ve nerede kurulacağı konusunda teklifini yapmış ve Padişah da onaylamış.

14 MART 1827’DE TIP OKULU AÇILDI

Bizde tıp bayramının ne zaman kutlanacağı, ya da hangi tarihle ilişkilendirilmesi gerektiği sorusu ancak yakın tarihimizde cevap bulabilmiş. Sultan II. Mahmut’un yenilikçi hareketleri sonucu, hekimbaşı Mustafa Behçet Efendi’nin de katkılarıyla batılı anlamda ilk tıp mektebi olan, Tıphane-i Amire ve Cerrahhane-i Amire 14 Mart 1827 Çarşamba günü Şehzadebaşı’ndaki Tulumbacıbaşı Konağı’nda kurulmuş. Bu şekilde, tıp tarihimizde 14 Mart yerini almış. Aynı bina içinde Tıphane ve Cerrahhane eğitimlerini ayrı ayrı yapıyormuş. Tıp eğitimi o yıllar batıda olduğu gibi dört yılmış, son sınıfta hocalar tarafından usta ve yetenekli olanlar tesbit edilerek sınava alını ve başarılı olanlar askeri hastanelere veya ordunun tabur alaylarına muavin tabip unvanı ile tayin ediliyorlarmış. Orada bir hekimin gözetiminde birkaç sene çalışıp deneyim kazandıktan sonra da serbest hekim oluyorlarmış.

Tıphane-i Amire 1827’den 1836’ya kadar Şehzadebaşı’ndaki Tulumbacıbaşı Konağında gündüz eğitimi yapıyormuş. 1836 yılında Sarayburnu’ndaki Askeri Kışla’ya (Otlukçu Kışlası’na) taşınmış. Ayrı binada eğitim gören Cerrahhane de burada tıp eğitimi ile birleşip, eğitim yatılı hale getirilmiş. Bu binanın yetersiz hale gelmesi ile Galatasaray’daki Enderun ağaları okulu tekrar elden geçirilip duzenlenmiş ve Tıbbiye 1839’da Galatasaray’ya taşınmış. Bu okula Mekteb-i Tıbbiye-i Adliye-i Şahane adı verilmiş.

Bu okulun 17 Şubat 1839’da açılışı Sultan II. Mahmut tarafından yapılmış ve eğitiminde yeni düzenlemeler getirilmiş. Eğitim dili Fransızca olmuş ve öğrenci alınmaya başlanmış. Eğitim dilinin Fransızca olması zamanla hekim sayısında azalmaya yol açmış. Nitekim 1867 yılında Türkçe tıp eğitimi yapan Mekteb-i Tıbbiye-i Mülkiye (Sivil Tıp Mektebi) açılmış. 1870 yılında da askeri tıp okulunda dersler Türkçeleşmiş. 1878 yılında şimdiki Sirkeci Tren İstasyonu yanındaki Demirkapı Askeri Kışlası’na taşınmış. 1894 yılında Sultan II. Abdülhamit’in emriyle Haydarpaşa’daki Tıbbiye Binası inşa edilmeye başlanmış. Bu görkemli binaya 6 Kasım 1903’te taşınılmış. Önce Askeri Tıbbiye sonra, Sivil Tıbbiye taşınmış ve 1909 yılında iki mektep birleştirerek Darülfünun Tıp Fakültesi olmuş.

İLK KUTLAMA 1919’DA

İlk tıp bayramı 14 Mart 1919’da, işgal altındaki İstanbul’da, tıp öğrencileri tarafından kutlanmış. Tepkilerini bu şekilde dile getirmeye çalışan öğrencilerin bu törenine Dr.Fevzi Paşa, Dr.Besim Ömer Paşa, Dr.Akil Muhtar (Özden) gibi dönemin ünlü hocaları da katılmış.

1933’de “Mekteb-i Tıbbiye-i Adliye-i Şahane” İstanbul Üniversitesi’ne dâhil olmuş. Peşinden de 1945’te Ankara Tıp Fakültesi, 1954’te Ege Tıp Fakültesi kurulmuş. Derken bugünlere gelinmiş...

Atatürk: Beni Türk hekimlerine emanet ediniz!

