Boşanma ve çocukla kişisel ilişki

4 yaşındaki çocukla kişisel ilişki düzenlemesi hakkında yargıtayın genel tutumu her ayın 2 haftası gece yatıya kalacak şekilde oluyor.Yerel mahkemelerin ise çok farklı kararları olmakla beraber formlarda konuların içinde '' Mahkeme çocuğumla her hafta cumartasi pazar kişisel ilişki kurmama karar verdi '' şeklinde cümlelere sık raslanıyor.Bu çelişkiyi çözemiyorum.Boşanma davaları kamu davası olduğuna göre,her boşanma davası isteğe bağlı olmaksızın temyize gittiğine göre bu konuda binlerce yargıtay kararı olması gerekmiyor mu. Oysa ben hukuk sitelerinde çok az örneğe raslıyorum .Bu konuda bilgi verebilirseniz çok teşekkür ederim.Saygılarımla.

Sayın İlgili;

Sorularınız, edindiğiniz bilgilerin yanlışlığından kaynaklıdır.

1. Boşanma davaları (velayet dahil), temyiz edilmezse Yargıtay'a gitmez.

2. Bu konularda binlerce karar olduğu doğrudur. Ancak; gerek çeşitli hukuk kitap ve dergilerinde, gerekse ücretli satılan hukuk bilgisayar programlarında, konuyla ilgili binlerce içtihata ulaşmanız mümkündür. Çeşitli hukuk sitelerinde yayınlananlar, elbette son derece sınırlı kalmaktadır.

3. Dört yaşındaki bir çocuğun, yatılı olarak diğer ebeveynin yanında kalması, her zaman mümkün değildir. Hatta; kişisel ilişki tesisinin, velayete sahip ebeveyn yanında, çocuk ondan ayrılmaksızın kullanılması gerektiğine dair uygulama ve içtihatlar da çok fazladır. Tüm bunların sebebi; hukukun bir bilgisayar programı olmamasından; her olaya, duruma ve kişiye göre, ayrımlara yönelebilmesindedir. Bu tür olaylarda önemli olan, en başta küçüğün menfaati olduğundan; konuyla ilgili uzmanlardan (psikolog, pedagog gibi), çocukla ilgili bilgi ve veriler alınmakta ve o çocuğun ve ailenin durumuna özel biçimde karar verilmeye çalışılmaktadır.

Bilginize,

Mehmet bey, öncelikle ilginize çok teşekkür ederim.Demek ki,temyiz edilmeyen davalarda yerel mahkemeler çocuk ile her haftasonunda bile kişisel ilişki tesisine karar verebiliyor.Boşanma davasını şiddetli geçimsizlik sebebiyle açan eşim.Ben ise davayı kabul etmiyorum. Eşimin tanıklarla aramızda şiddetli geçimsizlik olduğunu ıspat etmesi çok zor.Benim herhangi bir kusurumun ortaya konması da imkansız.Bu durumda dava ileride reddedilebilir.Reddedilen bir davada hakim ayrılık kararını taraflara sormadan verebilir mi?taraflardan biri veya ikisi hakimin ayrılık kararına itiraz edebilir mi?Boşanma ve ayrılık olmazsa,eşim de annesinin evinde kalmakta devam ediyorsa çocuğun durumu ne olur.Deyim yerindeyse tutanın elinde mi kalır.
Not: Eşimden boşanmayı en az onun kadar istiyorum.Fakat mahkemede kusurlu taraf olmak istemiyorum. Mahkemede çocuğumla kişisel ilişki hakkını azami kullanabilmem için nasıl bir yol izlemeliyim. Tekrar teşekkür ederim ve başarılar dilerim.

Reddedilen bir boşanma davasında hakimin ayrılığa karar vermesi hangi kriterlere bağlıdır?Ayrılık kararı tarafların onayına mı bağlıdır yoksa hakimin yetkisimidir?Reddedilmiş bir boşanma davasında ayrılık kararı da verilmemişse çocuğun velayeti ne olur? Sorularıma bir açıklık getirebilirmisiniz?Teşekkür ederim ..Başarılar ve saygılar...

M.K.170. maddesini okuyunca kendi sorumu cevaplamış oldum.

Avukat Bey öncelikle iyi çalışmalar diliyorum.
Sizin yazdığınız velayete sahip ebeveyn yanında çocuk ondan ayrılmadan diğer ebeveyn le görüştürülmesi konusunda sonuçların olduğunuda yazmışsınız bununla ilgili örnek davaları bulabileceğim bir yer bana önerebilirmisiniz. Bu konu benim çok ihtiyacım olan bir konu.
Lütfen yardım ederseniz çok sevinirim.

Sayın Berker. Okuduğum ve bildiğim kadarıyla velayetin kendisinde olmadığı taraf eğer olağanüstü şartlar mevcut değil ise çocukla birebir ve gece yatıya da kalmak suretiyle ayın belirli haftalarında kişisel ilişki kurma hakkına sahiptir.Bu hakkı çok geçerli bir neden olmaksızın engellemeye çalışmak çocuğun gelişimi açısından olumsuzluklar yaratacağı gibi Allah huzurunda da günahtır diye düşünüyorum. ( Müdahale ettiğim için lütfen beni mazur görün.)

hakan bey sizce geçerli neden ne olabilir?

Belma hanım.Çocukla kişisel ilişkinin velayete sahip ebeveyn yanında kurulması için karşı tarafın güvenilir olmadığının açık bir şekilde kanıtlanması gerekir.Mesela çocuğun anneye zamanında teslim edilmesinde birçok kez zorluk çıkarılmış olması( kasıtlı olarak ),çocuğun velayet sahibine geri getirilmeme ihtimalinin bulunması,anneye karşı tehdit, ,darp,taciz (tabi ispatı gerek ) bu gibi durumlarda hakim söylediğiniz doğrultuda kararlar verebiliyor.Abonesi olduğum ücretli bir hukuk sitesinde sizin sorunuzla ilgili bir yargıtay kararını çok aramama rağmen bulamadım.