Görüşler neye göre tesbit edilir?

Eşim ve annesi sürekli olarak bana hakaretler küfürler ediyorlardı , üstelik annesi,babası ve erkek kardeşi evimin içindeki kararlara bile müdahele ederlerdi ayrıca ben eşimenden bir bardak çay bile istedem demleyip vermezdi evin içinde hiçbir kadınlık görevini yapmazdı son yaklaşık 10 aydır cinsel ilişkimiz bile yoktu cocuğa bile bakmaya acizdi en son babası yüzüme karşı kızım sana hesap vermeye mecbur değil sen kim oluyorsun diye alır kızımı giderim diye evime gelincede tamam artık bu iş tamamen bitmiştir dedim. çünkü babası kızına bir iş bulmuştu ve yaklaşık olarakta 3 aydır çalışyordu en son olarakta bir evdeki bütün eşyaları alıp gitti . Cocuğumu babası ve eşim istemediklerini söylemişlerde vede bana ayrıca evlat acısı çektirmek için alacaklarını vede kanunu yoldanda parasını alacaklarını belirti ve zorla cocuğumuda aldılar . Ayrıca eşyaları alıpta gittikleri gün babasının arabası olduğu halde babasının yanında hiç tanımadığım bir adamın arabasına oğlumuda alıp yanına oturarak gitti.
yaklaşık 2 ay oldu ve yeni mahkemeye verdim. Ama avukatlar bana durumda bile kesin boşanma olmaya bilir ve cocuğu ise anneye verirler vede bana ayda 1 gün yada 15 günde 1 gün görebilirsin diyorlar. Ayrıca görüş gününde bu insanlar göstermezler dediğimde ise kanunen yapacak bir şey dediler.
Yardım istiyorum gerçekte kanun böylemidir yoksa benim avukattamı birşeyler var anlamıyorum. Ne olması lazımdı acaba bir boşanma için vede nasıl oluyorda kanun bir babaya evladını ayda 1 gün yada onbeş günde 1 gün görebilir ? Yani bir baba olarak evladımla nasıl baba-oğul ilişkisi kurmak gerek ?
Lütfen birileri yardımcı olsun bana bir akıl verip yol göstersinler ?

Alıntı:

---

polkm10 rumuzlu üyeden alıntı

Eşim ve annesi sürekli olarak bana hakaretler küfürler ediyorlardı , üstelik annesi,babası ve erkek kardeşi evimin içindeki kararlara bile müdahele ederlerdi ayrıca ben eşimenden bir bardak çay bile istedem demleyip vermezdi evin içinde hiçbir kadınlık görevini yapmazdı son yaklaşık 10 aydır cinsel ilişkimiz bile yoktu cocuğa bile bakmaya acizdi en son babası yüzüme karşı kızım sana hesap vermeye mecbur değil sen kim oluyorsun diye alır kızımı giderim diye evime gelincede tamam artık bu iş tamamen bitmiştir dedim. çünkü babası kızına bir iş bulmuştu ve yaklaşık olarakta 3 aydır çalışyordu en son olarakta bir evdeki bütün eşyaları alıp gitti . Cocuğumu babası ve eşim istemediklerini söylemişlerde vede bana ayrıca evlat acısı çektirmek için alacaklarını vede kanunu yoldanda parasını alacaklarını belirti ve zorla cocuğumuda aldılar . Ayrıca eşyaları alıpta gittikleri gün babasının arabası olduğu halde babasının yanında hiç tanımadığım bir adamın arabasına oğlumuda alıp yanına oturarak gitti.
yaklaşık 2 ay oldu ve yeni mahkemeye verdim. Ama avukatlar bana durumda bile kesin boşanma olmaya bilir ve cocuğu ise anneye verirler vede bana ayda 1 gün yada 15 günde 1 gün görebilirsin diyorlar. Ayrıca görüş gününde bu insanlar göstermezler dediğimde ise kanunen yapacak bir şey dediler.
Yardım istiyorum gerçekte kanun böylemidir yoksa benim avukattamı birşeyler var anlamıyorum. Ne olması lazımdı acaba bir boşanma için vede nasıl oluyorda kanun bir babaya evladını ayda 1 gün yada onbeş günde 1 gün görebilir ? Yani bir baba olarak evladımla nasıl baba-oğul ilişkisi kurmak gerek ?
Lütfen birileri yardımcı olsun bana bir akıl verip yol göstersinler ?

