İstemeyerek de olsa boşanma

19.06.2002 tarihde eşimle anlaşarak ve evlilik öncesi nişanlılık dönemi dahil yaklaşık 2 yıl çıkarak evlendik bu evlilikten 04.03.04 tarihde bir erkek çocuğumuz oldu. benim bir erkek çocuk babası olmayı çok istediğimi bilen eşim bu zaafımızı kullanarak ailesinin yanına ziyarete gittiğimizde (ailesi başka bir şehirde yaşıyor) hiç bir ciddi problemimiz olmaksızın ailesiyle birlikte bana hakaret ve ağır sözler sarfetmek suretiyle onu ve çocuğumu zorunlu olarak orada bırakıp gelmemi sağladı. gelirken yaşadıklarım ve söylenen onca söze rağmen herhangi bir hakaret veya kırıcı davranışta yada sözde bulunmadım.ailesine bağlı dışarda herhangi bir yaşantısı olmayan ve son yaşanılanlar dahil herhangi bir şekilde hakeret veya kırıcı bir davranışta bulunmayan kısacası kusurlu bir davranışı olmayan bir baba ve kocayım. ancak inançlarım, duygularım,göreneklerim ve çevremin etkisiyle tüm olanlara rağmen eşime ayrı kaldığımız 5 ay içerisinde defalarca gerek kendim gerek ortak arkadaşlarımız gerekse ailem ve yakınlarımla birlikte defalarca telefonla ve şahsen görüşme yapmaya çalışarak (çalışarak diyorum çünkü ancak bir kısmında başarılı oldum)dönmesini sağlamaya çalıştım. ancak baştan beri bizim evliliğimize karşı çıkan ekonomik durumu hayli kötü olan ve eşimden maddi olarak beklentisi olan ailesinin etkisiyle eşim mantıklı bir karar veremiyor. evlenmeden önce ve sonrasında tekrar gündeme geldiğinde kendisiyle defalarca konuşup bu konuda karar verdiğimiz halde benim ısrarla ailemin bana sağladığı maddi imkanları kullanarak kendi ailesinin yaşadığı yerde yaşamamı ancak kendisiyle ve çocuğumla bir daha bu şekilde görüşebileceğimi söylüyor. ben ise geleneklerim yaşam standardım ve daha önce yaptığımız anlaşma gereği evli kaldığımız 2 yıl içerisinde yaşamaya devam ettiğimiz şehirde yaşamak istiyorum. sonuçta kendisi evliliğimiz boyunca kendi isteği ile çalışmak istemezken şu an orada işe başladığı için (vekil öğretmenlik) yine ailesinin yönlendirmeleriyle benimle boşanmak istediğini bildiriyor ve bunun için anlaşmalı boşanmak istiyor. her ikizimde üniversite mezunu insanlarız ikna edemediğime göre benimde yapabileceğim çok fazla seçeneğim olmadığından artık bende boşanmaya sıcak bakıyorum. sizden arzum yuvamın yıkılmaması için kanunen yapabileceğim birşey olup olmadığı konusunda bilgi almak. ayrıca boşanma kararı verdiğim takdirde benden tamamen maddi beklentileri olan eşime ve ailesine bu beklentilerini yerine getirmemek adına en uygun nasıl boşanabileceğim konusunda yardım almak. birde zaafım olan çocuğumu bana ayda bir kendisi veya ailesinin nezaretinde yaşadığı şehirde ancak bir kaç saat görebileceğimi nasıl boşanırsak boşanalım çocuğumuz küçük olduğu için velayetinin kendisinde kalacağını ve mahkemeninde zaten bu şekilde karar vereceğini söylüyor. eşimde bende şu anda çalışıyoruz her ikimiz adına da neredeyse tamamını kendi imkanlarımla aldığım ev eşyalarımdan başka kayıtlı herhangi bir mal varlığımız yok (maddi beklentileri ailemin mal varlığına dayanıyor) . şu an psikolojik olarak çok yıpranmış bir durumdayım.lütfen bana yardımcı olun eşimi eve döndürmenin herhangi bir yolu varmı. yoksa çocuğumu alabilmem mümkün mü ve evliliği maddi çıkarlara değişebilen bu insanlara karşı kendimi nasıl bir boşanma yöntemini seçerek koruyabilirim ilginize ve cevaplarınıza şimdeden sonsuz teşekkür ediyorum.

