Onlar evlat, baba, kardeş, eş, sevgili...

Şehit askerlerden Selçuk Can evin tek erkek çocuğuydu. 29 yaşındaki Bahattin Erturhan 2.5 yaşında bir kız çocuğu babasıydı, eşi 5 aylık hamile... Artvin’li Muhammet Aydemir şehit olan arkadaşı Mert’in adını verdiği 40 günlük bebeğini göremedi. 10 aylık asker Halil İbrahim Arlık kendi köyünden bir kızla sözlüydü ve asker sonrası evlilik hayalleri kuruyordu.

ASTSUBAY ÇAVUŞ HASAN ÖNAL
21 yaşındaki Astsubay Çavuş Hasan Önal’ın Eskişehir’deki baba evinde yas var. Eskişehir Merkez Komutanlığı ve İl Jandarma Komutanlığı yetkilileri, sağlık ekipleriyle, şehidin 71 Evler Mahallesi Suluova Sokak’taki baba evine gelerek acı haberi yakınlarına ilettiler ve başsağlığı dilediler.

Eskişehir’in Alpu ilçesinde bir yakınını düğününe giden şehidin babası Durmuş Ali Önal, haberi alır almaz yakınlarınca Eskişehir’e getirildi. Eve geldiğinde fenalaşan baba Önal, ambulansla Eskişehir Asker Hastanesine kaldırıldı. Durmuş Ali Önal’ın sağlık durumunun iyi olduğu bildirildi.

Şehidin çok sayıda yakınının da geldiği baba evinden yükselen ağıtlar yürekleri dağladı. Şehit Hasan Önal’ın sinir krizi geçiren yakınları, askeri yetkililer ve komşuları tarafından sakinleştirildi. Şehidin fenalaşan yakınları, ambulanslarda tedavi altına alındılar.

Şehit Hasan Önal’ın amcası Ahmet Önal, yeğeniyle gurur duyduğunu belirterek, “Bayramda ailesini aramış (Beni merak etmeyin iyiyim) demiş. Takdiri ilahi buymuş. Vatan sağ olsun” dedi.

Şehidin 11 yaşındaki yeğeni Kubilay Önal ile 5 yaşındaki Sudenaz Önal da gözyaşlarını tutamadılar. 2 çocuk yakınlarınca evden uzaklaştırılırken Kubilay Önal, “Dayı ben seni davul zurnayla askere göndermiştim. Teröre lanet olsun” dedi.

UZMAN ÇAVUŞ SELÇUK CAN
Piyade uzman Çavuş Selçuk Can’ın (30), Osmaniye’nin Düziçi ilçesinde yaşayan ailesi acı haberi aldı.

3’ü kız biri erkek 4 çocuk babası İbrahim Can, tek erkek evladını kaybetmenin acısıyla feryat ederken, yakınları tarafından güçlükle teskin edilmeye çalışıldı. Fenalaşarak yere düşen baba İbrahim Can, daha sonra eve gelen ambulansla Düziçi Devlet Hastanesi’ne kaldırıldı. Anne Ayşe Can’a ise eve gelen sağlık görevlileri müdahale etti.

İki yaşında Buse adında bir kız çocuğu babası olan şehit Selçuk Can’ın iki aylık hamile olduğu belirtilen eşi Ayşe Can’ın ise eşinin şehit haberi evlerine geldiğinde ise yakınlarıyla bayramlaşmak için Hatay’ın Dörtyol ilçesinde bulunduğu öğrenildi.

UZMAN ÇAVUŞ OZAN ONUR İLGEN
Uzman Çavuş Ozan Onur İlgen’in, Adana’daki evinde yas var.

Jeoloji mühendisliğini kazandığı halde üniversiteye gitmeyerek askerliği seçen şehidin, yaklaşık bir ay önce Giresun’dan Hakkari’ye tayin olduğu öğrenildi.

Anne Deniz Vilson, oğlunun şehit haberini çalıştığı iş yerinde öğrenirken, üniversiteyi bu yıl kazanan kız kardeşi Sevcan ise haberi evde internetten öğrenerek, gözyaşlarına boğuldu.

Deniz Vilson’a iş yeri önünde bekleyen ambulanstaki sağlık görevlileri müdahale etti. Anne daha sonra Yurt Mahallesi 338 Sokak’taki İsa Bey Apartmanı’ndaki evine götürüldü. Haberi öğrenen yakınları da şehidin evine gitti.

