Şahsi münasebetin sınırlandırılması

Bu ilk mesajım
umarım hata yapmam,
Benim 12 aylık oğlum var 2 ay önce anlaşmalı boşanma ile ayrıldım . eşimle 6 aydır ayrıydık ve bu süre içinde de oğlumuzu görme isteği olmadı. velayet hakkını da bana verdi.
Mecburi hizmet nedeniyle tayin oldum ve şu ana ayrı şehirlerde yaşıyoruz. eşime 15 günde bir hafta sonu cmt sabahından pazar 17 ye kadar görüşme hakkı verildi.
İlk sorum;
Oğlumu halen emziriyorum bu hafta yaşına yeni girdi, bu kadar uzun süre anneden uzak kalması uygun değil bence bunun için ne yapılabilir?
ikincisi:
Eski eşim şimdiye kadar bir kere geldi ve oğlunu gördü (dava sonuçlanmış ancak ilanı alınmamıştı). halbuki ben çocuğu ile ilgilenmesi gerektiğini düşünüyorum , erkek çocuğun önünde baba modeli olmadan büyümesinin doğru olmadığı kanaatindeyim. Ama kanunda onu bu yükümlülüğü yerine getirmemesi durumunda herhangi bir yaptırım yok sanırım. bunu için ne yapmalıyım
üçüncüsü:
Farklı şehirlerde yaşadığımız için şahsi münasebetin değiştirilmesi nasıl sağlanır.

Benim isteğim çocuğu sık sık görmesi ama özellikle gece bebeği evinden uzaklaştırmaması. çocuğun yaşı ve durumu gözetilmeden bu şekilde hafta sonu iki gün gece dahil babasına verilmesi doğru mudur?
Ayrıca yazın bir ay alma hakkı olucak o zamanda 1,5 yaşında olucak bırakın bir geceyi ben hastaneden 1 saat geç dönsem feryat figan olan çocuk bu kadar uzun süre anneden ayrılabilir mi?
Bu çocuğun psikolojisini ağır şeklide etkileyebilir,
eski eşim bir ay çocuuğa bakmayı istemeyebilir zaten ama yine de anne yüreği ya böyle bir şey olursa diye düşünmek bile beni yeterince yıpratıyor.
yardımınızı bekliyorum.
Saygılarımla

Kanımca hatalı bir karar verilmiştir. Ancak sizin de kararı temyiz hakkınız mevcut idi ve bunu kullanmamışsınız.
Boşanma davası ve çocukla kişisel ilişki hakkında verilen karardan iki ay sonra, tarafların ve çocuğun durumunda bir değişiklik olmadan açılan, çocukla şahsi münasebetin yeniden düzenlenmesi davası muhtemelen reddolunacaktır. Ancak başka bir şehire taşınmış olmanız haklı bir gerekçe olarak değerlendirilebilir, zira çocuk ile ebeveynin farklı şehirlerde bulunması halinde kişisel ilişki sürelerinin buna uygun olarak düzenlenmesi gerekir.

Her ne kadar analık ve babalık duygularının tatmini önemli bir faktör ise de her şeyden önce çocuğun yararını,çocuğun menfaatini,onun her açıdan sağlıklı büyümesini üstün tutmak zorunludur.Çocuğun 1 yaşında olması ve tamamen anne bakım şefkatine muhtaç durumda olması dolayısıyla şu an itibariyle gece baba da kalmasının uygun olmayacağı kanatindeyim.Yine tarafların farklı şehirlerde yaşamaları da mahkemece göz önüne alınacaktır.Şahsi ilişkinin yeniden düzenlenmesi için dava açmanız gerekir.Tarafların kendi aralarında medenice anlaşmaları ve kendi problemlerini çocuklarına yansıtmamaları en güzel olanı ama maalesef boşanma davalarında bu sorunlar sürekli yaşanıyor ve yine olan masum çocuklara oluyor.