mk

" sizden arzum yuvamın yıkılmaması için kanunen yapabileceğim birşey olup olmadığı konusunda bilgi almak"

" eşimi eve döndürmenin herhangi bir yolu varmı. yoksa çocuğumu alabilmem mümkün mü ve evliliği maddi çıkarlara değişebilen bu insanlara karşı kendimi nasıl bir boşanma yöntemini seçerek koruyabilirim"

Sevgili kardeşim,

Senin evliliğin zaten kafalarınızın içinde bitmiş. Zorlamanın hiçbir anlamı olmadığını sen de biliyorsun. Artık eskisi gibi olmanız imkansız. Siz daha öncesi aslında anlaşamadığınız hususunda anlaşmışsınız ama duygularınız mantığınızın önüne geçmiş ve bunu farkedememişsiniz.

" neredeyse tamamını kendi imkanlarımla aldığım ev eşyalarımdan başka kayıtlı herhangi bir mal varlığımız yok"

" neredeyse tamamını kendi imkanlarımla aldığım ev eşyalarımdan başka kayıtlı herhangi bir mal varlığımız yok" derken tekrar düşünmeni tavsiye ederim. Sen dışarıda para kazanırken eşinde evinizde kendi payına düşen KADINLIK işini yaptı.

Yasalar gayet açık. Aksine bir sözleşme yapmadıysanız evlilik birlikteliği içerisinde edinilen mallar ortaktır. Çocuğun konusunda ise kurulacak hükümde "çocuğun menfaatleri" ilk sırada gözönüne alınır.

Sana psikolojik destek almanı, önündeki yaşanacak süreçte sakin ve sabırlı olmanı, düşünülmeden yapılabilecek ya da söylenecek sözlerin aleyhine olabileceğini hatırlatırım. Daha fazlası için bir Avukat arkadaşımızla görüşmelisiniz.

Allah kolaylık versin.

Saltuk

Eşlerden birisi ortak konutu evlilik birliğini devam ettirmemek amacıyla terk ederse ve bu durum 4 ay sürerse bu dört ayın sonunda diğer taraf 2 ay içerisinde evi terk eden eşin eve dönmesini ihtar edebilir.Bu ihtarname mahkeme kanalı ile diğer eşe gönderilir,eğer bu iki ay sonunda da terk eden eş eve dönmezse açacağınız boşanma davasında çok avantajlı duruma geçersiniz,büyük ihtimalle boşanma davanız sizin lehinize sonuçlanır,diğer taraf lehine bir nafakaya hükmedilmez ancak çocuğunuz için mahkeme iştirak nafakasına hükmeder.
Eşiniz sizi terk etmiş sizi sevmediğini söylüyor sizse hala onu nasıl eve döndürebilirim diye soruyorsunuz.Sizi sevmeyen ve bunu sizin yüzünüze söyleyen birinden ne umut ediyorsunuzu ki.

Sayın Saltuk,
AİLE gibi kutsal bir kurum üzerinde konuşuyoruz.

"Zorlamanın hiçbir anlamı olmadığını sen de biliyorsun. Artık eskisi gibi olmanız imkansız. Siz daha öncesi aslında anlaşamadığınız hususunda anlaşmışsınız ama duygularınız mantığınızın önüne geçmiş ve bunu farkedememişsiniz." demişsiniz.

Nereden biliyorsunuz? Nasıl bu kadar net konuşabiliyorsunuz?

Tamam, hukukçuyuz, kanunen şöyle şöyle yapın deriz fakat insanları yönlendirirken daha dikkatli olmamız gerekir. Lütfen...


Sayın mk38, çocuğunuz çok küçük. Çocuğunuz, sağlıklı bir gelişim için hem anneye, hem de babaya ihtiyaç duyar. Kendinize sorun, acaba hala seviyor muyum diye, bir daha düşünün... Boşanma her şeyi düzeltecek mi?