Bu arada, şehidin 3 yıl önce üniversite sınavında jeoloji mühendisliğini kazandığı, ancak üniversiteye gitmeyerek, askerliği tercih ettiği, bir ay önce ise Giresun’dan yeni görev yeri Hakkari’ye tayinin çıktığı öğrenildi.

Öte yandan, şehidin İncirlik Üssünden emekli olduğu belirtilen üvey babası Robert Vilson da acılı anneyi teskin etmeye çalıştı.

UZMAN ONBAŞI RASİM ESER
Jandarma Uzman Onbaşı Rasim Eser’in (25), Mersin’in Silifke ilçesindeki ailesine acı haberi ilçe kaymakamı Ahmet Beyoğlu verdi.

Eşini yaklaşık 4 yıl önce kaybeden biri kız diğeri erkek iki çocuk annesi Ümmühan Eser (55), sinir krizleri geçirirken, “Evladımla en son arife günü telefonla görüşmüştüm. Onun sesini son kez duyduğumu nereden bilirdim. Tek erkek evladımın daha mürüvvetini bile görmedim. Allahım sen sabrımızı ver” diye gözyaşı döktü.


ÇAVUŞ İLHAN KÜÇÜKSOLAK
Komando çavuş İlhan Küçüksolak’ın Kocaeli’nin Çayırova ilçesindeki evinde büyük üzüntü yaşanıyor. Gebze İlçe Jandarma Komutanı Nedim Selvisu, sağlık ekibiyle birlikte şehidin Emek Mahallesi’ndeki evine giderek acı haberi ailesine iletmesinin ardından, şehidin yakınlarının baş sağlığı ziyaretleri devam ediyor.

Şehidin babası Kemal Küçüksolak, basın mensuplarına yaptığı açıklama sırasında 6 aylık torunu Yusuf ile yeğeni 4 yaşındaki Arda’yı kucağına alarak, “Alın işte, biz de asker bitmez. Biz de yüzlerce İlhanlar var, hepsi vatana feda olsun” dedi.

Daha sonra şehit oğlunun askerdeyken çektirdiği fotoğraflara bakan acılı baba, gözyaşlarına hakim olamadı.

Acemi eğitimini Isparta’da yapan şehit çavuş Küçüksolak’ın annesi Kadriye ile hamile olan ablası Döndü Sarsan sinir krizleri geçirince evde bekletilen 112 Acil Ambulans ekipleri müdahale etti.

UZMAN ERBAŞ BAHATTİN ERTURHAN
Jandarma uzman erbaş Bahattin Erturhan’ın (29) şehit düştüğü haberi, Sivas’taki baba evini üzüntüye boğdu. Ankara’da yaşadığı öğrenilen şehit Erturhan’ın Sivas’ın Kılavuz Mahallesi Hacı Baysoy Caddesi’ndeki baba evine acılı haber yetkililer tarafından verildi.

Şehidin ağabeyi Ahmet Erturhan, kendisini sakinleştirmek isteyen İl Jandarma Komutanı Kıdemli Kurmay Albay Hakan Doğan’a, kardeşinin 2 yıl görev süresinin daha olduğunu, bu süreyi kendisinin gönüllü olarak doldurmak istediğini belirterek, bölgeye gönderilmesi talebinde bulundu.

Şehit Bahattin Erturhan’ın Ankara’da yaşadığı, sağlık görevlisi olan eşi Fatma Erturhan’ın da bu ilde bulunduğu öğrenildi. Şehidin 2.5 yaşında Sılanur adında kızının bulunduğunu belirten yakınları, eşinin 5 aylık hamile olduğunu söylediler.

ONBAŞI MUHAMMET AYDEMİR
Şehit piyade onbaşı Muhammet Aydemir’in Artvin’in Borçka ilçesine bağlı Kaynarca köyündeki Tepe Mahallesi’ndeki evinde hüzün yaşanıyor. Aydemir’in terhisine 3,5 ay kaldığı, şehit arkadaşının ismini verdiği 40 günlük bebeğini hiç görmediği öğrenildi.

