Anlaşmalı boşanma

Merhabalar,
Ev hanımı olan Bayan (B), kocası (E) den evlilikten yaklaşık 3 ay sonra anlaşmalı olarak boşanıyor. 150 ytl nafaka da karar içinde yer alıyor. Şimdi öğrenmek ve bilginize sunmak istediğim husus; ev hanımı olan (B) iş sahibi olunca boşanma sonucu karara bağlanan nafaka kesilir mi?
Şimdiden ilginiz için teşekkür ediyorum...

Nafaka boşanma yüzünden yoksulluğa düşen tarafa verilir.Ancak lehine nafaka hükmedilen kadının mali durumu düzelirse yani sosyo-ekonomik durumunda bir iyileşme varsa nafakanın indirimi için mahkemeye başvuruda bulunulur.Yoksulluğun ortadan kalkması neticesinde de mahkeme kararıyla kaldırılır.

İlginizden dolayı teşekkür ederim sayın çilem hanım..

evlilikten 3 ay sonra anlaşmalı boşanamazsınız. en az 1 yıl geçmesi gerekir.

Eğer anlaşmalı boşanma protokolünde eş nafaka istemediğini beyan ettiyse, ekonomik durumunun bozulmasını sebep göstererek daha sonra nafaka isteyemeyeceğine dair yargıtay kararını forumlarda okumuştum.

Aynı şeyin tersi için de geçerli olabileceğini düşünüyorum. Yani anlaşmalı boşanmada bir nafaka miktarı ve onun senelik ne kadar artacağı hususunda anlaşıldıysa ekonomik durumun düzelmesi sebebiyle bunun indirilmesi veya kaldırılması da söz konusu olmaz diye tahmin ediyorum.

Bu konuda elinde yargıtay kararı olan var mı?

Bu hususta sitemizin mevzuat bölümünde emsal kararlar bulunmaktadır, lütfen aşağıdaki linkleri inceleyin ve mümkünse görüşlerinizi bizlerle paylaşın.

https://www.hukuki.net/forum/showthread.php?t=18693
https://www.hukuki.net/forum/showthread.php?t=18682


Saygılarımla.

Ortada suç yoksa neden nafaka ödensinki ..evlendin diye ömrünün sonuna kadar bakacaksın diye birşeymi olur öyleki kısa süreli evliliklerde evlenince eşini fakirleştiriyormu oluyorsun nafakayı ayrıca neden erkekler hep ödüyor erkeklerin psikolojisi bozulmuyormu ayrıca kadınlar daha rahat iş buluyorlar eşitlik neye göre kime göre

Türkiye'de kadınlar iş bulsa bile erkeğe nazaran düşük ücretle çalıştırılıyor.

Birleşmiş Milletler İnsani Gelişme Raporuna göre; Türkiye ortalamasında 100 alan erkeğe karşı kadına 35 verildiği saptanmış. Kamu sektöründe eşitsizlik daha az.

Kırsal alanda her 100 kadından 89'u Tarımda çalışıyor ve bunların 81.9'u ücretsiz aile işçisi.
Kadınlar özellikle hizmet sektöründe çalışıyor. (Hizmet sektöründeki ücretler malum, büyük yüzdesi asgari ücretin dahi altında)
Kadınların %71.3'ü herhangi bir Sosyal Güvenlik kapsamı dışında.

Dediğim gibi erkeklerden az maaş alabilir ama erkekten daha kısa zamanda iş buluyor.Kırsal kesimlerden bahsetmişsiniz boşanmalar kentlerde oluyor neyse sonuçta evlenmişsin diye ömrünün sonuna kadar bakmak zorunda değilsiniz önceki yazımda bunu yazmıştım

Kentli kadınların sadece %19.3'ü iş gücü üretiyor.
Bu çok kapsamlı bir konu aslında. Kadının iş gücüne katkısının düşüklüğünün nedenlerini araştırırsak Türkiye'nin ekonomik gerçeğinden tutun da aile yapısına kadar, eğitimde geri bırakılmışlığına, daha küçüklükten erkek kardeşlerden farklı yetiştirilmesine kadar gideriz.

Evlenmek için "evinde namusuyla oturan ev kadını" tercih edip boşandıktan sonra "bu kadın niye çalışmıyor da ben buna bakmak zorunda kalıyorum" demek, evlilik birliği içindeyken karısını çalıştırmayıp eş ve anne olmaktan başka sıfatlar yüklememiş olmak ama boşanınca iş hayatına atılmasını ve nafaka almamasını istemek gerçekte ne kadar samimi talepler?

Hakimin takdir ettiği 100YTL.'lik yoksulluk nafakasını ödeyen kişi eski eşine gerçekten BAKTIĞINI mı düşünüyor? Asgari ücret üzerindeki kiralar, elektrik, su, yakıt, gıda giderleri 100YTL.'lik nafakayı kaça katlıyor hiç hesap eden yok mu? Bir kadın, çok daha iyi şartlar altında elbette hayatını idame ettirmek ister. Sırf 100YTL.'lik nafakası kesilmesin diye milyarlık işi tepmesi mümkün olabilir mi?

Kadını daha çocukken eğitmeyerek erkeklerden geri bırakıyoruz, maddi getirisi olan işlerde çalışmaması için daha çocukken alabildiğimiz her türlü önlemi alıyoruz (tüm şansını yok ediyoruz) sonra da neden nafaka ödenmesi gerektiğini tartışıyoruz.

Kadını sadece eş ve anne olarak gördüğümüz ve erkeği ise evin iaşesini karşılayan kişi olarak gördüğümüz sürece bu nafaka ödenmek zorundadır.
Evlilik birliğinde de çalışan kadınlar eşiyle orantılı bir ücret alıyorlarsa zaten yoksulluk nafakası takdir edilmemektedir.

Eski Medeni Kanunda, kadının çalışması kocanın iznine bağlıydı. Şu anda bu maddenin kalkmış olması, kadının kocasından izin almadan çalışmaya başladığı manasına ne yazık ki gelmiyor. Toplumda aile yapısı sebebiyle de yerleşmiş bu kurallara ancak Güçlü Kadınlar karşı çıkabilir. Doğumuyla ezilmeye başlamış olanlar değil.