Boşanma davasıyla ziynet eşyalarının iadesi - Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
HUKUK DAİRESİ 2
Esas No.
2005/10487
Karar No.
2005/10848
Tarihi
07.07.2005
1086-HUKUK USULÜ MUHAKEMELERİ KANUNU (HUMK)/74
4721-TÜRK MEDENİ KANUNU (MK)/174
BOŞANMA
TALEP OLMADAN MADDİ TAZMİNATA KARAR VERİLEMEZ
MADDİ TAZMİNAT
ZİYNET EŞYALARI
ÖZET
BOŞANMA DAVASINDA DAVACI KADININ MADDİ TAZMİNAT TALEBİ, ZİYNET EŞYALARI İLE İLGİLİDİR. TMK'NUN 174/1. MADDESİ KAPSAMINDA MADDİ TAZMİNAT TALEBİ BULUNMAMAKTADIR. ZİYNET EŞYALARI YÖNÜNDEN DELİLLER TOPLANIP SONUCA GÖRE KARAR VERİLMESİ GEREKİRKEN TALEP OLMADIĞI HALDE ŞARTLARIN OLUŞMADIĞI GEREKÇESİYLE MADDİ TAZMİNAT TALEBİNİN REDDİNE KARAR VERİLMESİ İSABETSİZDİR
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm tazminatlar yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1- Davacının (kadın) maddi tazminat talebi ziynet eşyaları ile ilgili olup, peşin harcını da yatırdığı anlaşılmaktadır. Davacının Türk Medeni Kanunu'nun 174/1. maddesi anlamında maddi tazminat isteği yoktur. Delillerin ziynet eşyası talebi yönünden değerlendirilerek sonucu uyarınca karar verilmesi gerekirken talep olmadığı halde Türk Medeni Kanunu'nun 174/1. maddesi şartlarının oluşmadığından bahisle yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamıştır.
2- Davalı (koca) 03.12.2003 tarihinde ihtar göndererek davacıyı eve davet etmiştir. Davalı ihtarname göndermekle bu tarihe kadar olan ve kadından kaynaklanan olayları affetmiştir. İhtar tarihi ile dava tarihi arasında da yeni bir olay gerçekleşmemiştir. Buna karşılık davalının davacıyı dövdüğü ve evden kovduğu anlaşılmaktadır.
Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik haklan saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davacının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklanna saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, taraflann sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. 4 BK. 42, 43, 44, 49) dikkate alınarak davacı yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararan gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.