Kucağında 40 günlük bebeği olan şehidin eşi Fatma Aydemir, eşiyle dün telefonda konuştuğunu belirterek, “Bana ‘çocuklarıma iyi bak, yakında kavuşacağız, sabret’ dedi. Eşim bana hiç görmediği oğlunu emanet bıraktı. Muhammet, doğumdan önce telefon ederek, çok sevdiği arkadaşının şehit olduğunu söyledi ve oğlumuza şehit düşen arkadaşı Mert’in adını koymamızı istedi. Biz de Muhammet’in istediği gibi oğlumuza Mert adını koyduk” diye konuştu.

Fatma Aydemir, en büyük üzüntüsünün şehit eşinin oğlunu bir kez bile görememesi olduğunu kaydetti.

ER RAMAZAN YEŞİL
Jandarma Komando Er Ramazan Yeşil’in, Antalya’nın Serik ilçesine bağlı Zırlankaya köyündeki evinde yas var. Şehidin annesi Havana Yeşil, oğlunun hemen her gün telefonla aradığını, aramadığı günlerde de kendilerinin telefon ettiklerini belirterek, şunları söyledi:

“Yavrumla hemen her gün konuşur, telefonla arar, moral verirdik. Çok zor bir bölgede görev yaptığını söylüyordu. Kendine iyi bakmasını söylüyorduk. Bayramın birinci günü aradı. Askerliğinin bitmesine 130 gün kaldığını söyledi ama bitiremedi. Yüreğimiz yanıyor. Kahrolsun terör.”

Ramazan Yeşil’in şehit olduğu haberinin ulaşmasıyla baba Ali Yeşil fenalaştı. Sağlık görevlilerince müdahale edilen ve sakinleşmesi için iğne yapılıp, ilaç verilen Ali Yeşil’in kalp grafisi de çekildi. Ali Yeşil’in konuşmakta güçlük çektiği ve oğlunun şehit edildiği haberini aldıktan sonra konuşmadığı öğrenildi.

Ramazan Yeşil’in 7 yıldır kuaförde kalfa olarak çalıştığı, terhisine 4,5 ay kaldığı bildirildi.

ER HALİL İBRAHİM ARLIK
Denizli’nin Beyağaç ilçesine bağlı Kapuz Köyünde yaşayan şehit erin babası Turhan ve annesi Elif Ayşe Arlık, çocuklarının durumunu öğrenmek için sabah saatlerinde Beyağaç ilçesindeki Jandarma Bölük Komutanlığına gitti. Ancak burada yetkililerden bilgi alamayan aile, fenalık geçirerek ilçedeki sağlık ocağına kaldırıldı.

Bu arada, haberi bildirmek için köye giden Denizli 11. Piyade Tugay Komutanlığı’na bağlı askeri yetkililer, ailenin sabah saatlerinde ilçeye gittiği öğrendi. Bunun üzerine ilçeye hareket eden askeri yetkililer, sağlık ocağında bulunan aileye durumu bildirdi.

Bu arada, şehidin 83 yaşındaki dedesi Muhammet Arlık da haberi öğrenince fenalaşarak ilçe sağlık ocağına kaldırıldı.

Askere gitmeden önce İzmir’de çiçekçilik yaptığı öğrenilen şehit er Halil İbrahim Arlık’ın, 2’si kız 3 kardeşi olduğu, kızlardan birinin Denizli ve diğerinin de İzmir’in Torbalı ilçesinde yaşadıkları öğrenildi.

10 aylık asker olan Halil İbrahim Arlık’ın kendi köyünden bir kızla sözlü olduğu öğrenildi.

UZMAN ÇAVUŞ HASAN AYGÖR
Uzman Çavuş Hasan Aygör’ün bir ay önce annesini kaybettiği, cenaze dolayısıyla bir süre kaldığı Kırıkkale’den görev yerine yeni döndüğü bildirildi.

Şehit Uzman Çavuş Hasan Aygör’ün (28) Kırıkkale’deki ağabeyinin evine acı haber sabah ulaştı. Şehidin doktor olan ağabeyi Duran Aygör, sürekli korktuklarını, hatta bu sabah telefon etmeyi düşündüğünü ifade ederek, “Şehit olacağı kalbime doğmuştu” dedi.

ER HAKKI ARAN
Hakkı Aran’ın Diyarbakır Bağıvar Beldesindeki evine, haber ulaşmasıyla ateş düştü. Jandarma ekipleri, bir ambulansla köye giderek şehidin ailesine acı haberi verdi. Haberi öğrenmesinin ardından baba Mehmet Aran Hakkari’ye gitmek üzere yola çıkarken, şehidin evinde yükselen ağıtlar yürekleri dağladı. Şehit evini ziyaret eden Sur Kaymakamı Erdoğan Aydın, şehit yakınlarını teselli etmeye çalıştı.

