Boşanma sürecinde nasıl davranmalı ve ne yapmalıyım

Ben 10 senedir evliğim. 6 ay önce boşanma davası açtım.Gerekceside şiddetli geçimsizlikdi.Evliliğimin ilk yılları fena değildi.2.yılında kızımın doğumundan sonra anlaşmazlıklarımız başladı.Birde ailemle altlı üstlü oturmamdan dolayı doğan birsürü problemler yaşamaya başladım.Birde bunun üzerine annem ağır bir rahatsızlık geçirdi ve felç oldu.Annemiin bakımınıda üslenmemiz gerekliliğinden doğan sorunlar yaşamaya başladık.Bana karşı saygısız ve aşşalayıcı hareketlerde ve sözlerde bulundu.Bu süre içersinde birkaç kez evi terketti.Ve sonra tekrar kendisi geri geldi.Daha önceleri beni ayrılmakla tehdit ediyordu.Bu süreç içerisinde doğan bu sorunlar sonunda artık bu evliliğin yüriyemiğeceğini ve birbirimize karşı saygı ve sevgimizin kalmadığını düşünerek ayrılmaya karar verdim.
Eşim ısrarla çocuğumuzu bahane ederek,ayrılamak istemediğini söylüyor.Ve mahkemeyede bunu sunuyor. Son 6 aydır eşimle ayrıyız.İlk duruşma sonunda hakim şahitlerin dinlenmesi gerektiği kararına vardı.Her iki tarafdanda 4er şahit istedi.2.duruşmadada avukatlarımızın şahit paralarını yatırmadığı için 3.durşmaya ertelendi.
Bu dönem içersinde hayatıma son 3 aydır yeni birisi girdi.Bunuda karşı taraf öğrendi.Ayrılma gerekcem olarak hayatıma giren bu kişi olduğu düşünülüyor. Bu durum ilerki mahkemelerde sunulursa mahkemenin sonucunu nasıl etkiler.Nasıl davranmalı ve hakim karşında ne demeliğim.Eşim hala ayrılmak istemediğini elinden geldiğince bu mahkemeyi uzatacağını söylüyor.Bu mahkeme ne kadar sürer bunu öğrenmek istiyorum.

Bildiğim kadarıyla, boşanma davasının ne kadar sürede sonuçlanacağını öngörmek mümkün değil. Eğer evlilik sırasında bu ilişki başlamış ise, eşiniz telefon kayıtlarınız, kredi kartı dökümleriniz, tanıklar gibi delillerin toplanmasını isteyebilir.
Ben aslında olayın bir başka tarafı ile daha çok ilgileniyorum.
Evli çiftlerin çoğu, çocuğun doğumundan sonra -hatta gebelik aşamasında- bir çıkmaz içine girerler. Kadının çocuk dolayısı ile içine girdiği psikoloji, erkeğin ondan ve hatta çocuklarından uzaklaşması sonucunu doğurabilir. Internette doğum sonrası psikoloji şeklinde basit bir araştırma yaparsanız onbinlerce site ile karşılaşırsınız.
Aslında eşlerin bu dönemde sabırlı ve anlayışlı olmaları, psikoljik yardım almaları, vs. bu sürecin atlatılmasını sağlayabilecek ve eşlerin, aralarına yeni katılan çocuk sayesinde aile olmanın güzelliğini farketmeleri mümkün olabilecekken, ne yazık ki pek çok evlilik bu nedenle ve bu dönemde sona ermektedir.
Kaldı ki siz, bu zorlu süreçte bir de annenizin üzücü rahatsızlığı ile karşı karşıya kalmışsınız. Zaten evli çiftlerinin pek çoğunda, çeşitli düzeylerde yaşanan sıkıntılar sizin açınızdan baş edilemez bir hal almış. Dışarıdan bakan birinin, sadece bu anlatımlarınıza dayanarak söylebileceği şey, şu anki ilişkinizin de bir kaçış olduğudur. Oysa ki,anneniz hala rahatsız, küçük bir bebeğiniz var, bebeğiniz için eski eşinizle ilişkilerinizi bir ömür devam ettirmeniz gerekecek ve hayatınıza yeni giren herhangi bir bayan, tüm bunlarla mücadele etmek zorunda kalacak.. ki mutsuz bir ilişki yaşamanız yüksek bir olasılık...
Umuyorum, bir an için dahi olsa, yazdıklarımı düşünürsünüz. Zira, yazdıklarınızda, eşiniz ile aranızda sevgisizlik, ihanet, kişilik sorunları gibi çözülemez bir sorun olmadığını görüyorum.