Okul gezisi faciası

Cumhuriyet Mitinginin coşkusunu ve mutluluğunu hiç duyumsayamadım. Hani ağzınızın tadı yoktur. Yediğiniz yemeğin lezzetli olduğunu bilir ama hissedemezsiniz ya işte öyle bir durum bu.
O sabah, mitinge katılamayacak olmanın, suçluluk duygusuyla harmanlanmış hüznüyle dokundum televizyon kumandasına. Ancak hiç ummadığım biçimde hüznüm dayanılmaz bir acıya dönüştü. Tüm kazalar gibi ummadık bir anda yakalamıştı bu kaza haberi beni. Ne var ki ben bu faciayı yıllardır bekliyordum. Tüm ülkeyi bekleyen faciayı bir şey yapmadan evimde bekleyişim gibi bu kazayı da durdurmak için hiçbir şey yapmamıştım. Durdurabilir miydim bir şeyler yapsaydım O gün meydana Ankara’ya koşanlar durdurabilecek mi? En azından gözyaşlarıma utanç ve vicdan azabı karışmayacaktı o anda. Ötesini kim bilir?

Bu korkunç kaza ile mitingin, aynı günde gerçekleşme dışında ne alakası var diye düşünülebilir. Ancak Aksaray' daki kaza dramatik bir biçimde dünün bugünün ve yarının özetidir.

Bu noktada "kaza " sözcüğünü sadece olay genel olarak kaza olarak nitelendiği birde zamanlaması tam olarak kestirilemediği için kullandığımı belirtmek isterim. Yoksa kasıt olarak nitelenebilecek bazı nedenlerin varlığı olayı kaza olarak nitelemeyi güçleştirmektedir.

Bu kaza ülkenin genel gidişatının bir modeli olmaz umarım. Umarım masum çocuklar ölmez parçalanmış bir otobüsten yollara fırlayarak. Ehliyeti olan ama ehil olmayan, sicili bozuk bir sürücü !!! Yolun böyle bir sürücünün direksiyonda olması için uygunsuz, saatin dikkat toplamayı en fazla gerektiren saat olması? Hayır bunlarla sınırlı değil.

Faciayla biten bu okul gezisini daha iyi analiz etmek lazım. Ta İzmir'den Kapadokya'ya bir gezi. Gece gidilecek bütün gün gezilecek, ertesi gece yine dönülecek !!! 8-9 yaşında çocuklar için böyle bir etkinlik biraz acayip değil mi? 69 milyon lira yol, rehberlik hizmeti vb. düşünüldüğünde çok ucuz değil mi ?Okul gezisine bu kadar yetişkinin katılması ilginç değil mi ? Otobüste velilerin dışında kimselerin bulunması bu normal mi ? Okul gezisi nedir? neydi? ne oldu? Yalnız milli eğitim değil ülke politikalarının genel bir özeti aslında bu soruların cevabı.
Devam edecek…

Okul gezileri cumhuriyetin ilk yıllarından itibaren özellikle milli bilincin kazandırılması amacıyla vazgeçilmez bir etkinlik olarak görülmüştür. Milli bilinç kazandırmak, tarihini öğretmek vatanı ve milletiyle gurur duyan, ülkesinin doğal ve kültürel zenginlerini tanıyan bireyler yetiştirmek amacıyla geziler desteklenmiştir. O dönemdeki hızlı değişim ve gelişimde eğitim sisteminin rolü yadsınamaz. O günkü eğitim sistemimizde, öğretim yöntemleri de son derece çağdaştır.

Tüm diğer alanlarda ne olduysa okulda da aynısı oldu arkadaşlar. Okul gezileri de hız kesti. Öğrenme, okula hapsedildi öğretmen ve öğrencilerle birlikte. Ezberci eğitime direnen öğretmenler ve idareciler bürokratik işlerle engellenmeye, ağır sorumluluk aldığı yönünde üstü kapalı tehditlerle korkutulmaya çalışıldı. Daha olmadı dersleri kaynatmakla, gezi adı altında eğitimi aksatmakla suçlandılar. Gelgelelim güneş balçıkla sıvanmıyordu. Bu tarz etkinliklerin her gün yeni bir yararı keşfediliyordu.