---

Evet arkadaş.r
Avukatın doğru söylemiş.Ne yazkıkki böyle.Bak 2 yıl önce benimde bir kızım vardı.Ama şimdi beni görünce kaçıyor.

ney yani bu kadar olaylar olacak hala hakkım olmayacakmı ? Yani haksızlık yapanın yanına kar mı kalacak yaptıkları ? öylemi oluyor ?

Alıntı:

---

polkm10 rumuzlu üyeden alıntı

ney yani bu kadar olaylar olacak hala hakkım olmayacakmı ? Yani haksızlık yapanın yanına kar mı kalacak yaptıkları ? öylemi oluyor ?

---

Ne yazıkki öyle.Hukuk kuralları pek duygusallıkla bağdaşmıyor.

İletinize benzer sorunla muhatap olmuş üyeler cephesinden yanıtlar gelmiş, ben de naçizane fikrimi ekliyeyim,

Tıpkı ergenlikteki ilk kadın erkek ilişki deneyimlerimiz gibi, evli erkek kadın davranışlarımız, anne baba tutumlarımız, hasbelkader boşanma vuku bulacak ise tepki ve suçlamalarımız ile kullandığımız enstrumanlar tamamen kendi akıl, düşünme, hatta mevzunun özelliğine göre 2 kere 2 eşittir 4 olma şansı olmayan handikapları özde bilmememize rağmen, sözde genele ifade etme biçimimiz hem GENETİK hem de SOSYAL bir KODLAMA dan ibaret.
Misal;
Tüm günü dahi ayırıp, hukukinet portföyünün aile hukuku bölümünü tek tek, ileti ileti de okusanız genel sıkıntı belli.., ancak genel yaklaşım biçimi de belli...
3859 adet yeküne ulaşmış, amma coğrafi, sosyal, kültürel olarak çok büyük bir çeşitliliğe hitap eden kişilerin özel hayatlarındaki sorunların,
açmazların bu derece benzerliği,
bu derece ortak çözüm/çözümsüzlük yaklaşımı,
anlamlı bir çoğunluk taşıyan aslında evliliğin normal akışı içinde addedilen vakalar, uzun süre bu vakaları makul, olağan bulma eğilimi,
ardından ani bir hamle ile birdenbire gelişen fahiş tepki,
bu tepkime olmadan önce yaşamın doğal akışı içinde kabul edilmiş ve hiç müdahale etme gereği görülmemiş ne varsa birdenbire farketme, alenileştirme refleksi,
karşı cinsle olan tamamiyle özel ve manavi paylaşım temeline dayalı ilişki de öncelikle haklı, akabinde bu ilişkiden mağdur sıfatını sosyal çevreye taşıma, mahremiyeti ihlale rağmen sosyal çevrede bunu temin etme ihtiyacı,
hayati anlamda ortaklığa tereddütsüz intikal edilmesine rağmen, bu ortaklığın feshini yasal araçlar kullanarak mümkünse mümkünsüzlüğe, değil ise mümkün olan en uzun süreye taşıma eğilimi, (ki diğer ortağın bu fesihten sonraki medeni durumu değişmiş yaşamının başlangıcını olabildiğince geciktirmenin yegane yolunun kendi yaşamını da bu süreye heba etmek olduğunu için için bilerek)
evlilik devamı esnasında benimsetilmiş, ezberletilmiş ebeveyn rolünün çok dışına çıkılmamış, hatta belki de ortak çocuk ile gerçek, anlamlı, sürekli bir biçimde 'kaliteli zaman' geçirme davranışı hiç geliştirilmemiş, diğer ebeveynin çocuğun ihtiyaçlarını karşılama konusundaki tavır ve tutumlarına hiç müdahale edilmemiş iken; boşanma güncele taşındığında eşin bu kere ebeveyn olarak kimliğini de açıkça eleştirme, yeterli bulmama hatta çocuğa zararlı olduğu fikrine samimi bir biçimde inanma, aleni bir biçimde (çocuğun da nazarında) deklare etme eğilimi,
iki kişi anlaşmazlığı boşanmayı gündeme taşımasa eğer, zaten diğer ebeveynin çocuk için makul, gayretli, sevgi dolu ve doğru ebeveyn olarak varlığını sürdüreceğini de dikkate aldığımızda,,, boşanma güncelinde ortak çocuk kavramı; daimi olarak sabık eşlerin birbirlerini, kişiliklerini taciz, maddi ve manevi şiddet (nafakayı ödemekten kaçınmak, nafakanı takdirinde çocuğun ihtiyaçlarını değil eşin mağduriyetini temin amacı gütmek, çocuğu göstermemek, yahut bilerek ve isteyerek reddetmek, görmemek, temin edilen şahsi münasebeti diğer ebeveynin gıyabında çocuğun yüzüne karşı evlilikte kendisinin ne kadar masum, ama karşı tarafından ne kadar hain olduğun tefhim etme münasebeti olarak değerlendirme hali,
sanrılar, acabalar, takipler, küçümsemeler, kıskançlıklar, hiçbir hukuki bağ kalmamasına rağmen sabık eşin hali hazır yaşamı adına üretilen halüsinasyona varan senaryolar, vs. vs. vs.