Kaynak: www.memocal.com

14 MART TIP HAFTASI ÖDÜLLERİ SAHİPLERİNİ BULDU

14 Mart Tıp Haftası çerçevesinde geleneksel olarak düzenlelen 14 Mart Ödül Töreni 13 Mart 2009 Cuma günü saat: 10:00 da Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Prof. Dr. Cem'i Demiroğlu Oditoryumunda yapıldı.

TTB Başkanı Prof.Dr. Gencay Gürsoy'un açılışını yapmış olduğu törende İstanbul Tabip Odasının geleneksel Tıp Bilim Ödülü, Nusret Fişek Halk Sağlığı Hizmet Ödülü, Nejat Yazıcıoğlu İşçi Sağlığı Araştırma Ödülü, Cengiz Çetin Tez Yarışması Ödülü ve Basında Sağlık Ödülleri sahiplerini buldu.

http://www.istabip.org.tr/icerik/14-...plerini-buldu/

İŞ, CAN, GELİR, MESLEKİ BAĞIMSIZLIK GÜVENCEMİZ İÇİN

TTB’nin çağrısıyla ülke genelinde yürütülen “İş, Can, Gelir ve Mesleki Bağımsızlık Güvencesi, Herkese Eşit, Ücretsiz Sağlık Güvencesi İçin Acil Eylemdeyiz” etkinliği İstanbul’da da pek çok sağlık kurumunda hayata geçirildi.

Okmeydanı, Göztepe, Haseki, Bakırköy Ruh ve Sinir, Şişli Etfal Hastaneleri, İstanbul Tıp Fakültesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi … Hekimler, hemşireler, eczacılar, dişhekimleri, veteriner hekimler, tüm sağlık çalışanları 12 Mart Perşembe sabahı 8’den itibaren çalıştıkları kurumların acil servisleri önlerinde, başhekimlik binası önlerinde toplanmaya başladılar. Ardından “Ümüğümüz Sıkılmadan Sağlık İçin Acil Eyleme” başlıklı, İstanbul Tabip Odası, SES İstanbul Şubeleri, İstanbul Eczacı Odası, İstanbul Veteriner Hekimler Odası, İstanbul Dişhekimleri Odası ve Devrimci Sağlık-İş imzalı basın bildirisi okundu.

Metnin Tamamı İçin Tıklayınız

TBMM Başkanı Köksal Toptan, '' Başta doktorlarımız olmak üzere sağlık çalışanlarının ve vatandaşların çözüm bekleyen birçok sorununun olduğu açıktır. Tüm toplumu derinden etkileyen sağlık sorunlarının çözümünde yaşanacak gecikmenin bedelinin insan yaşamı olduğunun bilincindeyiz'' dedi.

Haberin Devamı İçin Tıklayınız

Tıp Dünyası emekçilerinin bayramını kutlar, başarılarının devamını ve herşeyin gönüllerince olmasını dilerim.

GÖNÜL HASTASI

(14 MART TIP BAYRAMI MÜNASEBETİYLE...)

Kalbimde derin bir yara var
Doktor,boş yere vurma neşter!
Bayıltmak istersen eğer
Kullanma eter
Al gel yâri bir göz atsın
Bayıltmaya yeter.
Yoksa delecek bir şeyin
Baksın süzgün bir bakışla
Derhal yaramı deler.
Durdurma fazla karşımda
Konuşur dilim olmasa kalbim...
Geçmez senin ilacınla asla
Kalbimdeki bu derdim.
Yâr onu hafifletir ancak
Tatlı sesini duyurarak.
O anda kuş olur uçarım
Şair ve bestekârların
İlham perileri diyarına...

Sen,iyileştirmek için kestiğin bu yarayı
İplıkle dikme tutmaz!
Dik yârin bir tel saçıyla
Bir daha onu bırakmaz.
Sürme üstüne merhem
Öpsün bir kere yaramdan
Aniden durur sızan kan.
Ayıltırken yine koklatma eter
Onun sıcak ellerini alnıma koyup
Derinden derine öpüvermesi yeter...

Alper Kürük


Sayın Alper Kürük' e çok teşekkür ederiz.

Gönlünüze sağlık...

( Affınıza sığınarak bu güzel şiirinizi buraya taşıdım, umarım yanlış anlaşılmam!)

