İnsan Olabilmek

Acelesi oldugunu onu görür görmez anlamıştım. Sağanak halinde yağan yağmura
aldırış etmiyor, ezilmiş haline rağmen sağa sola koşuyordu. Yanına sokularak:
"Hayrola teyzecigim" dedim "Bir derdiniz mi var?...Sıcak bir tebessümle,
"Buraların yabancısıyım evladım. Hastane tarafina gidecek bir araba arıyorum" dedi...
"Biraz beklersen aynı dolmuşa binebiliriz" dedim. " Oraya gittiğimizde size haber veririm"..
Teşekkür ederek yanıma yaklaştı ve küçük bir çocuk gibi şemsiyenin altına girdi.
Nur yüzlü yağmur damlacıklarıyla ıslanmıs ve yanakları pembe pembe olmuştu.
- "Torunlarımdan biri menenjit geçirdi" diye devam etti
"ziyaret saati bitmeden uğramak istemiştim"..
- "20 dakikaniz var" dedim.
"Hastane yakın ama bu havada araba pek bulunmuyor..."
Durağa herkesden önce geldiğimiz için dolmuşa rahatça bineceğimizi sanıyordum.
Ancak araba yanaştığında arkamızda duran 4-5 kişinin bir anda hücum
ettiğini gördüm. İçeriye doluşan ve arkadaş oldukları her hallerinden belli
olan adamlara;
-"Önce biz gelmiştik. Sırayı bozmaya hakkınız var mı?" dedim. Ön koltuktan oturanı;
-"Hak istiyorsan, Hakkari`ye gideceksin arkadaşım" dedi.
"Hem oradakı haklardan K.D.V de alınmıyormuş"...
Bu laf üzerine attıkları kahkahadan bindikleri araba sallanmış
sinirlerim allak bullak olmustu. Sakinlesmeye calisarak:
-"Ben biraz daha bekleyebilirim"dedim.
"Ama şu ihtiyar teyzenin hastaneye yetişmesi gerekiyor"...
Bu defa şöför lafa karışarak;
-" Teyzenin arabaya ihtiyacı yok be kardeşim" dedi.
"okuyup üfledimi hastanaye uçuverir"...
Tekrar kopan kahkahalarla birlikte araba uzaklaşıp gitti. Yaşlı teyzeye
baktım tevekkülle susuyordu. 5-10 dakika sonra gelen bir başka dolmuşa
onunla beraber bindim ve şöföre teyzeyi hastanede indirmesini söyledim.
Yaşlı kadın, yapacagı ziyaretten ümitsiz görünmesine ragmen şikayet
etmiyordu. Üstelik trafik de yarı yolda tıkanıp kalmıştı. Şöför:
-"Yolun bu durumu hayra alamet değil. Sebebini anlasam iyi olacak"...
Arabayı çalışır vaziyette bırakıp ileri doğru yürüdü ve sonra döndüğünde;
"kısmete bak yahu" dedi. " Bizden önce kalakan dolmuşa araba
çarpmiş"... Heyecanla:
-"Bir şey olmuş mu?... yani yaralı, falan var mı? diye sordum.
"Dolmuşta bulunanları, teyzenin gideceği hastaneye kaldırmışlar"...
Göz ucuyla yaşlı kadına baktım. solgun solgun dudaklarıyla bir şeyler
mırıldanıyor ve sanki onlar için dua ediyordu. Şöför koltuğa Yavaşça
otururken:
-" Kısmet işte" diye tekrarlayip duruyordu. " sen kalk koca bir kamyon la çarpiş.
Hemde TürkiyE nin öbür ucundan HAKKARİ plakalı bir kamyonla..." !!!