Tüm bunları ya da daha fazlasını nasıl oluyor da insanlar yapabiliyor, hem de bilerek ve isteyerek,,, işte burda hem genetik hem de geleneksel kodlama zincirinin dürtüsü var,,,
*evlilik hali hazır durumda, duygularla, halihazır yaşta, kişilikte, düşüncelerle hem kişinin kendine hem de karşı cinsine verdiği bir sözdür,,,
amma tüm hayatı kapsar, bu yüzden evlilik kararı temelinde bir taahhüttür,,, Taahhütlerde aslında bir öngörüden ibarettir, tamamiyle iyiniyetli bir varsayım ile taahhüde dair hem kişisel hem de eş adına HALİ HAZIRmaneviyatın kudretinden hareketle, ortak yaşam mükellefiyetlerinin de mükelleflerince daimi ve azami bir çabayla yerine getirileceği kanaati hakimdir...
Oysa hayat halihazır durumdan sonra da devam eder, yıllar geçer, fiziksel, fikirsel, kişisel, ruhsal değişir insanlar,,,taahhüt hep bakidir, amma akıp giden dinamik hayat gibi taahhüt de (evlilik) dinamik olmalı, yaşama adaptasyon ne kadar tabii ise,,,taahhüdün de güncele adaptasyonu, revize edilmesi şarttır...

Hiçbiri olmaz,,,,ise; halihazır durum taahhüdün devamına imkan tanımayacak bir hale gelir...Taahhütten ya bir taraf imtina etmek, çekilmek ister,,, ya da taraflar ortak olarak... Genel eğilim; bir tarafın diğer taraftan taahhüdün iptalini istemesi şeklindedir,,, garip olan bu talep karşı tarafta şaşkınlık uyandırır, taahhüt her ne kadar gün gün, gece gece, ay ay ihlal edilmekte ise de; bu diğer taraf nazarında mutsuzluk sabit ancak buna rağmen taahhüdün vasfını yitirdiği, konusunun kalmadığı, terkininin elzem olduğu gayrısabittir.
Bu fikri tetikleyen, benimseden, bu fikre aksi talepleri reddettiren KODLAMALAR İSE;
-Evlilik işte tam da böyle bir şeydir,
-Biz neler neler çektik, sebat ettik ve hala evliyiz
-ÇOCUKLAR ZİYAN OLURLAR....

Özellikle son kodlama çok çok çok güçlü bir kodlamadır,,,
Evlilik bitse dahi bu kodlama tüm beyni, davranışları, yaşamı yönetir,,,
Kimi zaman velayeti temsil eden eş ve çocuğun ayrı yaşadığı diğer eş hiçbir ama temel insani, asgari bir iletişim ve diyolog temin edemez iken, çocuk nezdinde müşterek eylemler gerçekleştirirler,,,Bu eylemler bilgiye rağmen bilinçsizce, 'boşanma kötüdür, çocuklar ziyan olurlar/olmalıdırlar' koduna hizmetten öte birşey değildir,
Ya da bir ebeveyn bu kod'un gereğini mükemmele yakın bir biçimde yerine getirirken,,, diğer ebeveyn bu kodun hasarlarını tamir, telafi etmet için didinip durur,,,mavaffat olursa kod'un şifresini kırar,,,buna karşın tüm kişisel illiyeti sona ermiş olan evlilik sürecinin yaşamına zaman zaman hakimiyetine tahammülünde epey yıpranır.