HAYIR, bir daha eşimi görmek istemiyorum, ondan hayatım boyunca nefret edeceğim derseniz, ona göre cevap yazacağım. Fakat aile çok önemli bir kurumdur. Hukukçu da olsak, önce ailenin korunması, birliğin devam etmesi benim için önemlidir. Diğer arkadaşlar ne düşünür bilemem...


en iyiyi bulmak için çalışırken, iyiyi kaybetmeyin...

öncelikle tüm yanıtlayan arkadaşlara teşekkür ederim geleneklerim gereği hiç kimseyle özgürce konuşup bu konuda benim dışımdaki tarafsız hiç kimsenin düşüncelerini alamadığımdan düşünceleriniz olumlu yada olumsuz benim için çok değerli ve önemli bunun için bana farklı bakış açıları getirdiğiniz için hepinize tekrar teşekkür ederim SN.SALTUK eleştirinizde galiba bir yanlış anlaşılma var ben ev eşyalarımızdan bahsederken tamamen kendi imkanlarımla aldım demiştim.kastettiğim evlenmeden önce ailemin desteği ile aldıklarımdı.evlendikten sonrada destekleri devam etmesine rağmen evliliğimiz boyunca eşim sebebiyle ödediğim tel.fat. vb.abartılı bulduğum giderlerimden dolayı eşyalarımıza hiç bir ekleme yapamadım.benim anlayışım ben çalışmak ve evimin elimden geldiği kadar geçimini temin etmekle yükümlü olduğum yönündedir.eşimin çalışması yada çalışmaması onun vereceği bir karardır.ancak şu noktaya dikkat etmenizi istiyorum şuan ailesine destek olmak adına henüz çocuğu çok küçük ve ona ihtiyacı olan ama şimdi çalışan eşim o dönem alışmış olduğu yaşam tarzından daha üst düzeyde yaşamasına rağmen kendisine sorgusuz sualsiz yüksek miktarlarda para vermediğimde yada nereye harcadığı konusunda soru sorduğumda şikayetçi olmayı hiç ihmal etmemişti.üstelik söylediğiniz gibi burada bunu açmak istemiyorum kadınlık yapmak konusundada söylenebilecek çok şey var.yinede farklı bir bakış açısı getirdiğiniz için teşekkür ederim.