Şehit annesi Zekiye Aran, üzüntüsünü Kürtçe ağıtlar yakarak dile getirdi.

-http://www.ntvmsnbc.com/news/461240.asp alıntıdır.-

Hiç öylesine MEMET (im)

Ardın sıra sözler kanıyor
kanıyor gözler Mehmet
şiir kanıyor
kanıyor öyküler ardından...

Buna dayanacak yürek mi kaldı MEMET (im)

Aksın gitsin mi
hayasızca akan bu gözyaşları
taşsın mı arşa doğru
sulasın mı
al al açan o çiçekleri...

Buna dayanacak güç mü kaldı MEMET (im)

Peki...
yağsın o halde
ıslasın damla damla
ana-baba-kardeş yüreğini...
söndürür mü Mehmedim
küllenir mi acep
o kor ateş...

Buna dayanacak can mı kaldı MEMET (im)

Türkü oldun dillerde
çalan sen
söyleyen sen
solan sen
solduran sen

Buna dayanacak nem kaldı MEMET (im)

Yüzün suyun hürmetine
bahçende Ay'ım
bilk ki zincirli bu yürek sinemde
akıtırsın cömertçe ama
al al boğulur feryatlar
tıkanır boğazımda
ben ağıt
sen türkü oldun hep dillerde

Buna dayanacak yürek mi kaldı MEMET (cim)

Farkında mısınız, artık şehit haberlerine de alıştı(rıldı)k... Çok acı, çok yazık...

İŞTE BİRDE BU ANALARI DÜŞÜNÜN
Pamuklara sarıp yetiştirdin çocuğunu. Bebekken geceleri kalkıp ayakucunda nefesini yokladın, içinde her anne gibi hep bir garip korku, ya ölürse...
Önce okul kapısında bekledin, sonra "arkadaşlarım dalga geçiyor" dedi, pencere önünde gözledin dönüşünü... 5 dakika gecikse ruhun sıkıldı hep, araba mı çarptı, biri mi sataştı, düştü dizi mi yarıldı.
Sonra büyüdü,"aman okusun" dedin, bin bir zorlukla bir üniversiteye girdi, hiç bir şeyini eksik etmedin. Evde, malda, mülkte değildi gözün. Yemedin yedirdin, giymedin giydirdin. Oğlunu üç kuruş "helal" maaşınla adam ettin.
Ve bir gün askerlik geldi dayandı kapıya... Senin gibilerin evladı nerelere giderse o da oralara gitti. Otobüs terminalinde arkadaşları " En büyük asker bizim asker" diye omuzlarına aldığında bile için titredi. "Aman düşeceksin oğlum, bir yerin incinecek, aman oğlum"
O nöbetteyse sen de nöbette, operasyondaysa tetik deydin. Bebekken nasıl dinliyorsan öyle dinledin nefesini kilometrelerce öteden. İçinde hep bir garip korku, ya ölürse...
Kara haberi geldi oğlunun subaylar eşliğinde. Sonra kameralar yığıldı kapının önüne. Haberi duyan geldi, duyan geldi...
Ertesi gün cenazede tanıdığın, tanımadığın bir sürü insanın önünde, için taş kesmiş, damarların koparılmışken, son bir kez saramadığın oğlunu buz gibi çerçevelenmiş bir resimde arıyorken, herkes senden aynı iki kelimeyi bekledi. Sen demedin, diyemedin, "vatan sağ olsun" diye.
"Hakkımı helal etmiyorum" diye haykırdın,"etmiyorum, hakkımı helal etmiyorum"
Hakkını helal etmediğin kendi çocukları Amerika'da okurken seninkini ateşe atanlardı.
Hakkını helal etmediğin senin oğlun çelik yeleksiz kimin eliyle beslendiği belli düşmana koşarken, uğruna savaşılan vatan toprağını pazarlıkla satanlardı.
Hakkını helal etmediğin "haram" yiyip "helal" üzerinden politika yapanlardı.
Şimdi "Vatan sağ olsun" demeni bekliyorlar senden. Yarın Lübnan'da muhtemelen üzerinde made in USA yazan bir kurşunla "yanlışlıkla" öldürülen bir başka evladın annesinden de aynı şeyi bekleyecekler. Sen oğlunun hasretinden bayram sabahları şehitlikteki taş mermerleri severken, onlar havaalanında Amerika'dan dönen oğullarını bekleyecekler. Akşam haberlerinde onların oğullarının açtığı pastörize yumurta fabrikalarını göreceksin. Onların oğulları Amerikan bankalarında çalışacak. Onların oğullarının yaptığı ölümlü trafik kazaları usta ellerce örtbas edilecek. Sen her gün taş keseceksin, biraz daha, biraz daha...
Analar uyanıyor, anaların isyanından korkun beyler.
Siz ki hak üzerinden politika yaparsınız hep, anaların haklarını helal etmemesinden korkun, hiçbir şeyden korkmadığınız kadar.
Çünkü artık inanmıyorlar size. Sizin vatan bildiğinizle onların vatan bildiği aynı değil, biliyorlar. Ve artık yüksek sesle soruyorlar. Hangi vatan sağ olsun, sizinki mi, bizimki mi?
Siz ki kanundan, kuraldan, halktan, haramdan korkmazsınız. Ama anaların isyanından korkun.
Onlar ki Riksos Otel'de bir gecelik konaklamanın bir çelik yelekten daha pahalı olduğunu bilirler.
Teşvikiye Camii'nden hiç şehit cenazesi çıkmadığını bildikleri gibi...
Onlar ki Lübnan'a neden asker göndermek istediğinizi de bilirler, vatana ihanetin ne olduğunu bildikleri gibi....
Onlar ki sıksan şüheda fışkıracak toprak için yıllarca oğullarını başlarına kına yakıp yolladılar askere. Artık "vatan sağ olsun" diyemiyorlarsa bir bildikleri vardır.
İŞTE BİR DE BU ANALARI DÜŞÜNÜN...


