Zaman Rüzgarı

ZAMAN RÜZGARI

Solan bir yaprak gibi kopup gideceksin benden,
Eserlerimde yaşatacağım seni ömrümce.
Ne zaman neredesin soramam belki de senden,
İçimdesin ama seveceğim seni gönlümce.

Satırlarımla soracağım meleklere, neden..
Eller boş mu kalmalıydı gönül seni sevince.
Vuslat sevenlerin hasretiydi belki ezelden,
İstemek sevmek hepsi boş ayrılık görününce.

Yıllar zevkle geçse de aşkımızın üzerinden,
O anıları silemez, beni öldürmedikce.
Ruhumda öyle bir eser kalacak ki sevginden,
Unutturamaz hiçbir şey yalan dünya döndükce.

Maziye baktıkça yaşlar akacak gözlerimden,
Ne yapsam boş, ağlayacağım gülmek istedikce.
Esecek bir gün soğuk bir göç rüzgarı derinden,
Ve uzatacak pençelerini ölüm zalimce.

Ağlayacaksın bakıp ardımdan belki gönülden,
Lakin unutulur her şey zaman rüzgarı esince.