Sarabande

Önce yaylılar girer bütün haşmeti ile. Ruhun derinliklerindeki o en büyük acıları ve yok olmuş umutları getirir akla önce. Ne çok üzülmüştünüz belki de. O günler akla gelince yürek burkulur ve geçen zamanın öğrettikleri şaşırtıcı gelmeye başlar. Yaylılar tekrar başlar.
Bir karardır yaşamak ve karar ise tercih yapmaktır seçenekler arasından. Bazen de seçenek yaratmaktır.
Derken ziller eklenir yaylılara. Bu sevincidir verilen kararların. Kararları yaşanılır kılan bu sevinçlerdir çoğu zaman. Her bir kararın verilmesindeki oraya buraya koşuşturmacadır zillerin müjdesi.
Derken herkes susar keman tek başına kalır, sizde kendinizle başbaşasınız o an aslında..Hayatta öyle sevinçler vardır ki coşkusuna rağmen bazı anlarını yalnız yaşamak gerekir.
Ne zaman ki coşkuyu paylaşma kararı alırsınız tüm orkestra bu coşkuya eşlik eder. Orkestranın bu eşsiz melodiye hayat verdiği an bu karardır.
Tek keman tüm kalabalığa anlatır her şeyi coşku ise paylaştıkça büyür. Orkestra tüm seslerini bu büyüyen coşkunun emrine sunar.

Coşku yolunda belki defalarca tekrarlar ve yeniden başlamalar vardır. Bu melodi tekrarları onu anlatır. Ve yine müzik yükselir, hisler coşar ve onlarca ritm ile son bulur.

Ünlü bestesi Haendel veya Hendel Sarabande isimli bu muhteşem ötesi eserini bestelerken ne hissetti bilemiyorum. Çok merak ediyor olmama rağmen
D.T.

Ne hissettiğini kendisinden başka kimse bilemez, ancak agresif bir anında o besteyi yaptığını düşünmek çok da yanlış olmasa gerek. Yine de nasıl olursa olsun "müzik ruhun gıdasıdır" diye, boşuna dememişler.

Bunun dışında:

Mutlu Yaşamanın 10 Anahtarı

1. Kendini tanı.. (Sokrates) Kendi içinde yolculuk yap. Günlük tut. Kalbin, gönlün, vicdanIn ne diyor? Neyi öne çıkartıyor? Dünyaya bilinçli bakmanın yolu başta bu iç yolculuktan geçiyor.

2. Ya olduğun gibi görün, ya da göründüğün gibi ol!.. (Mevlana) Dürüst ol, adil ol, hakça düşün. İçinden gelen sesin öne çıkardığı değerleri koru. Hayatta bir şeyleri korumak için ayakta kalmazsan her şey seni düşürür.

3. En yukarda aşk var!. (St.Paul). Sesi müziğe dönüştüren aşktır. Aşk olmazsa, sevgi ilişkileri yoksa, ihtimam eksikse hayatin kuru bir daldan farkı kalmaz.

4. Dünyayı hayal gücü döndürür. (Albert Einstein). Yaptığımız her şey hayal kurarak başlar. Hayat -herkes için- hayalleri gerçekleştirmek ve yapabileceğinin en iyisi, olabileceğinin en güzeli peşinde gitmektir. Bobby Kennedy'nin sözü gibi: "Diğerleri dünyaya bakıyor ve 'Neden' diye soruyor. Ben bambaşka bir dünya düşünüyor ve 'Neden olmasın' diye soruyorum.

5. Fazla güzellik göz çıkarmaz!. (Mae West).. Güzel hayat doya doya yaşanır. Mutluluk paylaşılır, hayati sevme hissi coşkuyla beraber gelir. Ruhun müziğinde "Haydi bastır, göster kendini" temposu vardır. Kibir değil, coşku!

6. Fırsatlar yakalandıkça çoğalır. (Sun Tzu). Başarı cesaret ister, başlangıçtaki cesaret sonradan inanca dönüşür. İnanç insanlığa daha iyi hizmet arzusuna dönüştüğünde fırsatlar yelpazesi yukarı bir seviyede tekrar açılır.

7. Ya yap, ya yapma. Kararsızlık yok!. (Yoda-Yıldızlar Savaşı). Hayat seri hareket, karar ve kararlılık gerektirir. Tereddütte kalanlar geride kalır. Hayatin üstüne gitmezseniz hayat sizin üstünüze gelir.

8. Mükemmellik, ekleyecek bir şey kalmadığında değil, alınacak bir şey kalmadığında oluşur. (Antoine de St.Exupery). Hayatinizi basitleştirin. Basite indirge.. Daha indirge, bir kere daha indirge... O zaman ne kalıyor, ona bak. İstekler listenizi kısa tutun. kısa tutun ki yoğunlaşabilesiniz. Güneş ışığına büyüteç tutmak gibi, odaklanmazsanız hayati yakamazsınız.

9. Kabiliyet yoksa sanatçı olmaz, ama çalışılmadıkça kabiliyet hiç bir işe yaramaz.. (Emile Zola) . Ancak akilli, bilinçli ve odağı şaşmayan çabalar sonrası olası potansiyelin yapabilecekleri gerçekleşir. Elması yontmadıkça elinizde sadece bir taş parçası vardır.