http://www.efemdergisi.com/guncel/1116.html 'den alıntıdır.

YÜREĞİME 15 PARÇA DAHA

PKK’nın ilk silahlı eyleminden bugüne kadar 8.816 gün geçmiş. Dile kolay, ülkemizin gençleri çeyrek asırdır şehit olarak en verimli dönemlerini tamamlıyorlar. Binlerce asker, polis ve vatandaşımız bu teröre kurban gitmiştir.

Kimi bekar, kimi nişanlı, kimi evli…

Kimi kundaklayacak bebeğini gözleyen anne, kimi kundak bezinin ne olduğunu anlamadan kefen beziyle tanışmış yavru…

Kimi köyün kahvesinden çıkarken, kimi camiden çıkarken şehitlik mertebesine ulaştı.

Kimi karakolunu beklerken, kimi devriye atarken, kimi de uykusunun en derin yerindeyken duyduğu silah seslerinin rüya olmadığını anlamaya fırsat bulamadan şehit düştü.

Kimi nöbetçi kulübesindeyken, kimi ailesi ile telefonda görüşürken, kimi de yeni doğmuş oğlunun resmine buruk bir sevinç ve gururla bakarken yakalandı kahpe pusulara.

Şehit olmamışlarımız da var. Gazilerimiz. Kimi kolunu, kimi, bacağını, kimi gözünü, kimi kulağını bıraktı vatan toprağına.

Geride kalanlar, bizler, sizler ve onlar tek şey dedik, “Vatan Sağolsun”. Ve arkasından yüreğimizin bir parçaya daha bölündüğünü hissettik.

Tıpkı 2 gün önce yüreğimize 15 parça daha eklendiği gibi. İsimlerinin önemi yok. Fatih, Oktay, Hayati… olabilirler. Bu aziz millet onlara Mehmet demişti. Hepimizin diğer adı gibi onların adı da Mehmet’ti.

Ey Cennetten kovulmuş İblis’in veled-i zinaları, ey ABD ve bilumum emperyalistlerin uşakları! Bu yazıyı okuyorsanız eğer, bilin ki, bizim ölümden korkumuz yok. Biz, sizin asla anlamını bilmediğiniz "namus ve şeref" için yaşarız ve bunun için ölümü şerbet der içeriz. Vatan namusumuzdur. Ölürsek şehit, kalırsak gazi ve hepimizin yüreği o kadar büyük ki milyon kere milyon parçalara ayrılsa da şerefimizden, namusumuzdan, vatanımızdan, dinimizden zerre taviz vermeyiz.