sn.handas, öncelikle teşekkür ederim.sizin yorumlarınız tamamıyle hukuk çerçevesinde olduğu için şu soruları sormadan geçmek istemiyorum.eşim orada kalmaya ve farkında olmadan kazancını paylaşmak adına evlilik birlikteliğini sona erdirebilecek insanların yönlendirmelerine kendini kaptırmış durumda. bu sebeple inatçı ve kararlarını tekrar sorgulamayan bir karaktere sahip olduğundan anlaşmalı boşanma yöntemiyle binbir zorlukla kurulan ve küçük bir meyvesi çocuğumuz olan ailemizi yıkmaya kararlı.ben bunu istesemde istemesemde bu böyle.uzun uzun yazmak istemediğim için bu konuda yaptığım mücadeleden bahsetmiyorum. bunun böyle olduğunu kabul edersek benim seçeneğim kalmıyor zaten artık bu kadar yıpranan ben,o ve evliliğimizin tekrar toparlanacağı konusunda da ciddi şüphelerim var.ancak şimdilik anneye daha fazla ihtiyacı olduğunu düşündüğüm için orada onunla bırakmaya karar vermiş olsamda çocuğumdan vazgeçemiyorum.sitede yayınlanan anlaşmalı boşanma ve prokol örn.inceledim ancak bu konuda net bir fikre sahip olamadım.anlaşmalı boşanmada anladığım kadarıyla ileride sözkonusu olabilecek her türlü ihtilaflı konu hakkında tarafların anlaşma metnine bir madde koyması gerekiyor.anlaşmalı boşanma yaparak ayrıldığım takdirde benim şimdi olmasa da ileride çocuğumu almak gibi bir şansım olabilirmi, protokolde bu yol bir şekilde açık bırakılabilirmi eşim bana anlaşmalı boşanma dışında mahkeme yoluyla ayrılsak bile çocuğumu ayda bir gün kendinin akrabalarından birinin nezaretinde onun yaşadığı yerde ancak birkaç saat görebileceğimi bu yüzden bu konuda herşeyin kendi lehine olduğunu söylüyor. bu mümkün müdür mümkünse bu nasıl hukuktur. bir insan hayat boyu birlikte olmak adına tamamen iyi niyetle çıktığı yolda hiçbir suçu yokken böyle yüzüstü üstelik evlat gibi değerli bir varlığı elinden alınarak bırakılabilir mi (yüzüstü den kastım evladım böyle bir durumda ayrılmak benide artık çok fazla rahatsız etmiyor).bu konuda yapılabilecek hukuki bir şey yokmu. düşünün evleniyorsunuz kusurlu değilsiniz evliliğin gereklerini kendi adınıza yerine getirmişsiniz evlenmeden önce yaşanılacak yer konusunda hem fikirsiniz ama tamamen maddi çıkar sağlayabilmek uğruna eşinizin ailesi siz bunu açıkça görebilseniz bile eşiniz asıl amacın farkında olmadan onu etkileyerek ayrılsa bile onun çalışarak getireceği 3,5 kuruşun hesabını yaparak yanlarında kalmaya ikna ediyor.her evlilikte olabilecek küçük sorunları büyüterek onun size karşı hakeret ve küfre varan sözlerle saldırmasını sonrada yanlarında olduğu için,siz müdahale edemediğiniz ve derdinizi anlatamadığınız için yine ve sürekli onu doldurarak pişman olmamasını sağlıyor.oda konuşabildiğiniz zamanlarda geçerli başka hiçbir sebep göstermeksizin ve başka hiçbir şartı olmaksızın kendi yaşadığı yerde tekrar deneyebileceğini söylüyor.şu soruyu sormanızı istiyorum iki insan anlaşamıyorsa ki bu olabilir ayrılırlar bu iki insan yaşadıkları şehri değiştirmek şartı ile anlaşabilirler mi? bu durumda siz ne yapacaksınız ya ayrılacaksınız nafaka (anlaşmalı boşanma ile boşanmak suretiyle bu olmasa bile) nereye aktarılacağını bilmediğiniz daha doğrusu ailesinin kullanacağını çok iyi bildiğiniz iştirak nafakası ödeyeceksiniz çocuğunuz da sizden ayrı babasız ve imkanları kısıtlı olacağından sefil olacak yada çocuğunuza karşı zaaflarınız bilindiğinden o kadar hakarete rağmen tüm olanların ve art niyetin bilincinde olarak herşeyi işinizi,kendi akrabalarınızı,kendi ailenizi,evinizi ve tüm imkanlarınızı bırakacak en önemlisi bunları kabul ederek gururunuzu onurunuzu ve kişiliğinizide bırakacak onun yaşadığı şehirde ömür boyu sömürge şeklinde yaşayacaksınız öyle mi? bu konuyu bir kez daha düşünmenizi, değerlendirmenizi rica ediyor,şimdiden hepinize teşekkür ediyorum.

özellikle yazımda kendisine şu ana kadar yer veremediğim ama yorumunu çok beğendiğim olaya benim pencereme çok yakın bir pencereden bakan mesleği yanında insani duygularıda olabildiğince ortaya koymaya çalışan jawussjan kardeşime ayrıca teşekkür ediyorum. bana sorularını sormuş cevabıma göre tekrar yazacağını belirtmişsin.yukarıda belirttiğim şeyler sanırım senin için yeterince cevap niteliği taşımakta... teşekkür ederim.

mk

Öncelikle cevabınız için teşekkür ederim. Artık seçeneğiniz kalmadığına inanmışsınız. Bırakın boşanma davasını eşiniz açsın derim, kendine çok güvenerek boşanmaya karar vermiş. Bundan sonra da iyi bir avukat tutmak lazım. İstediğiniz çocuğunuzdan kopmamak olduğuna göre, tutacağınız avukat somut olayı göz önünde bulundurarak size iyi bir yönlendirme tayin edebilir. Siz de biliyorsunuz ki çocuğunuzun babasız büyümesi, onun gelişimi için çok yıpratıcı olacaktır. Bu yüzden avukat en mantıklı çözüm olarak gözüküyor. Ayrıca 18+ oluca zaten özgürlüğü elinde olacak ve annesine bağımlı olmayacaktır. Tabi ki bu zamana kadar yanında olmanız çok önemli. Eşinizin istediği şekilde bir anlaşmalı boşanmayı da yapmamanızı tavsiye ederim. İyi günler dilerim...

en iyiyi bulmak için çalışırken, iyiyi kaybetmeyin...