10. Hayatı yaşamanın iki yolu var. Biri, hiçbir şey mucize değilmiş gibi yaşamak.. Diğeri, her şey mucizeymiş gibi yaşamak!.. (Albert Einstein). Şükretmeyi unutmamak gerek!.

sosyalhizmetuzmanı.org

Agresif bir anda besetelediğini düşünmek bence son derece yanlış olur?

bir çok kez tekrarla dinleyin deniz02; anlayacağınızı umuyorum..

Bilemiyorum, sanki bazen "acele et , vakit tamam, acele et, hadi çabuk" der gibi geliyor bana :) o anda ne yapıyorsam hemen bitirmem gerekiyormuş hissine kapılıyorum, o nedenle öyle düşünmüştüm.

Ama seviyorum dinlemeyi...;)

Bu muhteşem eser bende şu duyguyu uyandırıyor; Hani bazı olaylara, bazı söylemlere sessiz kalırsınız bir müddet, etrafınızda bir yığın haksızlığa tanık oluırsunuz ama gene elinizden bir şey gelmediği için olsa gerek öylece bakakalırsınız, anlamsızca, bomboş... Bu böyle devam ederken bir an öyle bir duyguya kapılırsınız ki o an artık bir şeyler yapma, isyan etme, çığlık atma zamanıdır, olabildiğince bağırırsınız sesinizi herkese duyurana dek avaz avaz... Dünyayı değiştirebileceğime inandığım anlarda, hayalkırıklığına uğrayana dek hissettiğim duygudur bu... Hayalkırıklığı ve yine susmalar, yine anlamsız bir bekleyiş ve ardından yine isyan, yine haykırış, bir sonraki hayalkırıklığına kadar...

Evet kesinlikle bu...

Alıntı:

---

Av.Duygu Tekay rumuzlu üyeden alıntı

Önce yaylılar girer bütün haşmeti ile. Ruhun derinliklerindeki o en büyük acıları ve yok olmuş umutları getirir akla önce. Ne çok üzülmüştünüz belki de. O günler akla gelince yürek burkulur ve geçen zamanın öğrettikleri şaşırtıcı gelmeye başlar. Yaylılar tekrar başlar.
Bir karardır yaşamak ve karar ise tercih yapmaktır seçenekler arasından. Bazen de seçenek yaratmaktır.
Derken ziller eklenir yaylılara. Bu sevincidir verilen kararların. Kararları yaşanılır kılan bu sevinçlerdir çoğu zaman. Her bir kararın verilmesindeki oraya buraya koşuşturmacadır zillerin müjdesi.
Derken herkes susar keman tek başına kalır, sizde kendinizle başbaşasınız o an aslında..Hayatta öyle sevinçler vardır ki coşkusuna rağmen bazı anlarını yalnız yaşamak gerekir.
Ne zaman ki coşkuyu paylaşma kararı alırsınız tüm orkestra bu coşkuya eşlik eder. Orkestranın bu eşsiz melodiye hayat verdiği an bu karardır.
Tek keman tüm kalabalığa anlatır her şeyi coşku ise paylaştıkça büyür. Orkestra tüm seslerini bu büyüyen coşkunun emrine sunar.

Coşku yolunda belki defalarca tekrarlar ve yeniden başlamalar vardır. Bu melodi tekrarları onu anlatır. Ve yine müzik yükselir, hisler coşar ve onlarca ritm ile son bulur.

Ünlü bestesi Haendel veya Hendel Sarabande isimli bu muhteşem ötesi eserini bestelerken ne hissetti bilemiyorum. Çok merak ediyor olmama rağmen
D.T.

---

bence bu eseri yaparken ( aşıktı ) ve bu aşkta gel gitler vardı geldiğinde seviniyor haykırıyor, gittiğinde üzülüyor ve derin bir düşünceye kapılıp tekrar gelecekmi askım diyor yani aşkı bir geliyor bir gidiyor:p

Alıntı:

---

Av.Dilek Kuzulu Yüksel rumuzlu üyeden alıntı

Bu muhteşem eser bende şu duyguyu uyandırıyor; Hani bazı olaylara, bazı söylemlere sessiz kalırsınız bir müddet, etrafınızda bir yığın haksızlığa tanık oluırsunuz ama gene elinizden bir şey gelmediği için olsa gerek öylece bakakalırsınız, anlamsızca, bomboş... Bu böyle devam ederken bir an öyle bir duyguya kapılırsınız ki o an artık bir şeyler yapma, isyan etme, çığlık atma zamanıdır, olabildiğince bağırırsınız sesinizi herkese duyurana dek avaz avaz... Dünyayı değiştirebileceğime inandığım anlarda, hayalkırıklığına uğrayana dek hissettiğim duygudur bu... Hayalkırıklığı ve yine susmalar, yine anlamsız bir bekleyiş ve ardından yine isyan, yine haykırış, bir sonraki hayalkırıklığına kadar...

Evet kesinlikle bu...

---

Dilek hanım aynen katılıyorum size bencede kesinlikle bu duygularla bestelenmiş bir eser bu;)