BİR AMERİKAN KURULUŞUNDAN İLGİNÇ BİR RAPOR
Bir Amerikan kuruluşundan ilginç bir rapor. Hiç yorum yapmadan detayları Türkçe’ye çevirip size aktaracağım. Tamamını paylaşmam mümkün değil ama önemli yerleri seçerek aynen tercümesinden paylaşıyorum.
Bu noktada aklınıza eminim şu soru geldi, kim yazdı bu raporu?
Onu da arz edeyim: American Enterprise Institute
İşte detaylar;
“... Seçim kampanyaları henüz başlamadı ama daha şimdiden seçim sezonunun sıcaklığı Türkiye’de kendini hissettirmeye başladı. Bu bahar, Türk Parlamentosu görev süresi 16 Mayıs 2007’de dolacak olan Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer yerine yeni cumhurbaşkanını seçecek. Ayrıca Türkiye’yi bir başka seçim heyecanı daha bekliyor. Yeni hükümetin seçimi de aynı yıl gerçekleşecek. Türkiye’de seçimler 1973 yılından hatta 1950’li yıllardan itibaren yapılıyor. Fakat özellikle bu yıl gerçekleşecek olan seçimler Türkler için ayrı bir önem taşıyor. Şayet Başbakan Recep Tayyip Erdoğan (AKP) cumhurbaşkanı seçilir ve partisi iktidara gelirse, resmi daireler başta olmak üzere Türk halkı İslami güçlerin kontrolü altına girecek.
AKP'nin kökleri Refah'a dayanıyor
Acaba neden ABD yada Avrupa’daki resmi kuruluşlar AKP önderliğindeki Türkiye’nin geleceği ile ilgili endişe içerisindeler? Esasında bu soruya cevap vermeden önce bu partinin bu aşamalara nasıl gelindiğinin bilinmesi önem arz ediyor. İlk önce Başbakan Erdoğan’ın çok eskiden yapmış olduğu bir açıklamaya kulak verelim. 21 Kasım 1994’te Erdoğan “Herşeye kadir olan Allahım, ben şeriatın kölesiyim” demişti. Bu açıklama Başbakanın kişiliğini açıkça ortaya koyuyor.
AKP'nin kökleri Necmettin Erbakan’ın partisi olan Refah Partisi’ne dayanır. (Welfare Party) İslami parti Refah Partisi 1993 yılında kuruldu. 28 Haziran 1996 yılında Necmettin Erbakan Başbakan seçildi. Çünkü 550 milletvekili koltuğunun 158’i onun partisinin milletvekilleri tarafından temsil ediliyordu. Onun döneminde dikkat çeken olaylar arasında özellikle Libya ve İran’daki yoksul gruplara yapılan tıbbi yardımlar ve dini okullara verilen destek göze çarpıyordu. Din odaklı hedeflerini gerçekleştirmek üzere kurulmuş Refah ve Fazilet Partileri'ne şimdi aynı amaca önderlik eden bir diğer parti katılmış oldu. Adalet ve Kalkınma Partisi. Yani AKP.
İslami güçler arkasında
3 Kasım 2002'de AKP açık fark ara ile liderliği ele geçirdi. Yüzde 34,3’lük oranla seçimleri kazanan parti Erdoğan başkanlığında iktidara geçti. Türkiye’nin en eski partilerinden biri olan CHP bile ancak yüzde 19,4’lük bir oy alabildi. AKP kazandığı bu seçimlerle uzun süren bir balayına girmiş oldu. Türkiye’de paranın dolar karşısındaki değeri düşerek 1.7 milyon Türk lirası oldu. Erdoğan bu değeri istikrarlı bir platforma oturtmaya çalıştı. İslami yatırımların AKP döneminde gözle görülür bir biçimde yükselişe geçtiğini görüyoruz. 7 Kasım 2005’te Dış Ticaret Bakanı Kürşad Tüzmen, Sheikh Khalifa bin Zayid al-Nuhayyah başkanlığındaki United Arab Emirates ile Türk şirketleri arasında 100 milyar dolarlık yatırımı kamuoyuna bildirdi.