Eşiniz anlaşmalı boşanmaya razı olursa aranızda yaptığınız protokola çocuğunuzu görmek ile ilgili maddeler koyabilir bir kaç saatten daha fazla görebilirsiniz.Anlaşmkalı boşanmaya razı olmuyor veya hep kendi melihe hükümler koymek istiyorsa daha öncede yazdığım gibi derhal terk ihtarı çekin.Çünkü ihtarın sonucunda ya eve geri dönecek(Çünkü dönmemesi için haklı bir sebebi yok) yada terk ihtarı sonucunda açacağınız boşanma davasında haksız çıkmayı göze alacak.Hakimler çocuk küçük olduğu zaman anne bakım vöe şefkatine ihtiyacı var diye genelde velayeti annelerine veriyorlar ancak siz yinede çocuğunuzun velayetini isteyin çünkü artık günümüzde babalar bazen bir anneden daha iyi çocukla ilgilenebiliyor,velayet olmazsa görüşme günlerinde çocuğunuzla daha çok birlikte olmak hakkını kazanabilirsiniz.Velayet anneye verildikten sonra bunun nezi çok zor,ancak çocuğun sıhhatini ve ruh sağlığını kötü etkileyecek olaylar olursa anne yanında o zaman velayetini almak için dava açabilirsiniz.
Buraya kadar yazdığım işin hukuki tarafı bundan sonraki benim kişisel görüşlerim.Ben de daha önce evlenip ayrıldım.İnanın fazla dert etmeye gelmez insanlar da bir kanı yerleşmiş boşanma sanki dünyanın sonuymuş gibi gösteriliyor.Halbuki dinimizde bile boşanma helaldir.Evde geçen her günü birnevi bir hapiste kavgayla gürültüyle geçirmektense biran önce bitirip yeni bir başlangıç yapmak en iyisi.
yinede sizin için en iyi olanı siz bilirsiniz.

Sayın jawussjan,

"Sayın Saltuk,
AİLE gibi kutsal bir kurum üzerinde konuşuyoruz.

"Zorlamanın hiçbir anlamı olmadığını sen de biliyorsun. Artık eskisi gibi olmanız imkansız. Siz daha öncesi aslında anlaşamadığınız hususunda anlaşmışsınız ama duygularınız mantığınızın önüne geçmiş ve bunu farkedememişsiniz." demişsiniz.

Nereden biliyorsunuz? Nasıl bu kadar net konuşabiliyorsunuz?

Tamam, hukukçuyuz, kanunen şöyle şöyle yapın deriz fakat insanları yönlendirirken daha dikkatli olmamız gerekir. Lütfen..."


Biçimindeki mesajınızdaki UYARIYI anlamakta biraz güçlük çektim.

Bizler hukukçu kimliğimizden önce babayız, anneyiz yani insanız. İnsan olarak eleştirip hukukçu olarak da değerlendirme yaparız. Yanılıyor muyum? Hiç kimse günahsız değildir. Bu olayda bizler tarafları tanımayız ve tarafta değiliz. Ancak tecrübelerim ve kişinin olayları anlatışında yerine oturmayan bir çok noktalar bulunması sebebiyle zaten "yüz yüze" görüşmesi hususunda konuyu bir avukat arkadaşımıza aktarması ve yardım istemesini tavsiye etmemin sebebi de budur.

Ben de daha önce eşimden boşandım ve tekrar evlendim. Şimdi mutluluğu yakaladım.

Evet evlilik birliği kutsaldır ama yürümüyorsa zorlamanın getireceği olaylar çok daha kötü olacaktır.

Saltuk

Kriterler herkese göre değişir. Fakat kadın ve erkek forumuna bakarsanız durum hakkında biraz daha fikir edinebilirsiniz sanırım:)

en iyiyi bulmak için çalışırken, iyiyi kaybetmeyin...

Sevgili alisinkay,

"Karaman'ın koyunu sonradan çıkar oyunu" der atalarımız. Şansın ve bahtın açık olsun. :))))

Saltuk