Oğlumu almam mümkün mü?

Herkese merhaba. Daha önce eişmle olan durumumdan bahsetmiştim.Kısaca tekrar özetliyim. Biz 5 yıllık evliyiz. 2 yaşında oğlumuzu var. Evlendiğimiz günden beri devamlı bir kavgannın içindeyiz. Yaklaşık 15 gün önce ailesinin evine gittik ve boşanmak istediğimizi belirtip ayrıldım. Bu gün mahkemeye başvurmayı düşünüyorum.(becerebilirsem tabi) Aslına bakarsanız bizim için en doğru olanı bu. Ama oğlum içinde doğru olup olmadığını bilmiyorum. Ayrılmazsak aramızda kavgalar içinde büyüycek, ayrılırsakta birimizden ayrı olucak. İlk önceleri oğlumu annesine vermenin doğru olduğunu düşünüyordum. Ama şimdi kararsızım. Eğer onu almak istesem bana verilme şansı varmı. Dilekçe vermeden bir cevap yazarsanız gerçekten minnettar kalırım. Şimdiden teşekkür ederim hepinize.

Çocuğun yaşı itibariyle anne bakımına muhtaçlığı ortadadır. Velayet büyük ihtimal anneye verilecektir. Ancak, anne kötü bir hayat sürüyorsa, çocuğa bakma imkanı yoksa ya da bir özürü varsa vs. hakimin takdirine bağlı olarak, bir ihtimal velayet size verilebilir.

bence ayrılma kavgalar gecer
oglunu gorememek daha cok acı werecektır

Alıntı:

---

Av.Aslı Yazıcı rumuzlu üyeden alıntı

Çocuğun yaşı itibariyle anne bakımına muhtaçlığı ortadadır. Velayet büyük ihtimal anneye verilecektir. Ancak, anne kötü bir hayat sürüyorsa, çocuğa bakma imkanı yoksa ya da bir özürü varsa vs. hakimin takdirine bağlı olarak, bir ihtimal velayet size verilebilir.

---

çok teşekkür ederim ilgilendiğiniz için

Alıntı:

---

yolgezeer rumuzlu üyeden alıntı

bence ayrılma kavgalar gecer
oglunu gorememek daha cok acı werecektır

---

ilginiz için teşekkürler. Ama inanın çok sabrettim. Tam 5 yıldır sabrediyorum. Bundn sonra ne yaparım bilemiyorum.Oğlumu görememek şimdiden kahrediyor beni. Sanırım yaptığı ve söylediği her şeye rağmen eşimi de hala seviyorum. Ama bu durumdan sonra buna mecburuz. Oğlum bizi affedebilir inşallah.

Alıntı:

---

ulastepe rumuzlu üyeden alıntı

ilginiz için teşekkürler. Ama inanın çok sabrettim. Tam 5 yıldır sabrediyorum. Bundn sonra ne yaparım bilemiyorum.Oğlumu görememek şimdiden kahrediyor beni. Sanırım yaptığı ve söylediği her şeye rağmen eşimi de hala seviyorum. Ama bu durumdan sonra buna mecburuz. Oğlum bizi affedebilir inşallah.

---

Eşimide hala çok seviyorum dediniz.bu çok önemli..ve çok güzel.yolgezer arkadaşında dediği gibi bencede ayrılmayın..çocuğunuz için bir şans daha verin.belki sevgi olmasaydı böle bir cümle kullanmazdım ama yinede iyi düşünün..

Sayın üye haddime değil elbet ama inanın boşanan ailelenin çocuklarına o kadar üzülüyorumki karışmadan edemedim. Lütfen affedin. Öncelikle şunu belirteyim her ne kadar deselerde sevgi herşeyi aşmıyor diye. Bal gibide aşıyor derim. Sevdiğin insan için birçok fedakarlık yapabiliyorsun. Sadece nefsimizi köreltmemiz gerekir. Karşımızdaki insan kötü niyetli değilse elbet. Küçük yaşdaki bir çocuk öncelikle anne sevgisine muhtaçtır. Ben yaşayan olarak söylüyorum. Anne özlemi hiç birşeye benzemiyor. Babayı iyi bir anne kadar özlemiyoruz. Elbette kavga eden bir çiftin içinde çocuğun psikolojiside bozulur. Ama çocuğun ayrı anne babada olduğundan daha fazla değildir. Durumu toparlayabilirseniz toparlayın ve çocuğun yanında tartışmayın. Zaman herşeyin ilacı. Ama yok illede ayrılacağız derseniz çocuğun kısmeti varsa, ilerideki evlilikleriniz iyi insanlarla olur ve oda iyi insanların içinde büyür. Ama ya öyle olmazsa? Boşanmayı iyi düşünün. Lütfen. Allah'dan hepiniz için hayırlısını dilerim.

ulaştepe arkadas
ben de 5 sene evli kaldım cocugum dogdu, ben ayrıldım.
İnan ki daha cok acı cekersın.
Evlilik zehir de olsa dayanmalısın kanımca.
Sen sevıyorsun, kapa gozunu devam et.

İlk başta çok üzüldüm durumuza ama şuda bir gerçek eğer karı koca arasında çözülemeyecek sorunlar var ise bence daha fazla devam etmek anlamsız, tabiki boşanmak çok kötü bir şey bende yaşıyorum şuan bu duyguyu sizlerinde olduğu gibi, ama inanın bir insan 7 sinde neyse 70 in de de aynıdır, bence hayata bir defa geliyor insan, çocukda olsa çocuk hatrı için insan katlanmak zorunda değil inanın bu çok üzücü ama gerçekçi olalım lütfen, daha fazla acı çekmeden bence bitti ise bitsin, en yararlısı bu, bana şimdi herkes ne kadar acımasız, belki duygusuz diyenler olucak ama, benim yaşadıklarımı yaşasaydınız, şuan siz hastanede yatan bir deli gömleği giyen bir insan olurdunuz, ama çok şükür ki maneviyatı çok yüksek biriyim ve ALLAH bana yardım ediyor, psikolojik açıdan, bence bir ömür boyu mutsuz olmaktansa evliliğide tüm kötü olaylarıda içimize gömüp, hayatımıza devam etmeliyiz, Son karar sizin tabi...

Ister Inanin Ister Inanmayin

Evlilikte Yaşanan Kavgalar Sikintilar Ayrildiktan Sonra çiftlerin Ve çocuklarin Yaşadiklari Sikintilar Karşisinda çok Küçük Ve Basit Kaliyor O Yüzden Ayrilmayin Daha Agır şeyler Yaşarsiniz