Tıpkı diğer alanlarda olduğu gibi okul gezilerinde de “durduramıyorsan deforme et. Hatta artı değer yarat kendin için” dönemi başladı. Yapılan düzenlemelerle geziler iyice bir düzenlendi. Okul gezileri ticari bir etkinlik olarak tanımlandı. Gezi organize etme yetkisini verme belli bir kuruluşa verilmişti. Yetki belgesi alma koşullarına haiz olmadığı için okul gezi düzenleyemezdi. Biz buraya gideceğiz deyip uygun bir araç ve sürücü bulma devri kapanmıştı. Oysa o güne kadar aldığı sorumluluğun etkisiyle araç ta, sürücü de okul idarecilerince derinlemesine inceleniyordu.

Yeni düzenleme ise tur şirketlerinin okullara gezi paketleri satması şeklinde gerçekleşmektedir. Şirketler paketlerini satabilme amacıyla hiçbir ödeneği olmadığı için ekonomik problemlerin altında ezilen okul yönetimlerine kişi başı pay vermektedir. Bu pay belli bir kontejanın doldurulması koşuluyla %50 leri bulmaktadır. Şirketler doğal olarak eğitsel amaçlara değil yüksek gelir potansiyeli olan gezilere yönelmekte, popüler turistlik yerler ve eğlence temel alınmaktadır. Böylece bazılarınca pek tehlikeli bulunan geziler sulandırılmakta amacının dışında gerçekleşmektedir. Daha fazla kişinin katılımına aracı olup daha fazla gelir sağlama hedefiyle öğrencilerden başka veliler hatta okulla ilgisiz kişiler gezilere davet edilmektedir.

Sonuç olarak yönetmelikle tüm sorumluluk tur şirketinde göründüğü, katılımcılar çoğunlukla öğrencilerin dışındaki kişilerden oluştuğu, okula gelir sağlama temel hedef haline geldiği için yönetici ve öğretmenler güvenlik önlemleri konusunda duyarsız kalmaktadır.

"Okul acentesi"nin işlevsel olduğu dönem kısıtlıdır. Bu nedenle belli dönemlerde şirketler çok sayıda tur düzenlemektedir. Sonuçta şirket dışından yetkisiz araç ve sürücü çalıştırmaya yönelmektedirler.

Ücretleri düşük tutmak adına konaklamanın, araç içinde, yolculuk esnasında sağlanacağı programlar yapılmaktadır. Kaza olamasa dahi dinlenme ve beslenme için uygunsuz bu koşullar çocuklar için son derece sağlıksızdır.

Geziye yalnız başına katılan öğrenciler araçlarda yalnız bir öğretmen bulunması nedeniyle başıboş kalmaktadır. Araçlarda yalnız bir öğretmen bulunmaktadır. Çünkü şirketler her otobüse bir ücretsiz öğretmen kontejanı sağlamaktadır. Ne kadar iyi niyetli olursa olsun 48 saatten fazla süren gezi boyunca uyanık kalması olanaksız bu öğretmenler, çocukları geziye katılan diğer yetişkinlere emanet etmektedir. Gezilere her isteyenin katıldığı da düşünüldüğünde çocukların maruz kalabileceği tehlikelerin listesi sizler tarafından da kolayca yapılabilir.

Daha da kötüsü yukarıda saydıklarım gizli ve edinilemez bilgi değildir. Her öğretmen ve idareci bunu bilmektedir. Çocuklarımızın hayatı ve eğitimi üzerinden bir garip ticaret yapılmaktadır.

Aksaray'daki kaza mıdır? Yoksa çocuklarının gençlerinin canı, kanı üzerinden ticari ya da politik anlaşmalar yapmaya alışkın bir yönetim anlayışının yeni bir cinayeti midir?

Öyle şeyle görüyorumki tamamen psikopat bir anneye dönüşüyorum kızımla ilgili kaygılarım o kadar çoğaldıki sosyal bir çocuk olmasını isterken korkularım yüzünden asosyal bir çocuk yetiştirecek gibiyim ama ben korkmayayımda kim korksun söylermisiniz bana ?