Sn polkm iletinize baktığımda;

Alıntı:

---

polkm10 rumuzlu üyeden alıntı

Eşim ve annesi sürekli olarak bana hakaretler küfürler ediyorlardı , üstelik annesi,babası ve erkek kardeşi evimin içindeki kararlara bile müdahele ederlerdi ayrıca ben eşimenden bir bardak çay bile istedem demleyip vermezdi evin içinde hiçbir kadınlık görevini yapmazdı son yaklaşık 10 aydır cinsel ilişkimiz bile yoktu cocuğa bile bakmaya acizdi

---

Eşiniz ile ilgili, evliliğin devamına mani olmamış rahatsızlıklarınız için bir yorum yapmak abes olur, zira bunlar zaten varmış, bunlar eğer eşiniz babası ile evi terketmese idi,,,belki hala devam edecekti ama hukuki bir sürece miad olur muydu?? olmaz mıydı???
Burda dikkate alınması gereken unsur aslında sizin de iletinizin teması olan unsur; çocuğunuz...
Tüm bu evliliğin bünyesine aykırı tutum ve davranışların varlığında eşinizle olan manevi bağınızın çok çok önce ortadan kalkmış olduğunu söylemek abes olmaz,,,
SUAL; Kendiniz ve eşiniz uzun vadede böylesi bir ilişki yaşarken doğal olarak mutsuz, agresif belki de depresif ebeveynlerdiniz aynı zamanda,,, olmamanız zaten insani değil!!! mümkün mü!!
Ya çocuğunuz??? Çocuğunuzun sizden, evliliğinizden ne beklediğini hiç düşündünüz mü??
Evliliğin bu hali ile devamında; sadece ve sadece çocuğunuzun da yaşadığı evde ikamet etmenizin çocuğunuz için yeterli faydayı sağlamak olduğunu mu sanıyorsunuz??

Yani bir baba olarak evladımla nasıl baba-oğul ilişkisi kurmak gerek ? diye soruyorsunuz???
Eşiniz evi terketmeden önce, benimsediğiniz hayat ve evlilik tarzı sizin baba-oğul ilişkinizi temine cevap mı veriyordu??
Baba-oğul ilişkisi hergün görsel olarak tesis edilen bir ilişki değildir.
Şuna inanın ki; haftada, yahut 15 günde bir sabah 9 dan akşam 5 e kadar çocuğu ile birebir, kesintisiz, gölgesiz ve kişisel hınç ve öfkelerden arınmış samimiyet ve safi sevgi ile temin edilmiş 8 saatlik bir paylaşımı belki aylar yıllar birarada olsanız çocuğunuzla aynı evde gerçekleştirmeyeceksiniz, sıkıntılı, mutsuz, biçare tahammül edilmiş olarak sunduğunuz evliliğinizin içinde belki de zaten gerçekleştirmediniz,,

(kusurun kimde olduğu mühim değil ayrıca,,,kusura adapte olmak, müdahale etmemek, susmak mağduriyet değil kusuru benimsemek ve açıklanmamış bir istifadecilik tercihi ile kusura iştiraken katkı sağlamaktır, istifade ortadan kalktığında bu kere kusurları ayyuka çıkarmak da biraz abesle iştigal'dir)

Alıntı:

---

polkm10 rumuzlu üyeden alıntı

Cocuğumu babası ve eşim istemediklerini söylemişlerde vede bana ayrıca evlat acısı çektirmek için alacaklarını vede kanunu yoldanda parasını alacaklarını belirti ve zorla cocuğumuda aldılar . Ayrıca eşyaları alıpta gittikleri gün babasının arabası olduğu halde babasının yanında hiç tanımadığım bir adamın arabasına oğlumuda alıp yanına oturarak gitti.

---

Eşinizin size dair duygusal varlığı tükenmiş olabilir, yerine olumsuz düşünceler, fikirler hücum etmiş olabilir, size bu negatifliği ile haksızlığa varan tacizleri olmuş olabilir,,, siz de benzer düşünceler, edimler içinde olabilirsiniz,,,kimseyi alakadar etmez, zira yetişkinsiniz birbirinizi hedef alan eylemleriniz sizi ilgilendirir, sonuçları da sizi bağlar...,
Yani karar sizindir, yani çekişmekte bir arzudur, çekişme/sürtüşme iki kişinin ortak katılımı ile olur, ömrü de karşılıklı cevapların, eylemlerin varlığı ile doğru orantılıdır,,,kısacası; tek tarafın arzusu ile dinamik bir çekişme pek mümkün olmaz, bir kaç hamle cevapsız kaldıktan sonra genellikle çekişme kendiliğinden ömrünü tüketir,,,

