Ufuk Güldemir'i Kaybettik

HABERTÜRK kurucusu ve Yönetim Kurulu Başkanı, Gazeteci Ufuk Güldemir'i kaybettik.
Türkiye'nin, siyasi baskılara boyun eğen basın patronlarına başkıldıran, özgür basın temsilcisi olarak simgeleştirdiği, Ufuk Güldemir 10.06.2007 saat 01:30 da hayata gözlerini yumdu.
ALLAH RAHMET EYLESİN.........

Allah Rahmet eylesin.
Kederli ailesinin, yakınlarının, okuyucularının başı sağ olsun.

Çok değerli ve onurlu bir insandı mekanı cennet olsun .

Bazıları "artık öl" diyorlardı ona. Öldü, şimdi o bazıları farkında değiller belki ama varlık nedenleri ortadan kalktı. Hadi onlara da güle güle.

Yaşarken ölmek daha acıtıcıdır, benden söylemesi...

Haberturk gibi bir mirasın sahibi, değerli bir gazeteci.
Allah rahmet eylesin.

Güldemir'in vasiyeti, HaberTürk'ün önünden 'My Way' şarkısıyla uğurlanmak.
http://www.youtube.com/watch?v=sEbgB6X6S5c


MY WAY
And now, the end is near;
And so I face the final curtain.
My friend, Ill say it clear,
Ill state my case, of which Im certain.

Ive lived a life thats full.
Ive traveled each and evry highway;
And more, much more than this,
I did it my way.

Regrets, Ive had a few;
But then again, too few to mention.
I did what I had to do
And saw it through without exemption.

I planned each charted course;
Each careful step along the byway,
But more, much more than this,
I did it my way.

Yes, there were times, Im sure you knew
When I bit off more than I could chew.
But through it all, when there was doubt,
I ate it up and spit it out.
I faced it all and I stood tall;
And did it my way.

Ive loved, Ive laughed and cried.
Ive had my fill; my share of losing.
And now, as tears subside,
I find it all so amusing.

To think I did all that;
And may I say - not in a shy way,
No, oh no not me,
I did it my way.

For what is a man, what has he got?
If not himself, then he has naught.
To say the things he truly feels;
And not the words of one who kneels.
The record shows I took the blows -
And did it my way!

ve artık sonum çok yakın...
son perdeyle yüzleşmeye hazırım.
dostlarım, açık konuşacağım!
kati durumumu açıklamalıyım.

hayatı dolu dolu yaşadım...
her anayolu baştan sona dolaştım...
ve dahası, çok daha fazlası,
hepsini keyfimce yaptım!

pişmanlık mı? var elbette biraz...
ama sözü edilmeyecek kadar az!
hep yapmam gerekeni yaptım...
ve hepsine istisna olarak baktım.

planladım her dersini hayatın,
ve yolumdaki her dikkatli adımı.
ve dahası, çok daha fazlası...
ben hepsini keyfimce yaptım!

evet, oldu bazı zamanlar...
eminim hatırlayacaksınız!
çiğneyebileceğimden fazlasını,
umarsızca ısırmıştım!
ama bütün bunların yanında,
bir an bile şüphe duyduğumda...
hemen yuttum o lokmayı,
ve tükürüverdim dışarı!
yüzleştim tümüyle,
ve hep bastı ayaklarım yere...
hepsini yaptım keyfimce!

sevdim, güldüm, ağladım...
kaybetmekten payımı fazlasıyla aldım!
ve şimdi... yatışırken göz yaşlarım,
hepsini gülümseyerek hatırlarım!
düşündüm de bütün bu yaptıklarım...
utanç duymadan anlatılır mı?
utanç mı? hayır, hayır, bu ben değilim!
ben hepsini keyfince yapanım

bir adamın nesi var?
eğer kendi değilse, o hiçbir şey.
gerçekten hissettiklerini söylemek…
başkalarının diz çökeceği kelimelerle değil.

kayıtlar söyler, yaşadım doyasıya.
hem de kendi keyfimce…

alıntımı yoksa ileri düzey yabancı dil bilgisimi Duygu Hanım..
saygılarımla

Allah raymey eylesin. Ailesine sabır versin...