Psikolojik baskı ve kişisel çıkarlar için yönlendirmeye maruz kaldım. Arkadaşlarımı bana düşman ettiler.

Tiyatroda öğrenciydim. Kurumun bir kaç oyununda görev aldım. Kurumun idarecisi bize karşı çok babacan davranıyordu. Bütün sorunlarımızda bize yardımcı olacağını söylüyordu. Kuruma ve kişiye güvendiğim için yardım istediğim de oldu. Kurumda bir süre sonra haftanın altı günü günde ortalama on sekiz saat gönüllü ve hiç bir ücret almadan çalışmaya başladım. Bilgisayar işleri ve harici her türlü bölümde görev aldım. Fakat bu günlere ekstra olarak gece kalmam da istendi. Ailem karşı çıkmasına rağmen akşamları da kalmaya başladım. İlk başlarda annemin şikâyetlerini dinlemiyordum. Fakat daha sonra kalınması gereken durumlarda ekibe sorulduğunda, bana direkt kalıyorsun gibi tepkiler aldım. Bir gün sahne tadilatı yaptık. Gece 00.00 a doğru eve gitmek istediğimi belirttim. Fakat kurum biraz bozuldu. Ertesi gün gittiğimde çocuk oyunundan alındığımı söylediler. Sebepleri "daha anneni ikna edemiyorsun bana kal dedim mi kalacak adam lazım". O gün kurumun başı beni yönlendirerek anneme karşı tepki vermemi istedi. Tamam, ben de razıydım. Çocuk oyununda oynamak istiyordum. Annemi ikna ettim. O günden itibaren sürekli kalmamı istediler. Kalmaya başladım. Bir gün kurumun bir tanıdığı kişinin müdürünün oğlunun ödevi için bütün randevumu iptal edip (kalmayacağımı teyit ettiğim için eve geleceğimi anneme belirtmiştim) kaldım. Gel zaman git zaman kurumdaki sorumluluklarım arttı. Kişisel hizmetlerinden tutun da temizliğine kadar her şeyde beni ve birkaç kişiyi kullandılar. Hiçbir şeyde memnun olmadıkları gibi gerektiğinde hakaret dahi ettiler. Ekipte çok kişi olmasına rağmen ben ve birkaç saf temiz kalpli kişiyi içlerine çekip psikolojik baskı ve yönlendirmeyle her şeyi bize yıktılar. Biz arkadaşlarımızla dışarıda buluşup çay içiyorduk. Fakat bu kurum bunu gruplaşmaya sebep oluyor diye iptal etmek istedi. Beni liderlikle suçladılar. Çünkü ben insanları yanlışlara karşı uyarıyordum. Şu da var. Hoca bize en büyük tiyatrolarda dahi olmaz dediği oyuncular arası aşk olmaz kuralını öğrencisi ile birlikte kendisi çiğnedi. Uygunsuz bazı ufak durumlara şahit oldum. Bu yüzden azarlandım. Kendi sevgilisi iş yapmaz keyif yapar. Biz iş yaparız. Bir hata olduğu zaman azar işitiriz. Yaklaşık on gün önce maruz kaldığım ufak bir iftira sonucu kurumdan ayrıldım. Ayrılma dönemi bile çalkantılı geçti. Şimdi bir arkadaşım içeride aynı şeylere maruz kalıyor. Fakat işin acısı arkadaş etki altında olduğundan beni dinlemiyor. Telefonlarıma cevap vermiyor. Bende ailesine durumu ilettim. Onlarda birçok şeyin farkında fakat çocuğa söz geçiremiyorlar. Hatta kurum aileye de yalan söyledi aile de bu anlattığım olayları biliyor. Kurum aileye daha sonra yalanlar söylemiş olabilir. Kız bana şu anda düşman. Daha birçok olay oldu irili ufaklı. Ben o kızı nasıl kurtaracağım. Kurumun kapatılması gibi bir şeyleri düşünmüyorum. Kimsenin ekmeği beni ilgilendirmez. Ben sadece o kızı kurtarayım. Çünkü ekibin diğer üyeleri her şeyin farkında. Ben ve birkaç arkadaşım saftık ve kuruma aşırı güveniyorduk. İşte bu kız o saflardan biri. Ben ne yapabilirim? Ben bu kızı kurtarmak, bu ve benzeri bir çok şey yapan kuruma ceza vermek ve hakkımı istiyorum. Benim gibi ayrılan ya da kovulan insanlarda var onlardan da bilgi alabilirim. Onların ayrılması ile ilgili bize anlatılanlara inanmıyorum. Ve şu var ayrılanların bazılarıyla kendi kadrosuyla birlikte konuştu bize sadece bilgi verdi. Ben bizi yalanla yönlendirip o kişilere taraf olmamızı istedi. Tıpkı şimdi benim maruz kaldığım gibi.

Ayrıca kurumun yöneticisi kariyeri ile ilgili bize söylediği bazı şeylerin yalan olduğunu öğrendim. İlgili yerlerde anlattığı gibi kayıtlar yoktu.

Lütfen bir yardım edin

Bahsettiğiniz bayan arkadaş da şikayetçi olmadıkça onun adına yapabileceğiniz bir şey olduğunu sanmıyorum.

Peki ben kendi adıma nasıl bir dava açabilirim. Benim amacım sadece itibarımı kazanmak. Çünkü benim arkadaşlarımı bana düşman ettiler. Hakkımı ispat etmeliyim.