Boşanma kararının geç imzalanması hak kayıbı yaratır mı?

Merhaba. 13 yıllık evli kızım ve eşi anlaşmalı olarak nisan ayında boşandılar. Birisi 5 yaşında diğeri 2 yaşında iki çocukları var. Mahkemeye sundukları protokolde damadın üzerindeki evin yarısını babaya, yarısını çocuklara bırakılması belirtilmiş olduğu halde aile mahkemesi evin tamamını torunlarımın verilmesi kararı verdi. Evlerini ayırdılar. Damat mahkemeye gidip kararı imzalayıp aldı. Hiç itiraz etmedi. İki tarafın aile büyükleri olarak kızımı kararı alması için mahkemeye göndermedik. Evini taşıdığı için mahkeme adrese ulaşamadığından tebligat yapılmadı. Nitekim 6 ay kadar sonra damat ailesini ve bizi devreye sokarak barışmak istedi. Bizde kızımızı ortada iki çocuk var inat etme diyerek razı ettik. Tekrar bir araya geldiler. Ancak daha ilk akşamdan huzursuzluk yapmaya başlamış. İki aydır aynı evde oturdukları halde konuşmuyorlar. Aile büyükleri olarak bu evliliğin yürümeyeceğine kanaat getirerek evliliği bitirmelerini istedik. Kızım bugünlerde mahkemeye gidecek imzalayıp kararı alacak. Ancak aile mahkemesinin çocuklara bıraktığı evi damadın sattığını öğrendik. Bu durumda torunlarımızın aile mahkemesince verilen ilk karardaki haklarını yitirdiler mi? İyi niyetimizin cezasını çocuklar mı çekecek. Bu arada ayrı oldukları dönemde "Ben seni dövdüm, küfrettim, tekmeledim, aldattım, seni çok üzdüm, ben seni hak etmiyorum, özür dilerim" diye telefonla mesaj çekmiş. Benzer bir mesajı da evli oldukları dönemde yazmış. Bir avukat ihtiyacımızın olduğunu biliyorum. Ancak bilgilenme ihtiyacı hissettim. Cevaplarınıza şimdiden teşekkür ederim.

anladığım kadarıyla karar henüz kızınız açısından kesinleşmemiş bu da yapılabilecek birşeylerin olduğunu gösteriyor. boşanma kesinleşmediğine göre halen evlilik devam etmekte ve ev de eğer aile konutuysa eşin rızası olmadan devredilemez. bu açıdan ve anlaşmalı protokolün içeriğinin kararda yanlış yer alması açısından bence hala yapılabilecek birşeyler var.

Aile Mahkemesi çocukların velayetini kızıma verdi. Protokolde yazılı olan yanlışlıkla değil hakimin takdiri olarak karara yansıdı. Ev aile konutu değil.