Yargıtay kararı hakkında yorumlarınız

slm asağıdaki mahkeme ve yargıtay kararlarını değerlendirirseniz sevinirim

Davacı, faiz alacagının odenmesıne karar verılmesıne ıstemıstır.

Yerel mahkeme, ısteğı kısmen hukum altına almıstır.

Hukum suresı icınde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, geregi konuşulup düşünüldü.

Davalı davacı işverence 2001 yılına ait yangın mevsimindeki fazla mesai ücretlerinin 19/12/2003 tarihinde ödendiğini, geç ödemeden dolayı faiz alacağının doğduğunu belirterek faiz alacağına karar verilmesini istemiş.

Mahkemece, davacının davalı işvereni temerrüde düşürmediği gerekçesi ile faiz alacağı istemi reddedilirken , asıl alacak için dava tarihinden ödeme tarihine kadar faiz yürütülmesine karar verilmiştir.

Dosya içeriğine göre, asıl alacak dava tarihinden önce ödendiğinden, mahkemenin asıl alacak için dava tarihinden ödeme tarihine kadar faize karar vermesi, yok hükmünde bir karardır.

Diğer taraftan, taraflar arasındaki TİS' in 55. maddesinde ücretlerin her ayı takip eden ayın 15'inden sonra bir hafta içinde ödeneceği düzenlenmiştir. temerrüdt olgusu bu sözleşme hükmü ile ihtara gerek kalmaksızın gerçekleştiğinden ve davacı ödeme yapılmadan once yasal haklarına 04/12/2003 tarihli dilekçe ile saklı tututuğundan, temerrüdüm gerçekleştiği her ayı takip eden ayın 23'ünden ödeme tarihine yasal faiz alacağında jak kazanmıştır. Belirtilen temerrüdt tarihinden ödeme tarihi olan 19/12/2003 tarihine kadar hesaplanacak gecikme faiz alacağı hesaplanmalı ve hüküm altına alınmalıdır. Yazılı şekilde reddi hatalıdır.

SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten bozulmasına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11/04/2005 gununde oybirliği ile karar verildi.

Temel olarak; ortada bir Toplu İş Sözleşmesi bulunmasa ve İş Kanunu uyarınca verilmiş bir hakkın diğer tarafça ödenmemesi durumu sözkonusu olsa idi, Yerel Mahkeme'nin kararı doğru kabul edilecekti, zira çalışanın işvereni daha önce temerrüde düşürmeden, davayı açmış olması, işverenin temerrüde düşme tarihini dava tarihine eşitleyecekti.

Ancak Toplu İş Sözleşmesi ile kazanılmış bir hakkın ödenmemesi, çalışanın işvereni ayrıca temerrüde düşürmesine gerek bırakmamakta, TİS ile belirlenmiş son ödeme tarihinin geçirilmesi, bu tarih itibarıyla işvereni otomatik olarak temerrüde düşürmektedir.

Çok emin olmamakla birlikte dava, 2822/61. maddesi çerçevesinde eda davası olarak açılmış olsa idi , yasal faiz değil, işletme kredilerine uygulanan en yüksek faize hükmolunması gerekecekti kanısındayım. Ancak hukukçu üyelerin bu hususta daha doğru ve doyurucu bir karar incelemesi ve yorumu yapacağını düşünüyorum.

Selamlar,