masmavi uyuyor boğaz...
bildiğin serinlikte yine
bu şehrin yeli.
bir demli çaya banıyorum
özlemi. dünya da buradan
başlıyor, aşk da... insanım
ya! anlıyorum, ilkçağımdan
bugüne armağansın bana...
kırılgan görünüyorsun,
bunu da seviyorum çiçek;
sevdiğim için
ne varsa sana dair…
ne’m kalır geriye
sevgiden soyununca!
