Güneşi özlüyoruz

Malum arkadaşlar, durun hemen bozulmayın canım. "İnsan tanışmadığını, kokusunu bilmediğini özlemez" diye çıkıntılık da yapmayın.

O'nu çok fazla özlüyoruz bu günlerde ama bu seferki güneş O güneş değil.

Bu sefer özlediğimiz güneş "Hitit Güneşi"

Ankara'nın simgesi olan, sanatın içine tükürenlerce tarihten silinmeye?!!! çalışılan güneşten söz ediyorum.

Silinmeye çalışıldı çalışılmasına da, "Kumaş'ı sağlam bir hukukçu"nun bu keyfiyetin üzerine gideceği ve çabaların (!) Mahkeme kararı ile son bulacağı gelmedi akıllara.

Sonra ne oldu? İnadına Kanun değişikliği yapılıp keyfilik devam ettirildi. Ettirileceği sanıldı!

Ne var ki bu keyfilik, bir kez daha "kumaşı sağlam hukukçu"nun direncine takıldı. Bu dirençle Mahkeme önüne çıkarılan tarihi ve kültürü yok sayma keyfiliği, Mahkemenin kaya gibi gerekçesine çarptı:

"Uyuşmazlık konusu amblemde kullanılan görsel ögelerin ayrı ayrı ve bir bütün olarak kompozisyonu ile Ankara'nın kendine özgü karakteristiğini, tarihsel ve kültürel kimliğini yansıttığından söz edilemez.''

Lafa geldi mi memleketin % 99'u Müslüman, ancak sanatın içine tükürenlere kalırsa Ankara biraz daha Müslüman!

Bu kafa Vahhabi kafa, tarih bilincinden, tarihe, kültüre, sanata saygıdan nasibini almamış.

O nedenle Hititlere düşman ama tarihi Ecyad Kalesi yıkılırken kılını kıpırdatmaz. Üstüne o canım tarihi mirası buldozerlerle yerle bir edenin ayağına kadar otel odalarına gider!

Bir tarafta savaş meydanında eze eze yendiği düşmanının sembolünü çiğneyip geçmekten imtina eden, tarihe, kültüre, sanata bakışını 1923-1937 arasında ülkeye 30 müze kazandırarak ilan eden Güneş, diğer yanda tarihin, kültürün, sanatın içine tükürenler.

Fark burada...

Güneşi özlüyoruz...