Benim Cumhurbaşkanı Adayım: Mehmet Haberal

Emre Kongar

14 Mart 2010 Bugün 14 Mart Tıp Bayramı

Bugün 14 Mart Tıp Bayramı.


Başta Mehmet Haberal olmak kaydıyla içerdeki ve dışardaki bütün hekimlere kutlu olsun.
***
Önümüzde hem genel seçimler hem de cumhurbaşkanlığı seçimi var.
Hiç kuşkusuz bu seçimler Türkiye’nin gidişini etkileyecek.
Sonuçlarını şimdiden kestirmek olanaksız.
Bazı tahminler yapılabilir ama Türkiye çok hızlı değişen bir ülke.
Bu tahminlerin ve ciddi kamuoyu yoklamalarının bugün işaret ettikleri doğrultular değişebilir.
Türkiye yeni bir mecraya daha çağdaş, daha özgürlükçü, daha demokratik bir yola girebilir.
***
İktidarın, bir bölümü planlı programlı, bir bölümü tepkilere dayalı spontane eylemlerle yarattığı hukuk karmaşasında, Türkiye’nin parlamenter demokratik rejimi de belirsizliklere sürüklendi.
Meclis’in ve Başbakanlığın en güçlü siyasal temsilci olduğu bir sisteme, halk tarafından seçilmiş ve dolayısıyla Meclis’in ve başbakanın karşısında bağımsız ve güçlü olan bir cumhurbaşkanı monte etmek tüm rejimi şimdiden öngörülemeyen büyük bunalımlara götürebilir.
Bu nedenle ben parlamenter demokrasiye dayalı olan sistemimizde, halk tarafından seçilmiş bir cumhurbaşkanını çok sakıncalı görüyorum.
Her ne kadar şimdilik bu karardan vazgeçilmesi için bir işaret yoksa da, dilerim iktidar yanlışını görür, inatlaşmaz, yapılan hatadan dönülür ve zaten çok yaralı olan rejim başka sıkıntılarla da karşılaşmaz.
Ama benim bugün üzerinde durmak istediğim konu, cumhurbaşkanının seçim yöntemiyle doğrudan ilişkili değil.
Cumhurbaşkanını ister halk seçsin, isterse Meclis, benim önümüzdeki seçimler için adayım Prof. Mehmet Haberal.
Çünkü Mehmet Haberal, sadece bilimsel kişiliğini, cerrah olarak yeteneklerini değil, girişkenliğini, yaratıcılığını, halkla diyalog kurma becerisini kanıtlamış bir öğretim üyesi.
Kurduğu üniversite bunun en güzel örneği.
Ayrıca organ nakli konusundaki başarıları bir yana, bu konuda gerekli yasaların çıkarılmasından, sivil toplum kuruluşlarının oluşturulmasına kadar bütün alanlarda ülkeye çağ atlatmış bir idealist.
Siyasal çizgi olarak tamamen özgürlükçü, demokratik bir kariyer sergilemiş.
İlişkileri açısından, herkesle rahat diyalog kuran, güven veren, siyasal yelpaze açısından liberal demokrasiye daha yakın ortamlarda lider olarak adı geçen değerli bir insan.
Siyasete de çok uzak değil.
Zaten orta sağda, demokratik çözüm arayışlarının içinde adı geçtiği, lider adayı olduğu için başı belaya girdi.
Evet şimdi tutuklu.
Evet şimdi hasta.
Ama bütün bunlar, onun daha çok uzun bir süre devam ettireceğini umut ettiğim başarılı yaşamında sadece geçici birer duraktır.
Haberal bu durakları geride bırakacak, bugün yaşadıklarını da zihnini ve yüreğini daha da zenginleştirmek ve olgunlaştırmak için kullanmış bir bilge olarak ülkesine hizmete devam edecektir.
Bu ülkeye büyük hizmetler etmiş, buna karşılık büyük ıstıraplar çekmiş bir aydın niteliğiyle mükemmel bir cumhurbaşkanı olur.
Cumhurbaşkanını ister halk seçsin, ister Meclis, benim adayım Mehmet Haberal’dır.


http://www.ilk-kursun.com/2010/03/be...ehmet-haberal/

Tüm sağlık çalışanlarının 14 Mart tıp bayramı kutlu olsun.