Çekişme/sürtüşme/taarruz/savunma olağanüstü ilişki biçimi olduğundan, makul insani davranışların nispeten esneklik kazandığı, bu vaziyette mübah sayılan tutumların olduğu doğrudur,,, amma sonsuz bir özgürlük alanı değil yine de,,,yani hani 'belden aşağı vurulmaz' gibi amiyane bir adabı muaşeret kuralları vardır,,,

Çocuğunuzu bilfiil varlık gösterdiğiniz, eşinizin de bilfiil varlığını koyduğu bir şekilde dünyaya getirdiniz,,, bunu şartlar ne olursa olsun UNUTMAYIN..,
Çocuğunuzun annesini 'size dair olan öfke, nefret, düşmanlık duyguları had safhada tutulmuş bir anne' kıvamında tutmanız, eşinizin bu halinin devamına katkıda bulunmanız,,, nispeten kişisel tatmin (???) temin etse de; eşiniz acı çekse de, HAK YERİNİ bulsa da,,, bu netice sizin nezdiniz de zafer,,,
oğlunuz nezdinde hayati bir hezimet olacaktır..

Boşanma sürecini kişisel olarak zeka, mantık, olgunluk içinde yönetemedikleri için (ASLA HUKUK YÜZÜNDEN DEĞİL), bugün halen çocuklarından uzak kalmış, yasal mevzuatın insanların kurnazlıklarının yanında ihtiyaçlarına uygun çözümlerinin ya geç, ya da kısmen yetersizliğiyle karşılaşmış birkaç üye size 'kaderci/arabesk' cevaplar yazmışlar...

BÖYLE BİR KADER YOK!!!!

Eşinizle iyi günleriniz de oldu, bunun şöyle bir faydası var ki; onunla diyolog kurmanın öyle böyle yolunu bulabilirsiniz.

Ama bu yol; aslında çocuğumuzu istemiyor sadece bana acı çektirmek için yanına aldı,,,gibi bir düşünce değil..., böyle bir düşünce temel annelik duygusunun kendisine aykırı. Samimi değil...

Diyelim ki aynen öyle; size düşen,,, çocuğunuz için son derece önemli bir varlık olan ANNE'yle olan ilişkinizi,,, evliliği neticelendirseniz bile son derece dikkatli inşa etmek,,,, annenin size dair olumsuz duygu birikimini tetiklemekten ziyade olumlu hale çevirmeye çalışmak,,,, çocuğunuzun hayati ihtiyacı olan anne sevgi, şefkati ve yakınlığını herşeye rağmen temin etmektir....

Eşim yapsın??? bana ne?? diyebilirsiniz..., amenna..., o da yapmadı diyelim!!!!
Cevabım felsefi olacak)))))
İnsan eğer gücünün esirgiyorsa,
yapabilecekleri varken yapmıyorsa,
yapmaktan bir yollu korkuyorsa,
ihmal ediyorsa,
birtakım hesaplar yaparak kendini sakınıyorsa,
harcarken pervasızca davranamıyorsa,
biriktiriyorsa “faydacılık kurmacasının mahkumudur.”
Bu doğrultuda bir yanda aşağılama sürüp giderken bir yanda hayat sürekli ertelenir. “Bu”, der Bataille “cömert, sefih ve aşırı olan her şeyin yok olması ve yerine evrensel bir vasatlığın geçmesidir.

2 aydır karşı taraf 1,5 yaşındaki oğlumu bana görtermiyorlar hatta telefona bile vermiyorlar boşanma dilekçesini verdim ama daha sonuç çımadı en erkende olsa 2 sonraya gün verilirmiş ilk mahkemede sonuç çıkmazmız genelde adli tatil 2. duruşma derken 9. yada 10. aya gün verilebilirmiş peki şmdi ben 9-10 ay boyuncu oğlumu görmezsem cocukta beni görmezse nasıl tanır beni yabancı olarak görmezmi ? Yasal olarak bir baba hakkı yokmudur mahkeme bitmezden önce göremezmiyim?

Burada sorduğunuzda cevap verilmiş.
https://www.hukuki.net/forum/showthread.php?t=38574
Tekrar sorduğunuzda cevap değişmeyecek.
Aynı konu için yeni başlık açmayın.