Katlanıyorum

Ben MYO o ise ilkokul mezunu.Tanıştırıldık,düşündük,karar verdik ve evlendik.2 yıl içerisinde 2 bebeğimiz oldu.Ancak acı gerçekler yavaş yavaş da anlaşılıyordu.Eşim psikolojik rahatsızdı.Ölüm,kan,büyü nefret,sinir,intihar,....Aklından çıkmayan düşünceler,dilinden düşmeyen ifadeler.Baba evinden kalma kavgalar,çekişmeler....Kendini hiçbir neden hiçbir davranış ve söz olmaksızın, (ki tüm ailem gerektiğinde temizliğini bile yapan bir ailedir)küçük görme,fakir görme,ezik hisseteme... Tüm bunlara 4,5 yıl göğüs gerdim.Kültür farkını,sosyal farkı gidermeye çalıştım.Kişiliğimi,kariyerimi,ailemi bir kenara koydum sadece ve sadece çocuklarım bu durumdan etkilenmesinler diye sineye çektim.Bu arada birkaç kez evden ayrılmaları geri birleşmelerimiz oldu.Henüz iki ay oldu geleli.İnanın nasıl sabrediyorum nelerin mücadelesini veriyorum tarif edemem.Çocuklarım annelerinden birşey ister de kötü cevap alırlar terslenirler diye,sırf evden uzaklaşsınlar ve benim gibi artık ruhsal problem yaşamasınlar diye binbir maddi güçlüklerle çeşitli aktivitelere yazdırıyorum.Eve benimle gelsinler,benimle ayrılsınlar.Eminim ki çocuklarım bir ay boyunca anneleriyle beraber yaşasalar topluma zarar veren bir birey olacaklar.Psikolojik destek alalım önerime sen git hasta olan sensin yanıtını aldım.Ve bu sitede okuduğum gerçekler dehşet verici.Çocuklar genellikle anneye verilir.İspat deniyor.Nasıl ispat edeyim.İspat için hakimin bir kaç hafta evimde yaşaması gerekiyor.Konuşmalarını tavırlarını davranışlarını maddi manevi tutumunu nasıl kanıtlayayım.Çocuklar genellikle anneye...Çocukları babalar eğitemez yediremez,giydiremez.Annenin verdiği maneviyatı veremez doğru.Peki annenin verdiği manevi zararı kimse düşünmüş mü. Yasa yapıcılar anneyi devamlı ezilen bir varlık olarak algılamış olmalı ki böyle kanunlar çıkarmışlar..Mecburen çocuklarım reşit olana dek katlanacağım.Çocuklarımın annelerinin ve onun ailesinin yanında yaşadığını düşünemiyorum bile.Katlanıyorum..
(Rahatsızlık verdiysem özür dilerim.Şu an çok doluyum..İçimi dökmek istedim.)

Sayın mrcool2,

Mağduriyetinizi anlamamız kesinlikle mümkün değil, ateş düştüğü yeri yakar. Ancak takdir edersiniz ki biz yasa koyucu değil yasaları en adil şekilde sindirmeye ve uygulamaya çalışan kitleyiz. Madalyonun her zaman bir de diğer yüzü vardır, genelde çocuklar anneye verilir ancak istisnalarını da görüyoruz.

Saygılar...

Merhaba mrcool2

yakın olayları bende yaşamaktayım , bu dünyada , duygularıyla degil aklıyla hareket ederseniz ve mücadelenizi sürdürürseniz, acımazsanız, inanın sonunda kazanacaksınız , ancak ispat, ve tanıklar çok önemli , yani ben avukat değilim ama sadece biraz olsun size moral vermek , ve fikrimi iletmek istedim ...

Saygılarımla