Printable View
Boşanma ile Velayeti bir tarafa bırakılmış çocuğun, velayeti alamamış tarafca mahkeme tarafından belirlenmiş olan kişisel ilişki süresinde yurt dışına çıkartılmak istenmesi halinde; velayetin bırakılmış olduğu tarafın muvafakatinin aranıp aranmayacağı hakkında bilgi aramama rağmen elimdeki kaynaklarda bulamadım. Bu konuda yardımcı olabilirseniz sevinirim.
Ben sizin için biraz araştırdım ama çok somut bir şey elde edemedim. Benzer bir olaya ilişkin bir Yargıtay kararı buldum
Yargıtay 2.HD 2.11.1999-9150/2786
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Toplanan delillerden, tarafların boşandıkları, boşanma kararında küçük Eda'nın velayetinin davacı annesine verildiği davalı babası ile de her hafta Cumartesi günü saat 9'dan Pazar günü saat 19.00 arasında ve dini ve ulusal bayramların 2. günlerinde aynı saatlerde görüşmeleri sureti ile kişisel ilişki kurulduğu,
Davdı babanın 19.4.1997 tarihinde teshin aldığı çocuğu, davacıdan habersiz A.B.D'ye götürdüğü 19.7.1997 tarihinde çocuğu yurda getirdiği davacının bu ara A.B.D'ye gidip A.B.D. makamlarına müracaatla çocuğun teslimini talep ettiği ve çocuğun davacıya teslimine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Davalının mahkeme kararındaki görüşme günlerine uymadığı, çocuğu yurtdışına götüreceğini davacıya haberde vermediği ve onun muvafakatini sağlamadığı açıktır.
Çocukla kişisel ilişki düzenlenirken analık ve babalık duygularının tatminine özen gösterilmesi gerektiği gibi küçüğün bedeni ve fikri gelişmesine engel olacak veya tehlikeye düşürecek bir ilişkiye müsaade edilemez.
Her ne kadar analık ve babalık duygulanımı tatmini de önemli bir faktör ise de çatışma haline çocuğun yararını üstün tutmak zorunludur.
Tüm bu hususlar nazara alındığında Medeni Kanununun 148-149, maddeleri gereğince, görüşme günleri ve saatlerini daha sınırlı hale getirerek azaltmak, davacının muvafakati sağlanmadan çocuğun yurtdışına çıkartılamayacağı sonucunu doğuracak şekilde tedbirler almak ve 4438 Sayılı Kanunla onaylanan Çocuk Haklarına Dair Sözleşmede belirtilen hükümlerde nazara alınarak çocukla davalı arasında kişisel ilişkinin yeniden düzenlenmesi gerekirken, ileride çocuğun babasını unutması ve tanıyamaması sonucunu doğuracak nitelikte 1.12.2004 tarihi mesai saati sonuna kadar kişisel ilişkinin yasaklanmasına karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi. 20.06.2000
Kararda sözü edilen sözleşmeyi de bulabilirseniz işinize yarayabilir. Kolay gelsin.