Ankara’daki Saudi Büyükelçiliği’nden yapılan bir başka açıklama ise yapılan bu yatırımların sayılarının ileriki tarihlerde artacağı yönünde oldu. Yatırımlar düzenli olarak gelirken büyük bir problemi de beraberinde getiriyordu. Bu problemin adı “Yeşil Sermaye” diğer bir adıyla İslami Yatırım’dı. Geniş bir kesimi içeren ve resmi olmayan bu yatırımlar politikacılar, gazeteciler tarafından sürekli olarak dile getirilerek gündemin en dikkat çekici konuları arasındaki yerini aldı. Yeşil sermaye ile yıllık iç tüketim 13 milyar doları buldu. Bu rakam ile Türkiye Estonya, Bosna, Bahreyn, Ürdün ve Azerbaycan gibi ülkeleri geride bıraktı. Ölçüsüz alınan borçlarla yeşil sermaye akımı durmaksızın gerçekleşmeye devam etti. Bu durum 2005’in ilk çeyreğinde 13.7 milyar dolar olan cari işlemler açığının 2004 yılına oranla yüzde 38,3 oranında artış göstermesine neden oldu.
Türkiye’de 2006 yılında cari açık (yüzde 50’yi aşan bir oranla) 34.8 milyar doları buldu. Bu rakamsal büyüklüklerin nedeni sadece yeşil sermaye olmadı tabii. 2001 yılında gerçekleşen krizin etkileri de kendini güçlü bir şekilde hissettirmeye devam etti. AKP yönetici güçlerinden Abdullah Gül 1983-1991 yılları arasında Saudi Arabistan’daki İslami Gelişim Bankası’yla çalıştı. Yani AKP seçimlerin çok öncesinde İslami güçleri arkasına almıştı.
Eğitim değişiyor
Eğitim Türkiye’de çok hassas bir konu. Normalde geleneksel olarak Türk öğrencilerinin eğitimi konusunda 3 seçenek söz konusu. Din eğitimi amaçlı İmam Hatip okulları, ticaret gibi belli konularda öğrenciyi geliştiren meslek okulları ya da dinle ilgisi olamayan diğer bir değişle lâik okullar. Fakat Erdoğan bu sistemi değiştirmek niyetindeydi. Onun esas isteği, İmam Hatip dengi İslami içerikli okulların düz liselerle eş düşünülmesi ve buradan mezun olanların üniversiteye girişlerinde de yine aynı eşit muamelenin uygulanmasının sağlanması. Tehlike arz etmeye başlayan bir başka konu da AKP döneminde sayıları gittikçe artan kuran okulları oldu. Kuran okullarının sayısı şu an 60 bini buluyor. Bu rakam 1995 yılındaki kuran okulları sayısından 10 kat daha büyük. İşin ciddiyetinin anlaşılması açısından bu rakamsal oranlamanın önemi büyük.
Asker araya girecek mi?
Partili sisteme geçildiğinden beri, Türk askeri gücünün sadece 1960 ve 1980 yıllarında kendini gösterdiğini görüyoruz. Askeri müdahalenin Türkiye’de artık söz konusu olmadığını söylemek mümkün.
2 Ocak 2006’da Yaşar Büyükanıt gün geçtikçe büyüyen aşırı tutucu İslami görüş ile ilgili şunları söyledi: “Tüm bu tutucu görüşlere karşı tedbirimizi alacağız.” Büyükanıt bu sözlerini çok anlamlı bir günde, Mustafa Kemal Atatürk’ün ölümünün 68. yıldönümünde de dile getirmişti.
En eski partilerden biri olan CHP’nin lideri Deniz Baykal ise Erdoğan’ın cumhurbaşkanlığı seçimlerinde kendi partisinden kesinlikle oy alamayacağını belirten bir açıklamada bulundu. CHP yönetimi, cumhurbaşkanlığı seçimleri sırasında Meclis'teki 153 milletvekilini parlamentodan çekme kararı aldığını açıklayarak, bu konuya verdikleri önemi ve hassasiyeti de göstermiş oldular.
Kurulan senaryoların gerçekleşmesi durumunda acaba Washington ne yapacak? Hiç şüphesiz ABD resmi kuruluşları da sabırla gelişmeleri beklemeye başlayacak. AKP’nin yeniden iktidara gelmesi ya da Erdoğan’ın cumhurbaşkanı seçilmesi durumunda Türkiye’nin demokratik ve laik düzeninde değişme olmadığı ya da tehlikeli değişimlerin kendini göstermeye başladığını görmediği sürece Washington’dan konuya ilişkin sert bir tepki gelmeyecek.
Sonuç: Raporu aynen size aktardım. ABD’nin her dediğini yansıtan basınımızın büyük bir bölümünde yer almadı. Yorumu size bırakıyorum.
06.04.2007
Yiğit Bulut - Referans
